oktober 7, 2024

Groenhuis

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Oud DNA draagt ​​bij aan het bewijs dat de ineenstortingstheorie van Paaseiland weerlegt

Oud DNA draagt ​​bij aan het bewijs dat de ineenstortingstheorie van Paaseiland weerlegt

Abonneer u op de Wonder Theory-nieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.



CNN

Rapa Nui, ook bekend als Paaseiland, heeft nog nooit zo’n verwoestende bevolkingsinstorting meegemaakt, blijkt uit een analyse van eeuwenoud DNA van vijftien voormalige bewoners van het afgelegen eiland in de Stille Oceaan.

De analyse gaf ook aan dat de bewoners van het eiland, dat ongeveer 3.700 kilometer (2.300 mijl) van het vasteland van Zuid-Amerika ligt, in de 14e eeuw in Amerika arriveerden – lang voordat Christoffel Columbus in 1492 in de Nieuwe Wereld landde.

Rapa Nui werd 800 jaar geleden bewoond door Polynesische zeelieden, en tegenwoordig maakt het deel uit van Chili, waar honderden massieve stenen hoofden te vinden zijn die het verleden weerspiegelen. Het eiland is altijd een interessante plek geweest.

Sommige experts, zoals de geograaf Jared Diamond in zijn boek uit 2005: “Het stort in“Gebruik Paaseiland als een waarschuwend verhaal over hoe de exploitatie van beperkte hulpbronnen kan leiden tot catastrofale bevolkingsdaling, verwoesting van het milieu en de vernietiging van de samenleving door onderlinge strijd.

Maar deze theorie blijft controversieel, en ander archeologisch bewijs suggereert dat Rapa Nui de thuisbasis was van een kleine maar duurzame gemeenschap.

De nieuwe analyse vertegenwoordigt de eerste keer dat wetenschappers oud DNA hebben gebruikt om de vraag te beantwoorden of Paaseiland een zelf veroorzaakte maatschappelijke ineenstorting heeft meegemaakt, wat helpt licht te werpen op het mysterieuze verleden ervan.

Paaseilandgenomen

Om dieper in de geschiedenis van Rapa Nui te duiken, hebben onderzoekers de genomen van vijftien voormalige bewoners die de afgelopen 400 jaar op het eiland woonden, gesequenced. De overblijfselen worden bewaard in het Museum of Man in Parijs, onderdeel van het Franse Nationale Natuurhistorisch Museum.

De onderzoekers vonden geen bewijs van een genetisch knelpunt dat consistent is met een scherpe bevolkingsdaling, aldus de studie die woensdag in 2012 werd gepubliceerd Wetenschappelijk tijdschrift Nature.

In plaats daarvan was het eiland de thuisbasis van een kleine bevolking, die tot de jaren zestig van de negentiende eeuw in omvang bleef toenemen, suggereerde de analyse. Op dit punt, zo merkt de studie op, hebben Peruaanse slavenrovers met geweld een derde van de eilandbevolking verwijderd.

“Het is zeker geen sterke ineenstorting van de bevolking, zoals gezegd, waarbij 80% of 90% van de bevolking uitstierf”, zegt J. Victor Moreno-Mayar, co-auteur van de studie en assistent-professor in de geogenetica aan de Globe Instituut aan de Universiteit van Kopenhagen in Denemarken.

Uit de genomen bleek ook dat Paaseilandbewoners genen uitwisselden met indianen, wat erop wijst dat de bevolking ergens tussen 1250 en 1430 de oceaan overstak naar Zuid-Amerika, voordat Columbus Amerika bereikte – en lang voordat de Europeanen in 1722 op Rapa Nui arriveerden.

Uit de studie bleek dat tussen 6% en 11% van de genomen van individuen terug te voeren was op Zuid-Amerikaanse voorouders aan de kust, en de analyse van het team leverde ook informatie op over wanneer deze twee groepen elkaar ontmoetten en nakomelingen baarden. De auteurs schatten dat dit 15 tot 17 generaties vóór de onderzochte individuen gebeurde.

Maar deze bevinding is niet geheel verrassend. Mondelinge verslagen en DNA-analyse van de huidige bewoners van het eiland hebben een dergelijke afkomst aangetoond, en overblijfselen van zoete aardappelen, die uit Zuid-Amerika werden geïmporteerd, zijn op het eiland gevonden vóór Europees contact, zei Moreno Mayar.

Sommige experts en het grote publiek zijn terughoudend om de rampzalige verhalen over Paaseiland los te laten, zegt Lisa Mathiso-Smith, hoogleraar biologische antropologie aan de Universiteit van Otago in Nieuw-Zeeland.

Maar Mattisu Smith, die niet betrokken was bij het onderzoek, zei dat de oude genomen bijdragen aan een groeiend aantal bewijzen dat het idee van een zelfgeïnduceerde bevolkingsinstorting op Paaseiland een vals verhaal is.

“We weten dat de inheemse Polynesische reizigers die Rapa Nui minstens 800 jaar geleden ontdekten en zich vestigden tot de grootste zeevaarders en reizigers ter wereld behoorden”, zei ze in een verklaring. Gedeeld door het New Zealand Science Media Center.

“Hun voorouders hebben minstens drieduizend jaar in een oceanische omgeving geleefd. Ze zeilden oostwaarts over duizenden kilometers open oceaan en vonden bijna elk bewoonbaar eiland in de uitgestrekte Stille Oceaan Dit levert “De resultaten bieden enkele interessante aanwijzingen over de timing van dit contact.”

Mathisu-Smith merkte op dat wetenschappers die in de regio’s van de Stille Oceaan wonen, het verhaal van ecocide en de ineenstorting van de samenleving in twijfel hebben getrokken op basis van een hoeveelheid archeologisch bewijsmateriaal.

“Maar nu hebben we eindelijk bewijs van oud DNA dat beide vragen direct beantwoordt en ons misschien in staat stelt ons te concentreren op een realistischer verslag van de geschiedenis van dit interessante, maar enigszins typische, Polynesische eiland,” voegde ze eraan toe.

A Een studie gepubliceerd in juniOnderzoekers van Harvard en anderen kwamen op basis van satellietbeelden van land dat vroeger werd gebruikt om voedsel te verbouwen tot een soortgelijke conclusie.

DNA-analyse van menselijke resten

De menselijke resten die in de nieuwe DNA-analyse zijn gebruikt, werden in 1877 verzameld door de Franse onderzoeker Alphonse Beinart en in 1935 door de Zwitserse antropoloog Alfred Métraux, volgens de laatste studie die in de museumarchieven wordt aangehaald.

Het is niet duidelijk onder welke omstandigheden deze overblijfselen zijn meegenomen, maar ze maakten deel uit van een bredere trend om ze te verzamelen uit gekoloniseerde gebieden aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, aldus de studie.

Het onderzoeksteam werkte samen met Rapa Nui-gemeenschappen en overheidsinstellingen om goedkeuring voor het onderzoek te verkrijgen. De wetenschappers zeiden dat ze hopen dat de bevindingen de repatriëring van stoffelijke resten zullen vergemakkelijken, zodat individuen op het eiland kunnen worden begraven.

READ  Amerikaanse bouwers helpen het iconische monument van Parijs te herstellen