Moskovieten halen hun schouders op terwijl Rusland een jaar na de oorlog in Oekraïne viert

MOSKOU – Nu de eenjarige verjaardag van de Russische invasie van Oekraïne nadert, gaat het leven in de hoofdstad grotendeels gewoon door, waarbij de meeste Moskovieten zeggen dat de stemming er een is van onverschilligheid voor de aanhoudende gevechten.

“Ik heb niet echt het gevoel dat er oorlog gaande is”, zei een Moskoviet van in de dertig die eerder deze week met een verslaggever van de Moscow Times in het stadscentrum sprak.

“Men kan zich gemakkelijk aanpassen aan alle omstandigheden – hoe langer deze strijd duurt, hoe meer mensen de situatie zullen accepteren.”

Afgezien van her en der verspreide billboards ter ondersteuning van de Russische strijdkrachten en een handvol westerse merkwinkels met luiken of een nieuwe naam, biedt de hoofdstad weinig duidelijke tekenen van een oorlog die meer dan 500 kilometer verderop woedt, waarbij tienduizenden mensen zijn omgekomen. mensen, dorpen en steden zijn volledig verwoest.

Op de verjaardag van de invasie op vrijdag worden geen grote protesten van de oppositie verwacht.

“Over het algemeen is dit niet onze zorg”, vertelde Svetlana, een gepensioneerde van in de zestig, aan The Moscow Times toen hem werd gevraagd naar de oorlog. Ze voegde eraan toe dat ze “niet geïnteresseerd was in politiek”.

Net als anderen die voor dit artikel zijn geïnterviewd, vroeg Svetlana om anoniem te blijven om vrijuit te kunnen spreken.

terwijl mening peilingen Onderzoeken uitgevoerd door zowel onafhankelijke als door de staat gerunde agentschappen geven aan dat 75% van de Russen de oorlog steunt, en experts waarschuwen voor het verstorende effect van de politieke campagne van het land en de strikte censuurwetten in oorlogstijd die tientallen lange gevangenisstraffen hebben opgeleverd wegens verzet tegen de invasie.

Een van de weinige bekentenissen voor de aanstaande oorlogsverjaardag werd gevonden in Gorky Park in het centrum van Moskou, dat traditioneel werd geassocieerd met de modieuze jeugd van de hoofdstad.

Naast de viering van het traditionele volksfeest Maslenitsa, kunnen bezoekers van Gorky Park ook langs de pro-oorlogsstands gaan om een ​​videoboodschap op te nemen voor Russische soldaten in de frontlinie of om een ​​donatie te doen aan de strijdkrachten.

Terwijl The Moscow Times zondagmiddag geen bezoekers zag die dergelijke geschenken stuurden, zeiden degenen die op het platform werkten dat “verschillende mensen” al videoboodschappen hadden opgenomen.

Onder een nabijgelegen tent verzamelden slechts enkele tientallen zich voor een pro-oorlogswacht balWaar ze naar militaire liederen luisterden en ansichtkaarten schreven voor Russische soldaten.

Ondanks dergelijke evenementen – die allemaal worden georganiseerd door het stadhuis – blijven zichtbare uitingen van steun voor de invasie in deze stad met bijna 12 miljoen inwoners zeldzaam.

De leegstaande winkels en het groeiende aantal pandjeshuizen in de straten van Moskou zijn inderdaad een meer zichtbaar teken van de gevolgen van de oorlog, waaronder het vertrek van grote westerse bedrijven en westerse sancties.

Een aantal Moskovieten vertelde The Moscow Times dat ze zich zorgen maakten over de economie en hadden gemerkt dat de prijs van alledaagse goederen omhoogschoot en het leven moeilijker maakte.

Anderen daarentegen zeiden dat ze nog steeds gesanctioneerde westerse goederen konden kopen – geïmporteerd via derde landen – en hun vooroorlogse levensstandaard konden behouden.

Misschien wel de meest verontrustende uitkomst van de oorlog voor Moskovieten stabiliseren Luchtverdedigingssystemen die vorige maand in de Russische hoofdstad verschenen.

Toch zien de meeste Russen de oorlog als “iets dat hen niet direct raakt”, zegt Denis Volkov, hoofd van de onafhankelijke opiniepeiler van het Levada Center, Denis Volkov.

“Het is een coping-mechanisme om met stress om te gaan, vooral wanneer mensen denken dat ze niets kunnen veranderen”, zei Volkov, die sinds de invasie in Moskou is gebleven, in tegenstelling tot veel andere onafhankelijke experts, in een telefonisch interview.

Over het algemeen slaagden de autoriteiten er volgens Volkov in de oorlog af te schilderen als een bredere strijd met westerse landen die Rusland probeerden te verzwakken.

“Natuurlijk heb ik medelijden met ze”, zegt gepensioneerde Svetlana, die haar pensioen aanvult met schoonmaakwerk, desgevraagd over die in Oekraïne.

“Maar ik hou niet echt van Oekraïners.”

Hoewel de oorlog geen grote invloed leek te hebben gehad op het dagelijks leven, leidden enkele ingrijpende gebeurtenissen tijdens het conflict tot onrust.

Bijzonder ontwrichtend was de rekrutering van honderdduizenden mannen voor de strijdkrachten tijdens de “gedeeltelijke” mobilisatie van Rusland in september-oktober.

Terwijl de armere regio’s van Rusland – evenals de etnische republieken van het land – de dupe waren van de mobilisatie, werden er ook duizenden opgeroepen vanuit grote steden, waaronder Moskou.

Natuurlijk, als ze je zoon meenemen, word je gek”, vertelde een andere gepensioneerde die door het centrum van Moskou liep aan The Moscow Times.

Volgens Volkov van het Levada Center was de mobilisatie een van de gebeurtenissen waardoor de Russen oog in oog kwamen te staan ​​met de realiteit van de oorlog – zij het voor korte tijd.

“Vóór de mobilisatie in september zeiden mensen altijd: ‘Vrijwilligers en professionals vechten daar, godzijdank, wij zijn het niet, laat ze vechten, de autoriteiten weten beter, wij zijn normale mensen.'” Volkov vertelde The Moscow Times dat het was slecht voor mensen om te sterven, maar misschien ook niet. Het had niet voorkomen kunnen worden.

De mobilisatie verergerde ook de massale uittocht – naar schatting honderdduizenden – uit het land, omdat mensen vluchtten om politieke repressie te vermijden of om naar het front te worden gestuurd.

De gevolgen van mensen die naar het buitenland vluchten, zijn vooral merkbaar in grote steden zoals Moskou, waar mensen met een besteedbaar inkomen en flexibele banen geconcentreerd zijn om op korte termijn te migreren.

“Voor mij is de grootste en belangrijkste verandering dat al mijn beste vrienden Rusland hebben verlaten – het is alsof de hele middenklasse is vertrokken”, zei een Moskoviet.

Eind vorig jaar leek het effect van de mobilisatie echter te zijn uitgewerkt en begonnen veel mensen de voortdurende oorlog weer te negeren.

Zelfs grote militaire tegenslagen, zoals de terugtrekking van het Russische leger uit de Oekraïense Kharkiv-regio en de zuidelijke stad Kherson, leken nauwelijks merkbaar.

Onder de oppervlakte worstelen sommige Moskovieten – zij het een minderheid – met dagelijkse berichten over dood en verderf in Oekraïne, waaronder wreedheden begaan door Russische soldaten in plaatsen als Bucha en Marioepol.

“Ik heb mijn leven in de wacht gezet toen de oorlog begon”, zei een vrouw die deze week in een café in het centrum van Moskou zat in een interview.

“Ik probeer nog steeds te leren leven in de huidige situatie.”