Tempel van Nederlandse invloed

De aandacht van elke bezoeker van de zuidelijke provincie wordt onmiddellijk getrokken door de stad Galle en het maritieme erfgoed van Galle Fort. Als maritieme provincie heeft het 350 jaar koloniaal bestuur doorstaan, eerst door de Portugezen, toen door de Nederlanders en tenslotte door de Britten.

Het is onvermijdelijk dat hedendaagse kunst en architecturale stijlen worden beïnvloed door Europese normen en waarden, die tot uiting komen in de gebouwen, vooral in de boeddhistische tempels aan deze kust in het laatste kwart van de 18e tot 19e eeuw.

Onder deze gebouwen is Kumarakom, een prachtige toeristische badplaats gelegen op een kleine klif, twee kilometer over de Hikkaduwa, aan de Colombo-Galle Highway, een van de meest verbluffende en introspectieve boeddhistische architecturale ontdekkingen. Het gebied nabij de zuidelijke hoofdstad Galle.

We parkeerden de auto op de parkeerplaats aan de voet van de heuvel en liepen in de brandende zon de trap op naar de tempel.

Prins Berg

Zoals de naam van de tempel doet vermoeden, betekent ‘Kumarakanda’ een heuvel, oftewel de heuvel van de prins. De tempel ligt op een rotsachtige heuvel met trappen. Beschermende buitenmuren hebben een Hollandse geur. Deze gebouwen geven de tempel de uitstraling van een Nederlands fort.

De Hollandse uitstraling is duidelijk zodra niemand een eerste blik op de tempel krijgt. Omdat ik op de top van de berg was, kon ik het van een afstand zien. De prachtige witgekalkte boogingang bovenaan de steile trap is indrukwekkend. Boven in de boog zijn twee dieren afgebeeld, een leeuw en een paard, wat doet denken aan het wapenschild bij de ingang van een Nederlands fort. Trappen en versierde halve muren, die in twee delen zijn verdeeld, fungeren als een veiligheidshek voor de steile klimmers.

Volgens historische gegevens dateert de tempel van vóór 1765 na Christus, maar geleerden geloven dat de oorspronkelijke tempel werd gesloopt door Europese indringers die de zuidwestkust in de 16e eeuw bezetten. Na het consolideren van hun heerschappij, introduceerden de Nederlanders, de Tweede Indringers, het protestantse christendom en werden meer vijandig tegenover hun voorganger, het rooms-katholicisme, dan tegen het boeddhisme.

Beïnvloed door Europese architectuur en bevriend met de Nederlanders, herbouwden boeddhistische toegewijden de Kumarakanda-tempel in het midden van de 18e eeuw. Op een paar meter afstand van de ingang staat een beeldhuis waarvan de architectuur met zijn bogen doet denken aan de Europese kerkstijl.

Drie kamers

Het schilderijhuis heeft drie kamers en tegen de tijd dat we daar aankwamen, was er maar één schilderijhuis open. De blauw geschilderde houten deuren die naar de binnenkamers leiden, zijn meestal deuren in Nederlandse stijl, en ze hebben allemaal dubbele panelen.

De deurpanelen zijn smal en een van de panelen in de tweede binnenkamer, die iets groter is, is in tweeën gesplitst en het bovenste deel fungeert als een raam. In dit vensterachtige paneel wordt een horoscoopdiagram gemaakt. Alle deurkozijnen en panelen zijn blauw geschilderd.

Na te hebben gekeken naar de pracht van het beeldenhuis, wordt aangenomen dat het dateert uit 1784. In de linkerhoek van de fotokamer staat een liggend Boeddhabeeld. De meeste oude muurschilderingen zijn vernietigd en er zijn nieuwe schilderijen op het oppervlak van de eerste geschilderd. Maar om bezoekers te laten zien hoe de muren eruit zagen, werden de overblijfselen van een oude muurschildering op een vierkante voet achtergelaten.

Terwijl we gingen, zat het deksel erop en hoorden we dat de andere twee beelden in de middelste kamer te zien waren, samen met twee marmeren beelden geschonken door de koning van Myanmar. Aan de muren hangen moderne schilderijen van het leven van de Boeddha en 16 grote boeddhistische gebedshuizen in Sri Lanka. In de derde kamer zijn beelden van 24 Boeddha’s te zien en de muren zijn versierd met muurschilderingen die de Vesandara-horoscoop voorstellen. Een paar meter van het beeldenhuis kwamen we bij de open binnenplaats, waar nog een gepolijste gewelfde ingang was die leek op de Nederlandse stijl, met een tempelpols (kandara kuluna) en een glanzende takaba.

மணிக்கூண்டு

Het belfort in het midden van de binnenplaats was ook typisch Nederlands, met ingewikkelde gesneden bloemmotieven en figuren. Deze klok heeft een unieke uitstraling vergeleken met andere klokken in de tempels. Vroeger was het luiden van de tempelbel een uitnodiging om de dorpelingen bij de tempel te verzamelen. Het kan dringend zijn als de monnik wat hulp nodig heeft. Tegenwoordig wordt de bel geluid tijdens tempelrituelen en offers.

Het oude betegelde gebouw met gewelfde ingang zou een goed uitgeruste bibliotheek zijn, die vroeger een gebouw in Nederlandse stijl was. Deze gebouwen zijn van tijd tot tijd gerenoveerd en de dakpannen zijn twee keer vervangen. In de bibliotheek bevindt zich een onschatbare verzameling boeken, manuscripten en andere documenten die zijn geschreven door geleerde monniken en leken tijdens de boeddhistische renaissance aan het einde van de 19e eeuw.

We klommen een kleine trap op naar de predikzaal waar de toegewijden naar de preken van de monniken konden luisteren en kwamen toen naar beneden.

De houten pilaren die vanuit het midden van de muur tot aan het plafond staan, hebben drie ronde houten pilaren, versierd met snijwerk van een groep ringen en oranje geverfd. In een hoek staan ​​overblijfselen van een platform in Nederlandse stijl waar monniken zitten en prediken. Het gebouw wordt ook gebruikt als klaslokaal van de Dhamma School.

De Kumarakanda-tempel en andere boeddhistische tempels verspreid over de zuidelijke provincie, die bogen op kenmerkende artistieke en architecturale stijlen met een sterke Europese invloed, moeten worden bewaard.