Afbeeldingsbron, Reuters/Valentin Ogirenko
- auteur, Paul Kirby
- Rol, BBC nieuws
Oekraïne wist dat Rusland een zomeroffensief plantte, maar wist niet waar dat zou beginnen. Dit werd duidelijk op 10 mei, toen Russische troepen het grensgebied ten noorden van Charkov, de op één na grootste stad van Oekraïne, binnentrokken.
Sindsdien hebben ze de controle overgenomen over een aantal dorpen niet ver van de grens, en proberen ze door te dringen terwijl de Oekraïense strijdkrachten de verzwakte frontlinie proberen te versterken.
Bufferzone of diepere push?
Door Vovchansk binnen te vallen, slechts 5 kilometer binnen Oekraïne, en grote delen van Oekraïens grondgebied in de Charkov-regio te veroveren, proberen Russische troepen mogelijk een bufferzone te creëren om Oekraïense grensoverschrijdende aanvallen af te weren.
Gezien de relatief zwakke staat van de Oekraïense defensie, hebben ze wellicht ook ambitieuzere plannen.
Het is mogelijk dat Rusland een extra grensoverschrijdende aanval plant richting de noordelijke stad Sumy, in het noordwesten. Het hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst, Kyrylo Budanov, gelooft dat daar een “kleine groep troepen” wacht, klaar om in actie te komen.
Afbeeldingsbron, Russisch vrijwilligerskorps – Reuters
Sergei Shoigu, het nieuwe hoofd van de Russische Veiligheidsraad, zei alleen dat het leger in alle richtingen oprukte.
Dit kan onder meer inhouden dat het land dieper Oekraïne binnendringt, waardoor Kiev wordt gedwongen zijn troepen te verplaatsen van de felste frontlinie in het oosten van de Donbas, of steeds grotere delen van het grondgebied in beslag worden genomen.
Het in de VS gevestigde Institute for the Study of War is van mening dat het belangrijkste doel het creëren van een bufferzone is, meent de Russische militaire analist Anatoly Matveychuk.
Maar Russische troepen rukken ook op richting het dorp Liptsi, ongeveer 20 kilometer van de noordelijke buitenwijken van Charkov, en, zoals hij het uitdrukte: “we kunnen de buitenwijken van Charkov praktisch door een verrekijker zien.” Het plotseling innemen van de op een na grootste stad van Oekraïne zou binnen het gezichtsveld van Rusland kunnen liggen.
Is Charkov in gevaar?
Kharkiv had voor de oorlog 1,4 miljoen inwoners en bleef qua economisch belang voor Oekraïne alleen achter Kiev en Dnipro. Het ligt te dicht bij de grens om over adequate luchtverdediging te beschikken, en is herhaaldelijk onderworpen aan dodelijke Russische bombardementen met behulp van ballistische raketten, opnieuw geconfigureerde luchtafweerraketten en glijbommen.
Als Rusland erin slaagt het land te veroveren, zegt Matviychuk, zou dit een “keerpunt” in de oorlog betekenen en het industriële potentieel van Oekraïne hard treffen.
Dit lijkt zeer onwaarschijnlijk. Oekraïense en westerse commentatoren zijn ervan overtuigd dat Rusland niet over de middelen beschikt om dit te doen. Als er afgelopen februari 80.000 Russische soldaten nodig waren om de verwoeste oostelijke stad Avdiivka in te nemen, zou een veel grotere stad als Charkov aantallen nodig hebben die Rusland niet heeft.
President Volodymyr Zelenski zei tijdens een bezoek aan Charkov dat de situatie in de regio ‘over het algemeen onder controle’ was, hoewel het gebied erg moeilijk bleef.
“Het strategische doel van de Russische strijdkrachten is om Charkov als regionaal centrum te omsingelen”, zegt Oleksandr Musienko, hoofd van het Centrum voor Militaire en Politieke Studies in Kiev.
Zo creëren ze niet alleen een bufferzone van 10 tot 15 kilometer diep, maar geven ze Rusland ook de mogelijkheid om Charkov later aan te vallen.
De Oekraïense militaire blogger Yuri Butusov zegt dat er te veel fouten zijn gemaakt bij het verdedigen van de grens, en nu de Russische strijdkrachten zien hoe zwak de verdediging is, kunnen ze proberen een bufferzone en een bruggenhoofd te creëren om dieper Oekraïens grondgebied binnen te dringen: “Natuurlijk dat is hun doel.”
Afbeeldingsbron, Romeinse Bilipi/AFP
Russische focus op het Oosten
De oorlog duurde enkele maanden terwijl de Russische troepen kleine winsten boekten tegen grote menselijke verliezen, vooral in de oostelijke regio van Donetsk.
Jack Watling van het Royal United Services Institute gelooft dat het hoofddoel van het zomeroffensief was om “de Russische opmars in de Donbass uit te breiden”, met als doel de aanvoerlijnen door te snijden en zo hun troepen een route naar het noorden en het zuiden te geven.
Drie maanden na de inname van Avdiivka heeft het Russische leger zijn zinnen gezet op andere doelen in de Donetsk-regio in het noordwesten, waaronder de strategisch belangrijke heuvelstad Chasev Yar.
De Oekraïense troepen die in Chasiv Yar gestationeerd zijn, zouden naar Charkov zijn verplaatst, waardoor Oekraïne daar minder eenheden beschikbaar heeft, zegt Rob Lee van het Foreign Policy Research Institute.
Het verlies van Chasev Yar zou Oekraïense steden in de Donbass kwetsbaarder maken voor Russische aanvallen.
Door Oekraïne te dwingen troepen, luchtverdediging en artillerie te sturen om zijn tweede stad te verdedigen, zou ook druk worden uitgeoefend op de frontlinie verder naar het zuiden, nabij de rivier de Dnipro, waardoor de grote stad Zaporizja in het zuidoosten zou worden bedreigd.
Russische troepen hebben al aangekondigd dat zij de controle hebben over een zuidelijk dorp dat Oekraïne afgelopen zomer heeft heroverd. Ook al controleert Oekraïne dat dorp Robotyn nog steeds, het is duidelijk dat het Russische offensief in het noorden grote druk uitoefent op de in de minderheid zijnde Oekraïense strijdkrachten elders.
Heeft Rusland voldoende middelen om ter plaatse winst te maken?
In Kiev denken ze dat er nu meer dan een half miljoen Russische strijdkrachten in Oekraïne zijn. Dit heeft het Oekraïense militaire establishment kleiner en talrijker gemaakt, waarbij Vladimir Poetin nu naar schatting 8,7% van de totale Russische economische output aan defensie en veiligheid besteedt.
Maar de verwachte versterkingen aan de noordgrens tellen slechts 20.000 soldaten, en ondanks alle berichten over de plannen van het Kremlin om nog eens 300.000 Russische soldaten te mobiliseren, is er geen bewijs van iets dergelijks.
Rusland heeft echter nog steeds een aanzienlijk numeriek voordeel. Een hoge Oekraïense generaal zei dat de verhouding tien op één was. Een soortgelijk kenmerk is gemeld in termen van projectielen.
Oekraïne heeft onlangs een wet ondertekend die de mobilisatieleeftijd met twee jaar verlaagt naar 25 jaar, en dit zou de omvang van zijn leger met 100.000 soldaten kunnen vergroten.
Maar deze verandering zal tijd vergen. Evenals de komst van Amerikaanse wapenvoorraden, die het Amerikaanse Congres in april goedkeurde.
De opperbevelhebber van de NAVO in Europa, generaal Christopher Cavoli, zei dat hij er vertrouwen in had dat het Oekraïense leger stand zou kunnen houden: “De Russen beschikken niet over de aantallen om een strategische doorbraak te bereiken… om dat te doen.”
De man die in februari werd benoemd tot opperbevelhebber van de Oekraïense strijdkrachten, Oleksandr Sirsky, wordt beschouwd als de architect van de Oekraïense strijd in september 2022, toen het leger Russische eenheden verdreef uit meer dan 500 posities in de regio’s Donbass en Charkov. . Een van de dorpen die ze bevrijdden was Vovchansk.
Het verschil is nu dat de Russische leiders van hun fouten zullen leren.
“De stad Charkov en de hele regio Charkov zijn nu het middelpunt geworden van onze inspanningen om de levens van de inwoners van Charkov veiliger te maken”, zei de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba deze week.
Wat Poetin wil
Terwijl de Russische leider op het terrein winst wil maken, zijn er tekenen dat het Kremlin wellicht bereid is terug te keren naar de vredesbesprekingen die twee jaar geleden werden stopgezet.
“We staan open voor een dialoog over Oekraïne, maar bij dergelijke onderhandelingen moet rekening worden gehouden met de belangen van alle landen die bij het conflict betrokken zijn, inclusief de onze”, zei Vladimir Poetin tegen Xinhua.
De timing van zijn verklaringen komt een maand vóór de vredestop die in Zwitserland zal plaatsvinden.
Rusland was niet uitgenodigd om Luzern op 15 en 16 juni te bezoeken, maar de Zwitsers zeggen dat meer dan 50 landen, waaronder Oekraïne, zullen deelnemen, en ze proberen China, de bondgenoot van Rusland, erbij te betrekken.
More Stories
Het gebrek aan sneeuw op de berg Fuji is een groot probleem
Een functionaris zegt dat een dodelijke Israëlische aanval gericht was op een “waarnemer” op het dak van een gebouw in Beit Lahia
Groot budget – voor belastingen, leningen en uitgaven