NASA werkt aan een plan om zijn ruimtestation te vervangen, maar de tijd dringt

Volgend jaar is cruciaal voor de toekomst van NASA en haar plannen om de menselijke activiteit in een lage baan om de aarde uit te breiden. Voor het eerst in decennia wordt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie geconfronteerd met de niet al te verre mogelijkheid dat ten minste één van zijn bemanningsleden niet in een baan om de planeet zal draaien.

De komende maanden zal NASA de laatste hand leggen aan een strategie voor haar activiteiten in een lage baan om de aarde na 2030. Vervolgens zal de ruimtevaartorganisatie eind volgend jaar contracten gunnen aan een of meer particuliere bedrijven om kleine ruimtestations te ontwikkelen. NASA en andere ruimtevaartorganisaties zullen klanten worden, geen exploitanten.

Maar niets hiervan is zeker, en nu NASA wordt geconfronteerd met de verschuiving van haar gevestigde operaties op het Internationale Ruimtestation naar iets nieuws, zijn er veel vragen. De belangrijkste daarvan is de vraag of NASA überhaupt überhaupt in een lage baan om de aarde moet blijven, vooral nu de focus van het ruimteagentschap met zijn Artemis-programma naar de maan verschuift.

Onderzoek naar microzwaartekracht blijft essentieel

Het antwoord op die vraag is een nadrukkelijk ja, zei Pam Milroy, plaatsvervangend beheerder van NASA, in een interview.

‘Het is echt aan ons om ons verhaal zoveel mogelijk te vertellen’, zei ze. ‘Ik denk niet dat mensen het verband beseffen tussen LEO en Artemis, van de maan tot Mars, en toekomstige menselijke verkenningen. Ik hoop dat ik mensen help. beter begrijpen waarom het belangrijk is dat we zo hard pushen.” Over deze kwestie.

Nu NASA de afgelopen jaren een bemanning van vier astronauten tegelijk op het ruimtestation heeft kunnen ondersteunen, is de ruimtevaartorganisatie begonnen de wetenschappelijke mogelijkheden van het in een baan om de aarde draaiende laboratorium te maximaliseren. Dit beperkt zich niet alleen tot fundamenteel onderzoek op het gebied van microzwaartekracht, maar ook tot het bestuderen van de gezondheidseffecten op de lange termijn van mensen in de ruimte.

“We zijn nog niet klaar met het onderzoeken van microzwaartekracht”, zei Milroy. “We komen op het punt waarop we de risico’s van een eenjarige missie in de ruimte enigszins begrijpen, maar we zullen daar door moeten blijven gaan, omdat we echt onze armen om mitigatie en oplossingen moeten slaan voor wat zal waarschijnlijk een reis van twee of drie jaar naar Mars zijn.”