Russische raketaanval kost minstens 22 doden op Onafhankelijkheidsdag

Kiev, Oekraïne – Het Monument voor het Moederland – een roestvrijstalen reus van 100 meter hoog boven de Oekraïense hoofdstad Kiev – werd ontworpen om de onkwetsbaarheid van de Sovjet-Unie te onderstrepen. Woensdag werd de uitgestrekte blauwe en gouden Oekraïense nationale vlag gehesen als een symbool van verzet.

Sovjet-secretaris-generaal Leonid Brezjnev onthulde het monument in 1981: een portret van een vrouw met een zwaard in haar rechterhand en een schild in haar linker, versierd met de Sovjet-hamer en sikkel. Tien jaar later stortte de Sovjet-Unie in en werd Oekraïne vrij.

Vrijwilligers ter gelegenheid van de Oekraïense Onafhankelijkheidsdag bevestigden de nationale vlag aan een drone en hieven deze in de lucht boven een stalen reus. Oekraïners gebruikten de viering – precies zes maanden na de invasie van Rusland – om dit uit te drukken President Vladimir Poetin Aan Rusland dat zijn dromen van een rijk niet door Oekraïne zullen gaan.

“Het standbeeld maakt deel uit van onze geschiedenis en we kunnen het niet ontkennen”, zegt Yury Shegul, hoofd van het Oekraïense cyberbeveiligingsbureau. “Maar 31 jaar geleden werden we onafhankelijk. Vandaag hebben we moeite om onze onafhankelijkheid te behouden.”

De uitdaging was de sfeer van de dag, met President Volodymyr Zelensky De toon zetten voor een onaangekondigde toespraak voor een rij vernietigde Russische tanks en militaire voertuigen in het stadscentrum.

Maar het mysterieuze moment van het land werd bevestigd door de stille straten, het verbod op massale evenementen. Het Oekraïense ministerie van Defensie zei dat de vrede later instortte toen een raket een treinstation in het kleine stadje Chaplin nabij de stad Dnipro raakte, waarbij ten minste 22 mensen omkwamen.

Oekraïense en Amerikaanse functionarissen hebben gewaarschuwd dat Moskou de feestdag kan vieren door een woedend spervuur ​​van raketten af ​​te vuren. Maar in Kiev, toen de ochtend voorbijging met alarmen van luchtaanvallen maar geen stakingen, begonnen mensen een avontuur aan te gaan.

Er werden verschillende cafés geopend, hoewel de service soms werd stopgezet voor sirenes. Tegen de avond was de tankparade in het stadscentrum druk, velen van hen gekleed in traditionele kleding en Oekraïense vlaggen om hun schouders gedrapeerd.

Na de mis in de kerk zei Victoria Soshina, 32, die Kiev bezocht vanuit de zuidelijke stad Odessa, dat ze zich niet door angst binnen zou laten houden.

“We zijn sterk, we zijn samen en we zullen winnen”, zei ze.

Ze kwam net uit het klooster met de gouden koepel van St. Michael, midden in de orthodoxe kerk van Oekraïne, waar de leider van de volgelingen van het land een ceremonie hield om de soldaten te eren en te bidden voor hun overwinning.

Een van de soldaten, Vadim Omelchuk, 58, ongeveer 1.80 meter lang, diende in het Sovjetleger van 1985 tot 1991, toen het land onafhankelijk werd.

Omdat hij dacht dat hij nooit meer soldaat zou worden, concentreerde hij zich op het trainen van boksers in Kiev. Maar de dag na de Russische invasie meldde hij zich aan om te vechten. Als lid van de regionale strijdkrachten hielp hij bij de bevrijding van de buitenwijken van Kiev, Irbin en Bucha, waar de Russische wreedheden de wereld schokten.

“Ik zag wat ze deden – het was het laagste dat een mens kon verdrinken”, zei hij.

De leider van de Orthodoxe Kerk van Oekraïne, metropoliet Epiphanius Domenko, zei in een interview na de ceremonie dat het moeilijkste moment in de oorlog voor hem was om te accepteren dat dit echt gebeurde.

Maar hij voegde eraan toe dat hij nu zeker is van de overwinning.

“Ik kon zien dat mensen spiritueel sterk en verenigd waren, en dat gaf me hoop”, zei hij. Niemand geloofde dat we drie dagen, of een week, of een maand zouden staan. Toch staan ​​we.”