- auteur, Stefan Schimmelt
- Rol, Hoofdcricketschrijver
Cricket mist nooit het WK.
Slechts 195 dagen na het einde van het WK Heren boven de 50 gaat de T20-editie op zondag (01:30 GMT) van start. Er is later dit jaar een T20 Wereldbeker Dames en een 50-over-evenement in 2025, om nog maar te zwijgen van verschillende Champions Cups, Intertoto Cups en wereldkampioenschappen. Een deel ervan is misschien fictief, maar je snapt het idee.
Of bekendheid tot minachting leidt, is een kwestie van mening, maar verandering kan net zo geruststellend zijn, en dit toernooi is zeker anders dan het toernooi waar India afgelopen herfst getuige van was.
Er zit frisheid in de T20 World Cup 2024, zowel van de gastheren als van de deelnemende teams. Dit is de Amerikaanse droom van cricket, waarbij de sport eindelijk de schoonheid van de mondiale concurrentie overneemt van teams die we nooit zien, in plaats van teams die we altijd zien.
Het is vergezocht om te denken dat dit evenement dezelfde impact zal hebben op het sportbewustzijn in de Verenigde Staten als de FIFA Wereldbeker van 1994; in feite is het een toernooi dat zowel in het Caribisch gebied wordt gehouden als een deel ervan in de Verenigde Staten Staten.
Het maakt echter ook deel uit van een zeer tastbare en onmiskenbare groei van het spel in de VS. Major League Cricket lokt spelers al weg van de Engelse zomer en heeft zojuist de officiële Lijst A-status gekregen. Cricket maakt een einde aan een 128 jaar durende ballingschap van de Olympische Spelen in Los Angeles in 2028.
De terreinen in Texas en Florida zijn echte cricketvelden, en hun glamour komt van een pop-upstadion in New York, compleet met een miniveld in Adelaide.
De 34.000 zitplaatsen van Eisenhower Park zouden verschillende keren uitverkocht zijn geweest voor de wedstrijd van India tegen Pakistan, en zullen ongetwijfeld volledig vol zijn voor de andere groepsfasewedstrijden van India tegen Ierland en de Verenigde Staten. Het is echter vermeldenswaard dat de plaats niet in Manhattan ligt, maar eerder 50 kilometer ten oosten van het centrum. Hoeveel fans zouden die reis tijdens de spits willen maken voor de wedstrijd tussen Ierland en Canada, die om 10.30 uur begint?
Het zijn de Verenigde Staten, Canada, Oeganda en Papoea-Nieuw-Guinea die spanning, kleur en echte verhalen aan het toernooi toevoegen. Sommigen zouden kunnen beweren – en wellicht gelijk hebben – dat de aanwezigheid van zulke teams zou leiden tot een aantal niet-wedstrijden, maar cricket weerspiegelt nu voetbal en rugby door de hele planeet uit te nodigen voor het WK. Twintig teams is het grootste wereldkampioenschap cricket ooit.
Een van de vele problemen met het WK voetbal, vijftig jaar later, is dat het simpelweg een herhaling is van wedstrijden die we keer op keer zien. Zelfs bij T20-cricket heb je misschien het gevoel dat je Engeland de afgelopen jaren vaak tegen West-Indië of Pakistan hebt zien spelen. Maar de 43-jarige Oegandese gangmaker Frank Nsubuga bowlt naar Kane Williamson? Ja graag. Breng nog een moment voor Dwayne Leverock.
De schijnbaar eindeloze reeks toernooien van de franchise is een zeer geloofwaardige stok om het kortste format van de game te verslaan, hoewel het niet te ontkennen valt dat T20 de sport over de hele planeet verspreidt. Oman, Nepal, Namibië en Schotland spelen misschien nooit een Test, maar hier hebben ze de kans om op het grootste podium te strijden.
Teams buiten de elite zullen hun kansen op een paar treffers op de grote jongens inschatten. Ierland, cricketgiganten vergeleken met sommige rivaliserende landen, versloeg Engeland, dat uiteindelijk twee jaar geleden de titel won in Australië. Nederland heeft voor chaos gezorgd in het 50-overtoernooi in India, en de USA heeft zojuist een reeks gewonnen tegen Bangladesh. Aan de top van de voedselketen zal Afghanistan geloven dat het de kwartfinales kan bereiken.
Er is ook een puurheid aan de T20 World Cup die hem onderscheidt van binnenlandse competities, waarbij vaak dezelfde spelers verschillende gekleurde truien dragen. Er zullen geen impactvolle wissels zijn, geen draaideur van buitenlandse spelers die andere competities in en uit gaan, alleen de beste spelers die proberen een WK voor hun land te winnen. Een stopwatch tussen de overs moet de actie ook gaande houden.
Cricket is cricket, en er zijn enkele nadelen en eigenaardigheden.
Zoals de norm is geworden, is de loting zo georganiseerd dat aartsrivalen Engeland en Australië en, het meest lucratief, India en Pakistan, elkaar in de eerste ronde ontmoeten. Geen enkele andere grote teamsport zal deze aanpak volgen.
Het schema is chaotisch, waarbij wedstrijden altijd beginnen en het enige patroon om wedstrijden te starten is de wens om het Indiase televisiepubliek tevreden te stellen. Als India zich kwalificeert, weten ze al in welke halve finale ze zullen spelen. De finale vindt plaats op Barbados op 29 juni om 10.30 uur lokale tijd.
Titelverdediger Engeland bevindt zich in de zwakkere helft van de loting en staat onder druk na een slechte verdediging van hun 50-jarige wereldtitel. Het bereiken van de halve finales lijkt de minimale vereiste om speculaties over de toekomst van aanvoerder Jos Buttler en coach Matthew Mott te kalmeren.
De toporde ziet er spannend uit en de terugkeer van Jofra Archer is een enorme boost voor de effectiviteit van de bowlingaanval. Er is een subplot van Jonny Bairstow en Phil Salt die de wicket-keeping-plaats in de Test-kant achtervolgen en het vooruitzicht van een laatste wereldevenement voor enkele leden van de gouden generatie die Engeland tweevoudig wereldkampioen maakte.
Met nog maar twee wedstrijden te spelen in de reeks tegen Pakistan en weinig T20-cricket sinds het laatste WK, is Engeland misschien slecht voorbereid, hoewel de Indiase Premier League ook de voorbereidingen van anderen heeft verstoord.
Australië, dat wereldkampioen wilde worden in alle drie de formats, had slechts negen spelers beschikbaar ter voorbereiding op de confrontatie met Namibië. India arriveerde met eigenaardigheden en routine bij wat het laatste WK zou kunnen zijn voor een aantal van hun grote sterren. Deze twee krachtige teams zullen zich bij Nieuw-Zeeland voegen in het Super 8s-toernooi, wat betekent dat ten minste één van dit trio de kwartfinales niet zal bereiken.
Als de loting volgens plan verloopt, zal Engeland in de top twee moeten eindigen in een groep waartoe ook Zuid-Afrika, West-Indië en Pakistan behoren. Daar zijn ze meer dan toe in staat, ook al zijn de Windies thuis extreem gevaarlijk en hebben ze een punt te bewijzen nadat ze zich niet hebben gekwalificeerd voor het WK 50-over.
Het WK T20 is historisch onvoorspelbaar en het beste team wint niet altijd de trofee. Het compacte terrein in het Caribisch gebied is ideaal voor T20-cricket, en de Engelse directeur, Rob Key, zei dat het WK een “langzame strijd” van zes overs zou zijn.
Engeland versloeg de Windies in december met 267-3 in Trinidad, en op een gegeven moment kunnen vergelijkbare aantallen worden verwacht. Bowlers willen misschien hun carrièrevooruitzichten controleren, en toeschouwers moeten hun verzekeringspolissen aanscherpen.
In Groot-Brittannië zal de T20 World Cup strijden om aandacht tegen de Algemene Verkiezingen, het EK en Wimbledon, maar het moet wel heel leuk worden.
Wat nog belangrijker is, het plaatst de wereld eindelijk in de Cricket World Cup.
More Stories
Het verhaal van de Dodgers met een World Series-titel in 2024 wordt verstoord door eerdere mislukkingen in de play-offs en een verminderde overwinning in 2020.
Connor McDavid verwachtte 2-3 weken te missen vanwege een blessure: hoe vervangen Oilers het onvervangbare?
Cam Robinson Trade Ranges: Vikingen landen vanaf LT om Christian Darrisaw te vervangen; Jaguars voegen draft pick toe