Paleontologie ‘een broeinest van onethische praktijken geworteld in het kolonialisme’, zeggen wetenschappers | Brits nieuws

Het publieke imago van paleontologen als stoffige en vriendelijke academici kan nogal te wijten zijn aan een update. Wetenschappers zeggen dat de studie van het oude leven een broeinest is van onethische en oneerlijke wetenschappelijke praktijken die geworteld zijn in het kolonialisme, die arme landen beroven van hun fossiele erfgoed en de bijdragen van lokale onderzoekers devalueren.

Schrijven in het tijdschrift Royal Society of Open Sciencebeweert een internationaal team van paleontologen dat er een voortdurende afvoer is geweest van plesiosauriërs, pterosauriërs, prehistorische spinnen en andere fossielen uit arme landen naar buitenlandse depots of lokale privécollecties – ondanks wetten en voorschriften die zijn ingevoerd om te proberen hun erfgoed te behouden.

In het Ararib-bekken in het noordoosten van Brazilië – een gebied dat bekend staat om een ​​enorme verzameling goed bewaarde prehistorische fossielen, waaronder gigantische gevleugelde pterosauriërs – bevindt 88% van de ontdekte fossielen zich nu in buitenlandse museumcollecties.

Juan Carlos Cisneros van de Federale Universiteit van Piauí, Brazilië, en collega’s onderzochten de publicaties van fossielen die de afgelopen drie decennia in Brazilië en Mexico zijn ontdekt. Deze landen bevatten grote en relatief onontgonnen sedimentaire bekkens die een schat aan gefossiliseerde organismen, planten en schimmels herbergen.

Ondanks de introductie van strikte vergunningen voor het uitvoeren van wetenschappelijk veldwerk of de export van fossielen uit Brazilië, en een permanent verbod op de export, ontbraken vaak verklaringen van vergunningen bij de bestudeerde exemplaren, en veel studies waren gebaseerd op fossielen die illegaal in buitenlandse collecties werden gevonden. vooral in Duitsland en Japan – vonden onderzoekers.

De uitsluiting van lokale experts was een ander veelvoorkomend probleem. Zo werd 59% van de publicaties over de opgravingen in Araripe geleid door buitenlandse onderzoekers, en meer dan de helft toonde geen bewijs van samenwerking met lokale Braziliaanse onderzoekers – een andere wettelijke vereiste.

Ze voerden aan dat dergelijke praktijken neerkomen op wetenschappelijke kolonisatie, waarbij lage-inkomenslanden voornamelijk worden gezien als gegevensbronnen of voorbeelden voor landen met hoge inkomens, waarbij wettelijke kaders worden omzeild en de bijdragen van lokale onderzoekers worden verwaarloosd of verwaarloosd.

“Kolonialisme is misschien niet waar we aan denken als we ons 19e-eeuwse schepen voorstellen die over de Atlantische Oceaan varen, maar het is nog steeds een moderne vorm van neokolonialisme waarbij we te maken hebben met winning en uitbuiting voor ons eigen gewin ten koste van lage inkomens,” zei Emma Dunn, een paleobioloog aan de Universiteit van Birmingham en co-auteur van het artikel.

Het team voegde eraan toe dat dit de lokale wetenschappelijke ontwikkeling belemmert en middelen uitput die economische activiteiten op lange termijn kunnen ondersteunen, zoals toerisme.

“Ik denk dat we vaak worden gezien als schattige personages in Indiana Jones-kostuums, en ze kunnen zeker geen kwaad. Maar Indiana Jones is een heel goed voorbeeld: een van zijn beroemde zinnen was ‘Dit hoort in een museum ‘-maar wat hij bedoelt is Zijn museum, niet een museum in het land waaruit hij dingen verzamelt.

“We willen dat mensen hun manier van werken veranderen, dat ze zich echt concentreren op het creëren van echte partnerschappen die gebaseerd zijn op respect voor lokale gemeenschappen en hun belangen.”

Het team riep ook op tot strengere tijdschriftrichtlijnen en voorlichting over onderzoeksethiek, verhoogde handhaving van opgravingswetten en sancties tegen degenen die betrokken zijn bij onethische praktijken. Ten slotte moeten de fossielen worden teruggegeven aan de gemeenschappen waaruit ze zijn gehaald, zeiden ze.