Supermodel Bella Hadid heeft spijt van plastische chirurgie

‘Ik wou dat ik de neus van mijn grootouders had gehouden,’ zei ze. “Ik denk dat ik tegen die tijd zou zijn geweest.”

Het tijdschrift schreef dat Hadid van verschillende andere procedures is beschuldigd, maar de 25-jarige ontkent dit.

“Mensen hebben altijd wat te zeggen, maar wat ik te zeggen heb is dat ik in mijn werkveld en door de mensen om mij heen altijd verkeerd begrepen word.”

Een nieuw Vogue-interview beschrijft de “burn-out” die Hadid vorig jaar naar eigen zeggen heeft ervaren, wat haar naar een behandelingsprogramma leidde dat medicatie en gesprekstherapie omvat. Ze zei: “Er waren mensen op het internet die zeiden: ‘Je leidt dit prachtige leven.'” Dus hoe kan ik klagen? Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niet het recht heb om te klagen, wat betekent dat ik geen recht heb op hulp, en dat was mijn eerste probleem.”

Terwijl ze zinspeelt op haar ‘meerdere jeugdtrauma’s’, is het duidelijk dat de stress van het werken in de mode-industrie hun tol heeft geëist.

“Ik heb om 4 uur ’s ochtends meisjes op mijn schoot gehad die om me huilden, en ze zijn nog steeds in de showopstellingen als ze om 7 uur ’s ochtends een andere show moeten bijwonen,” zei ze. “Totaal kapot, haar verbrand, niets gegeten, zo uitgeput dat ze trilde.”

Hadid erkent dat er de afgelopen jaren vooruitgang is geboekt, maar dat er nog veel moet gebeuren omdat “mode je kan maken of breken”.

Ze vertelde Vogue: “Eindelijk zijn de meisjes het over de steekproefomvang, maar toen ik zeven jaar geleden begon, kon ik me niet aanpassen aan Saint Laurent. Ik herinner me een stylist die sprak over mijn gewicht omdat ik niet kon persen.

“Als ik terugkijk, denk ik, ja, omdat Saint Laurent’s steekproefomvang van de catwalk niet echt iemands grootte was. Maar dan denk je dat er iets mis met je is, en niemand in de buurt zegt: ‘Nee, nee, je bent in orde, don maak je geen zorgen,’ het is een klein formaat.”

Bella Hadid op de cover van de Amerikaanse Vogue. credit: Ethan James Green / Vogue

“Ik was de lelijke zus. Ik was een brunette. Ik was niet zo mooi als Gigi, en ik was niet extravert,” zei ze. “En helaas, als je dingen zo vaak te horen krijgt, geloof je ze gewoon. Ik vraag mezelf altijd af: hoe deed het meisje met onzekerheden, angstgevoelens, depressie, problemen met het lichaamsbeeld, eetproblemen, die een hekel heeft aan aangeraakt worden, die ernstige sociale angst heeft “Wat heb ik gedaan om in dit werk te komen? Maar in de loop der jaren is ze een goede actrice geworden.”