Russische invasie van Oekraïne: live updates

LYSYSHANSK, Oekraïne – Aan de rand van deze stad in het oosten van Oekraïne is nog steeds een massagraf onontdekt. Aardse heuvels en geelbladig onkruid omringen een gat gevuld met een tiental lijkzakken. Geuren van de dood in de warme zomerwind.

De doden zijn burgers die de afgelopen maanden zijn omgekomen bij beschietingen in de steden Lyschansk en Severodonetsk en de nabijgelegen stad Robyzhny. Ze drongen samen omdat er geen familieleden waren die beweerden dat hun lichamen werden begraven.

Staande boven het graf van de soldaat. Sergei Viklinko, 41, legde de reden uit voor de voortdurende opgraving van lijken: “Alle machines die we in de inventaris van de stad hebben – graafmachines en al – werden overgedragen aan het leger voor het graven van loopgraven.”

Nu de oorlog zijn vierde maand nadert en het aantal Oekraïense en Russische slachtoffers toenam tot duizenden doden, is het duidelijk dat de loopgraven ook de graven van veel soldaten werden.

Soldaat Viklinko, een voormalige politieagent die zich bij het Oekraïense leger voegde toen de oorlog begon, schat dat 300 mensen in het massagraf zijn begraven. “We hebben hier degenen begraven die sinds april zijn overleden”, zei hij.

Het graf bevindt zich in de buurt van een rij heuvels waar nu Oekraïense artillerieposities staan ​​die de stad verdedigen. Houwitsers vuurden en gingen het grootste deel van de donderdagochtend door.

Het aantal burgerslachtoffers in Lysychansk en Sievierodonetsk, twee steden gescheiden door de Siversky Donets, is onbekend. Naarmate Rusland zijn greep in Sievierodonetsk consolideert en zijn focus verschuift naar het naburige Lysychansk, zullen de burgerslachtoffers zeker toenemen, tenzij de Oekraïense troepen zich terugtrekken.

Donderdag maakten lokale functionarissen bekend dat bij een Russische luchtaanval in Lyschansk zeker vier mensen zijn omgekomen. De aanval vond ’s ochtends plaats, maar het duurde enkele uren voordat het nieuws in de officiële Telegram-kanalen werd gepubliceerd, wat de moeilijkheid benadrukt om te communiceren wat er in de stad gebeurt.

Lysychansk, een industriële stad met een vooroorlogse bevolking van 100.000 inwoners, is grotendeels geïsoleerd van de buitenwereld, zonder mobiele telefoon of elektriciteit. Lokale functionarissen schatten dat er nog 40.000 mensen in de stad zijn, hoewel er geen manier is om het exacte aantal te weten.

De redenen voor hun overleving zijn onder meer de noodzaak om voor oudere familieleden te zorgen en, in sommige gevallen, zelfs de onwil om huisdieren op te geven.

“Iedereen wil zijn huis niet opgeven”, zei een vrouw die donderdag haar huis uitliep om voorraden in ontvangst te nemen van een groep politieagenten en soldaten. “En hoe zit het met katten en honden? Hoe zit het met ouderen? Dus we zitten hier.”

‘Je zou veel geld moeten hebben om te ontruimen, de huur te betalen,’ ging ze verder en noemde alleen haar voornaam, Luda. Huisdieren zijn niet toegestaan ​​in de gehuurde appartementen. Ik heb twee honden en twee katten, hoe laat ik ze in de steek? Dat is geen optie, huil ze later na.”

Ze zei dat twee mensen in haar buurt ongeveer een week geleden zijn omgekomen door de bomaanslag. Ze werden begraven in een stukje nabijgelegen bos en hun graven waren gemarkeerd met een cluster van verwelkte bloemen.

In Severodonetsk zochten ongeveer 500 burgers hun toevlucht in een grote chemische fabriek, terwijl gevechten woedden in delen van de stad die nog steeds door Oekraïense troepen worden gecontroleerd. Ambtenaren schatten dat er nog 10.000 burgers zijn.

Sinds de vernietiging van drie bruggen die de twee steden met elkaar verbinden, hadden de Oekraïense troepen in Severodonetsk geen gemakkelijke ontsnappingsroutes. Donderdag waren er berichten dat Oekraïense troepen die de rivier hadden kunnen oversteken, zich begonnen terug te trekken om Lysechansk, dat hoger ligt, te verdedigen.

Voor de troepen en burgers van Lysichansk blijft één vraag over: wat gaat er nu gebeuren?

Een groep Oekraïense soldaten die hun toevlucht hebben gezocht in de kelder van een appartementencomplex, hopen dat de door de Verenigde Staten beloofde geavanceerde raketsystemen spoedig zullen arriveren. Door het grotere bereik van de raketten kunnen ze Russische artillerieposities raken. Maar totdat de wapens arriveren, zeiden de soldaten, zal de Russische artillerie meedogenloos zijn.

Een van de soldaten zei: “Het voelt als een hele dag.”