Nederlandse boeren tegen klimaatagenda

Nederland is een relatief klein land met minder dan de helft van de bevolking van Californië, maar het is economisch te duur: het exporteert ’s werelds nummer 2 landbouwproducten, achter de Verenigde Staten, en levert jaarlijks bijna $ 120 miljard aan productie – ongeveer $ 7.000 in persoonlijke landbouwexport elk jaar.

Het zijn geen tulpen: het is vooral vlees, melk en eieren – en dat betekent veel stikstofuitstoot.

Als we het hebben over klimaatverandering, hebben we het vaak over koolstofdioxide, maar er zijn ook andere krachtige broeikasgassen – stikstof (hier vaak lachgas genoemd) is honderden keren meer broeikasgas dan koolstofdioxide. Nederlandse regering streeft naar vermindering van de draverafdruk van de varkensindustrie in de nationale economie, voornamelijk als een esthetische kwestie (varkenshouderijen) De stank waaitMaar ook als onderdeel van een klimaatplan. Ze deden dit op de meest directe manier: vrijwilligerswerk om varkenshouders geld te geven om iets anders voor de kost te doen. Maar er was slechts beperkte belangstelling voor. Nederlandse boeren houden van boeren.

Er worden agressievere maatregelen genomen en Nederlandse boeren protesteren en protesteren. Sommige zijn zelfs gegaan Verplaats hun activiteiten in Duitsland over de grens, Die een vriendelijk regelgevend klimaat heeft.

Nederlanders zijn ’s werelds beste aanhangers en aanhangers van het regime, een volk met een nationaal doel Doe normaal! “Doe normaal!” Maar ze hebben zich nog niet neergelegd bij de destructieve weerregels die vanuit de hoogte worden geboden.

Amerikaanse progressieven zouden zich ook meer moeten richten op het nieuws dat de regering en politiek in West-Europese stijl zullen krijgen wat ze willen. Ontwrichtende en radicale Groenen krijgen in een groot deel van West-Europa niet eens lof of medewerking omdat ze een nieuw verdragsbeleid willen opleggen aan ongeorganiseerde en grenzeloze Amerikanen. Zoals ik eerder deze week schreef, hebben progressieven hun klimaatagenda soms herhaaldelijk blootgesteld aan de zuurtest van echte democratie, vaak mislukt.

Nederlanders zullen hun boeren, of hun producenten, of hun transportsector in de toekomst slechts beperkte en onzekere voordelen bieden in dienst van de klimaatdienst, soms in ruil voor onderbreking en armoede. Zelfs de Amerikanen niet, inclusief de Democratische leiding: president Joe Biden heeft een beroep gedaan op de OPEC om de olieproductie te verhogen omdat hij niet bereid is de politieke prijs te betalen voor het verhogen van de benzineprijzen.

Je kunt de grote olie de schuld geven, maar het obstakel is de grote democratie.