Roberta en Ken Williams openen hun eerste videogame in 25 jaar

SAN FRANCISCO – De legendarische gameprogrammeur Ken Williams had maar even nodig om op mijn vraag te kauwen. Hij en de beroemde game-ontwerper Roberta Williams stelden zichzelf op voor onderzoek door een principe uit hun tijd erin te vertellen sierra onlinehet videogamebedrijf dat ze oprichtten en dat een revolutie teweegbracht in computergames in de jaren ’80 en ’90.

Ze zeiden dat Sierra Games opviel omdat ze waren gebouwd met “covers” van de rest van de game-industrie. Niemand werkte voor concurrerende bedrijven. Geen van de wedstrijden van de concurrenten heeft gespeeld. En na elke release van een Sierra-game bepaalt het individuele verkooprecord het budget en de reikwijdte van de volgende game van de hoofdontwerper.

Ik vroeg hoe deze wiskunde werkt voor hun nieuwe advertentie, Out of the Game in maart 2022, Reuzengrot 3D. Een nieuwe kijk op dit eerste tekstavontuur, het avontuur dat Roberta uiteindelijk aanpast in haar klassieke spel uit 1980 mysterieus huis, staat op het punt om zoveel mogelijk los te komen van de hoogtijdagen van Sierra-ontwerpen, vooral vanwege de overstap naar (optionele) handgestuurde virtual reality-avonturen. Zou Sierra’s basisprincipe van budgetten en productieschaal nog steeds van toepassing zijn als de “laatste game” van een toonaangevende ontwerper meer dan 20 jaar geleden werd gelanceerd?

Kane zweeg even en maakte toen een heel ander punt. En hij is niet per se blind voor de kijk van de moderne game-industrie op klassieke gamemakers.

“Ik heb gezien waar Sierra-alumni en anderen zijn teruggekomen en een minder dan perfect spel hebben gespeeld”, zei Kane. “En dat willen we niet doen. We gooien het liever in de prullenbak dan iets te doen dat niet…”

Roberta onderbrak ons ​​hier, zoals het gepast was in ons gesprek, door te zeggen: “Het zou goed moeten zijn.”

‘Het zou goed moeten zijn,’ beaamde Kane.

“We zijn allebei erg type A”

Kane merkte op dat dit project ver verwijderd is van de tijd dat Sierra een enorm gameverkoopbedrijf had, en was bot: “Voor ons gaat het niet echt om het geld. Als het spel zonk of zwom, zou het levens niet veranderen Dus het gaat er echt om, weet je, de erfenis van de originele ontwerpers eren.

Voordat Williams een klassiek spel koos om te recreëren, streefde Williams niet per se naar een terugkeer naar commercieel gamedesign, zelfs niet toen de COVID-19-pandemie zoveel gevallen makers en artiesten heeft achtergelaten die op zoek zijn naar dingen om te doen. Kane en Roberta Pandemic begonnen aan hun eigen boeken te werken – Geschiedenis van Sierra Online. aan haar , Een historisch fictief verhaal duikend in het midden van de negentiende eeuw in Ierland-Besef dat lockdowns over de hele wereld niet per se zijn opgeheven tegen de tijd dat elk van hen klaar is met hun projecten. “We zijn allebei erg type A”, zei Roberta. “We moeten bezig zijn met uitdagingen en een taak. “

Kane las zijn boek af terwijl Roberta haar boek aan het inpakken was, en tijdens deze overlap merkte Roberta dat Kane het thuisbioscoopscherm vulde met interfaces voor het programmeren van games en instructievideo’s. “Ik heb hem eindelijk ondervraagd”, zei Roberta, nadat ze deze trend binnen een paar dagen had zien herhalen.

Nadat ze had gesproken over Kens beslissing om de programmeertaal Unity te leren, wees ze naar Ken. ‘Leg je gamedesign uit,’ zei ze.

Kane zweeg even en zweeg toen: ‘Nee.’

In plaats van Roberta’s korte uitleg te herhalen (“Hij wilde zijn oude programmeervaardigheden behouden”), zei Keane dat zijn terugkeer naar programmeren begon met tutorials. “Als je nu een kind bent en niet weet hoe je moet coderen als je ouder wordt, kom je in grote problemen”, zei Kane. “We gaan af van fabriekswerk. Dus ik vind het een leuk idee om kinderen te leren coderen omdat ik een programmeur ben. Ik vind dat iedereen zou moeten coderen.”

Dus begon het werk aan een mogelijke revival van de Sierra-serie Dr. Bren-“En [Roberta] Hij zei sarcastisch dat dit een stom idee was.

“Nee, dat heb ik niet gezegd!”

‘Nou, die indruk heb je me gegeven!’

Toen confronteerde Ken me en zei: “Het viel allemaal in de streken.” Roberta zorgde ervoor dat ze weer oogcontact maakte, ze keek me aan en zei: ‘Nee, ik zei alleen maar: ‘Is dit leuk?’ “