Nederlandse Tobago | Auteur | trinidadexpress.com

Het is bekend dat veel Europese landen in de jaren 1600 probeerden Tobago te koloniseren, lang voordat Groot-Brittannië in de jaren 1760 arriveerde en de economische en demografische basis van het moderne eiland ontwikkelde.

De Nederlanders waren belangrijk in deze inspanningen tussen 1628 en 1677.

De Nederlandse immigratie eindigde in 1677, en het liet een erfenis na: de meeste Tobagoniërs die tegenwoordig leven zijn niet van Nederlandse afkomst. De Nederlandse taal leverde niets op aan het moderne Tobago-Engelse Creools, en er zijn slechts een paar plaatsnamen van afgeleid – Ari Boomert, de beroemde Nederlandse archeoloog en historicus, “L” van de oorspronkelijke taal in Rockley Bay. De Nederlandse naam, “Road Clip Bay”, komt van de rode rotsen bij de ingang van de baai.

Het verhaal van deze Nederlandse koloniën in de 17e eeuw is interessant en belangrijk voor het bredere onderwerp van de geschiedenis van Tobago en de ‘gouden eeuw’ van de Verenigde Staten tijdens de Nederlandse expansie in de 17e eeuw, deze kleine staat in het noordwesten. Europa was de grootste zee- en handelsmacht in de westerse wereld.

Deze maand organiseerde de Nationale Stichting in samenwerking met de Nederlandse Ambassade en het Scarborough Port Project (onvermoeibaar geleid door Dr. Guy-Obi-Gore) vier zoomlezingen over de Nederlandse koloniën in Tobago. Ik had het voorrecht om naar de eerste drie te luisteren (de laatste komt morgen).

De eerste presentatie werd gemaakt door Groom Patschrov, een in de VS gevestigde mariene archeoloog uit Bulgarije die in 2012-16 onderzoek deed naar de overblijfselen van de zeeoorlog in het moderne Scarborough. Dit is een geweldige introductie tot mariene archeologie en een gedetailleerd verslag van wat er is ontdekt en hoe.

In maart 1677 waren de Franse en Nederlandse marines de grootste zeeoorlogen in het Caribisch gebied, tenminste tot de jaren 1780. Beide partijen claimden de overwinning: de Nederlanders hadden greep op Tobago (slechts een paar maanden, het veranderde), en de Fransen verloren minder schepen.

Maar beide partijen leden grote schepen en aanzienlijke verliezen. Bijzonder tragisch was de verbranding van een leveringsschip, waarbij honderden Nederlandse vrouwen en kinderen en tot slaaf gemaakte Afrikanen omkwamen.

Butchvarov beschreef in detail het werk dat hij en zijn bemanning in 2012-16 hebben ondernomen, en legde uit dat het grootste deel van het wrak zich nu onder de havenwerken van Scarborough bevond; Sommige artefacten, waaronder artillerie, verdwenen na eerdere studies in de jaren negentig.

Mijn UWI-collega en oude vriend Rita Pemberton gaf een tweede lezing, die de geschiedenis van de Nederlandse operaties in het Caribisch gebied vanaf de jaren 1620 en de geschiedenis van de Tobago-nederzettingen tussen 1628 en hun definitieve beslissing in 1677 samenvat. Kalinago, de eerste mensen van het eiland, werd instrumenteel in het weerstaan ​​en vervolgen van de Nederlandse kolonisten.Tobago was een belangrijk handelscentrum voor reizigers.

Er ontstond enige discussie over wat er gebeurde met de slavenarbeiders die op de Nederlandse plantages werkten. Pemberton legde uit dat sommige mensen op het leveringsschip zijn omgekomen; Sommigen werden door Calinaco naar hun bolwerk St. Vincent gebracht; Sommige zijn mogelijk meegenomen naar nabijgelegen Franse, Nederlandse en Engelse kolonies. Maar enkelen zijn mogelijk naar het Tobago-woud ontsnapt en zijn daar met Kalinako getrouwd.

De derde lezing werd gegeven door de Britse archeoloog Nigel Nailing over hoe dentochronologie-datering van hout door middel van jaarringanalyse wordt gebruikt om oude houten vaten (en gebouwen) te bestuderen. Dit is een spectaculaire uitdrukking van deze prachtige techniek.

Een pluim voor de National Trust en zijn medewerkers voor het verzorgen van deze informatieve lezingenreeks over een belangrijk maar weinig bekend aspect van de geschiedenis van Tobago.