NASA’s rover Curiosity ontdekt een vreemde, botachtige rots op Mars

NASA’s Curiosity-rover legde een beeld vast van een vreemde structuur op Mars die een expert omschreef als de “meest bizarre” die hij ooit had gezien.

Afbeeldingen die door de robot ter grootte van een auto zijn gemaakt, lijken spikes te laten zien die uitsteken uit een rotsblok dat aan de voet van de 154 km lange Gale-krater ligt.

Het werd vastgelegd met behulp van de Curiosity Camera en ChemCam op Mars-dag 3786, of 1 april, en heeft online geleid tot speculaties over wat het zou kunnen hebben afgebeeld.

Sommigen hebben de structuur vergeleken met een visgraat of een sparrentak en zeiden dat het hier op aarde nauwelijks een natuurlijke rotsformatie zou zijn geweest.

Curiosity dwaalt sinds augustus 2012 door Gale Crater als onderdeel van NASA’s missie Mars Science Laboratory (MSL).

Afbeeldingen die door de robot ter grootte van een auto zijn gemaakt, lijken spikes te laten zien die uitsteken uit een rotsblok dat aan de voet van de 154 km lange Gale-krater ligt.

Er wordt aangenomen dat Gale een oud droog meer is tussen 3,5 en 3,8 miljard jaar oud.

De missiedoelen van de sonde omvatten het onderzoeken van het klimaat en de geologie van Mars en het voorbereiden van menselijke verkenning.

Ook stuurt ze constant foto’s van vreemde dingen die ze tegenkomt, zoals deze stekelige rotsformatie.

astronoom Natalie A. Caprol Hij deelde er een foto van op Twitter en schreef: “In 20 jaar Mars bestuderen was dit de meest bizarre rots die ik ooit heb gezien.”

Ik kan niet wachten om een ​​microfoto van dit beeld te krijgen.

Een andere gebruiker merkte op: “Echt raar, ik heb nog nooit zoiets gezien en ik kijk al naar foto’s van Mars sinds de Sojourner-missie in 1997.”

Sommigen suggereren dat Marswinden rotsen gedurende een lange periode kunnen hebben geërodeerd.

“Als je een voldoende groot aantal eonen op los zand blaast, kan uiteindelijk elke geometrische vorm die we kennen ontstaan”, zei Twitter-gebruiker Martin Weil.

Caprol zei ook dat het waarschijnlijk “restrimpelingen waren na veel slijtage”.

Andere online gissingen zijn: “Het lijkt erop dat een heel gemakkelijke viswervel had kunnen instorten”, “Fossiele vis”, “Makreelfilet” en “Skelet van een of ander prehistorisch wezen.”

Twitter-gebruiker @Dottysaccount zei: “Op aarde kan het een fossiele plant zijn zoals een sparrentak of een vissenrug, het is moeilijk om een ​​natuurlijke rotsformatie te zijn.”

Terwijl @KiltedGunnGamer schreef: “Ik ben blij te geloven dat dit een versteende Mars-draak bevatte, opgerold op zijn laatste rustplaats.”

De beelden zijn gemaakt met de Curiosity Camera en ChemCam op de Martiaanse dag van Mars 3786, of 1 april, en hebben online geleid tot speculaties over wat het zou kunnen hebben afgebeeld.

Sommige gebruikers van sociale media vergeleken de structuur met een visgraat of een sparrentak en zeiden dat het ‘moeilijk zou zijn om een ​​natuurlijke rotsformatie te zijn’ hier op aarde.

Anderen suggereren dat Marswinden gedurende een lange periode rotsen kunnen hebben geërodeerd

NASA’s rover Curiosity (foto) dwaalt sinds augustus 2012 door Gale Crater als onderdeel van NASA’s missie Mars Science Laboratory (MSL).

Dit is niet de eerste vreemde formatie die door Curiosity in beeld is gebracht, waardoor wetenschappers zich achter de oren krabben.

Afgelopen juni ontdekte ik er een paar Vreemde verwrongen structuren die uit het oppervlak van Mars ontspruiten, waarvan nu wordt aangenomen dat het van nature voorkomende “hoodoos” zijn.

Experts zeiden dat de pilaren mogelijk zijn gevormd uit cementachtige materialen die oude scheuren in de fundering van Mars hebben opgevuld.

Maar na verloop van tijd is het zachte gesteente weggeërodeerd, waardoor alleen de gedraaide torenspitsen van compact materiaal uit het zand in de krater steken.

In februari 2022 maakte de rover een foto van wat leek op een koraalachtige “bloem” in de Gale-krater, maar in werkelijkheid een microscopisch kleine mineraalformatie was.

NASA-wetenschappers bevestigden dat het een “geavanceerde kristallijne massa” was, kleiner dan een cent, die mogelijk is gevormd uit mineralen die uit water zijn neergeslagen.

Studies van eerdere versies onthulden dat de mineralen, die in verschillende richtingen ontspruiten, hoogstwaarschijnlijk ingebed waren in een rots die in de loop van de tijd erodeerde.

Deze mineralen lijken echter bestand te zijn tegen corrosie, dus blijven ze op het stoffige oppervlak van de Rode Planeet.

NASA’s Curiosity-rover maakte dit beeld van twee rotsachtige torens op Mars op 17 mei 2022. Aangenomen wordt dat ze “hoodos” zijn, gemaakt van cementachtige materialen die ooit scheuren in oude rotsen vulden. Dit harde gesteente bleef achter nadat het zachte omringende gesteente was weggeërodeerd

In februari 2022 legde NASA’s rover Curiosity een beeld vast van wat lijkt op een koraalachtige “bloem” in Gale Crater op Mars, maar in werkelijkheid een microscopische mineraalformatie is.

Afgelopen augustus was het de tiende verjaardag van de rover.

De rover van een ton werd in november 2011 vanaf de aarde gelanceerd en ging – na een slopende reis van negen maanden – op zoek naar bewijs dat Mars ooit leven mogelijk heeft gemaakt.

Sindsdien heeft de rover meer dan 29 kilometer afgelegd en meer dan 625 meter geklommen terwijl hij de Gale-krater en de hellingen van Mount Sharp in de krater verkent.

De rover analyseerde ongeveer 40 rots- en grondmonsters, gebruikmakend van een reeks wetenschappelijke instrumenten om te zien wat ze onthullen over het rotsachtige broertje van de aarde.

Dat was zo’n succes dat de oorspronkelijk geplande periode van twee jaar voor onbepaalde tijd werd verlengd, wat resulteerde in een ietwat druk contract.

Nieuwsgierigheid bestudeerde de lucht van de Rode Planeet – nam foto’s van heldere wolken en drijvende manen – terwijl de stralingssensor van de rover wetenschappers in staat stelde te meten aan hoeveel toekomstige astronauten op Mars zouden worden blootgesteld, waardoor NASA erachter kon komen hoe ze veilig konden blijven.

Maar wat nog belangrijker is, de rover heeft vastgesteld dat zowel vloeibaar water als de chemische bouwstenen en voedingsstoffen die nodig zijn om het leven te ondersteunen al minstens tientallen miljoenen jaren aanwezig zijn in Gale Crater.

Hoewel er in februari 2021 een nieuw NASA-ruimtevaartuig bij kwam in “Perseverance”, blijft Curiosity het bevel voeren over NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Californië.

NASA’s Mars-ruimtevaartuig werd gelanceerd in 2011 en heeft ons begrip van de Rode Planeet verbeterd

De Mars Curiosity-sonde werd aanvankelijk op 26 november 2011 gelanceerd vanaf Cape Canaveral, een station van de Amerikaanse luchtmacht in Florida.

Na een reis van 560 miljoen km (350 miljoen mijl) te hebben afgelegd, landde het onderzoeksvoertuig van £ 1,8 miljard ($ 2,5 miljard) op slechts 2,4 km van de aangewezen landingsplaats.

Na een succesvolle landing op 5 augustus 2012 heeft de rover ongeveer 18 km afgelegd.

Gelanceerd aan boord van het Mars Science Laboratory (MSL) ruimtevaartuig, vormde de lander 23 procent van de totale massa van de missie.

Met 80 kg (180 lb) wetenschappelijke instrumenten aan boord, weegt de sonde in totaal 899 kg (1982 lb) en wordt hij aangedreven door een plutoniumbrandstofbron.

De rover is 2,9 meter lang, 2,7 meter breed en 2,2 meter hoog.

De Mars-rover was aanvankelijk bedoeld als een tweejarige missie om informatie te verzamelen om te helpen beantwoorden of de planeet leven zou kunnen ondersteunen, vloeibaar water zou hebben en het klimaat en de geologie van Mars zou kunnen bestuderen, en is sindsdien meer dan 3.700 sols actief geweest.

De rover was aanvankelijk bedoeld als een missie van twee jaar om informatie te verzamelen om te helpen beantwoorden of de planeet leven kon ondersteunen, vloeibaar water kon bevatten en het klimaat en de geologie van Mars kon bestuderen.

Vanwege het succes is de missie voor onbepaalde tijd verlengd en is nu actief voor meer dan 3.700 sols.

De rover heeft veel wetenschappelijke instrumenten aan boord, waaronder een camera die twee camera’s heeft en hoge resolutie foto’s en video’s in ware kleuren kan maken.

Tot dusver in de reis van de robot ter grootte van een auto kwam hij een oude stroom tegen waar vroeger vloeibaar water stroomde, en niet lang daarna ontdekte hij ook dat miljarden jaren geleden een nabijgelegen gebied dat bekend staat als Yellowknife Bay deel uitmaakte van een meer die het microbiële leven zouden kunnen ondersteunen.