Tokyo 2020 – Women’s Road Race 2021 Live: Dutch Super Scoot V voor alle anderen

Update voor live-updates

Nummers spel

Dit jaar doen er slechts 67 vrouwen mee aan de wegwedstrijd, die totaal anders is dan de mannen, en van die 67 hebben vier renners een plaats gekregen in de dominante landen Nederland, Duitsland, Italië, Australië en de Verenigde Staten. Elk ander land heeft één tot drie renners, wat hen natuurlijk op een achterstand zet.

Hoewel vijf landen het geluk hebben teams van vier teams te hebben, is alleen het Nederlandse team zo sterk dat elk van de vier leden kan winnen. Voormalig gouden medaillewinnaar Anna van der Zwangere Marianne Voss is de beste keuze, maar Annemick van Wollton is ook een ontzettend sterke kanshebber. Hij koos ervoor om Zero Tone te vermijden om een ​​blessure die naar Tokio leidt te voorkomen, dus hij zou zich voor zondag fris moeten voelen. De laatste toevoeging aan het Super Team is SD Works Protek, Demi Wolling. Bewezen in sprints En Tijdens het klimmen, na met pensioen te zijn gegaan aan het einde van dit seizoen, heeft S.D. Hij lijkt de kroon van Anna van der Bregen als leider in de maak te veroveren. Valerie mag dan wel het ‘Plan D’ van het Nederlands elftal zijn, hij zal in deze wedstrijden elk ander nationaal elftal leiden.

Wie kan de onaanraakbare Nederlanders uitdagen voor goud? Australië was dit jaar sterk in aantal, met klimmer Amanda Sprott en aanstormend talent Grace Brown aan het hoofd van hun team. Onder leiding van wegkapitein Tiffany Cromwell – die tot nu toe haar vruchtbare en langlevende carrière op een verrassende manier heeft opgeleverd – zal ze deelnemen aan haar eerste Olympische Spelen.

Italië zal alle vier de renners opstellen, met Eliza Lango-Borgini de duidelijke leider die met Trek-Sekafredo zijn laatste nationale titel en World Tour-overwinningen behaalde. In Zero Tone zag ze er echter een beetje snel uit en had ze misschien moeite om vorm te krijgen.

De Verenigde Staten en Duitsland zijn de andere twee landen met vier gereserveerde renners. Ruth Winter is een sterke klimmer in de Verenigde Staten die later dit jaar afscheid neemt van het professionele wielrennen en hogerop wil. Ze wordt ondersteund door de ongelooflijk getalenteerde Chloe Tigert, Leah Thomas en Goren Rivera, die eerder deze maand terugkeerden naar succesvolle routes op hoog niveau met hun podiumsucces op Zero Tone. Rivera klom briljant voor iemand die naam maakte als sprinter en dit jaar de wildcardwinnaar voor goud zou kunnen zijn.

Duitsland haalt nationaal weg- en tijdtestkampioen Lisa Brennavur binnen, die een bedreiging zou kunnen vormen voor de Nederlandse dominantie als ze eruit wordt gesleept als ze uit elkaar gaat.

Succes kan worden gezien als klassieke renners zoals Lizzie Deacon uit Groot-Brittannië door het midden van de klim blijven. Met slechts twee renners in de Britse ploeg (Deacon en Anna Shockley) konden ze de race niet met cijfers controleren en zouden ze moeten proberen de Nederlanders uit te schakelen als Deacon door wilde gaan. Weg. Deacon zal eindelijk goud winnen na het behalen van de medailles in Rio, de vorige vrijdag in Londen 2012.

Klimmers Casia Niviadoma uit Polen, Ashley Moolman-Pacio uit Zuid-Afrika en Sicilië Woodrupe Ludwig uit Denemarken zullen ervoor willen zorgen dat ze Peloton naar beneden duwen voordat ze het gaspedaal bereiken. Deze kleinere teams kunnen worden gedwongen om te proberen aan te vallen tijdens het klimmen, of op zijn minst de voeten van meer boksers te dragen.

Of de Nederlanders verslagen kunnen worden, kan nog door de Nederlanders worden bepaald. Zoals gezegd vermeed Annemick von Wollton haar favoriete race van het jaar, Zero, om haar winkansen in Tokio te vergroten. Het is verre van zeker dat hij Van der Bregen zou willen laten spelen voor dit Nederlandse team. Van der Bregen, die zijn rust in de gaten houdt, is misschien terughoudend om voor de belangen van Van Wollton te werken. Als er één ding is dat roet in het eten kan gooien voor vrouwen in oranje, dan is het dat het een kleine stage bestrijdt.

Wat is het pad?

Beschreven als een Ordnance Classic-route, heeft het 137 km en 2.692 hoogtemeters – wat geen gemakkelijke dag op kantoor zal worden. De renners starten in Musashinonomori Park en gaan door een aantal lange slepen naar de Fuji International Speedway, misschien een beslissende klim naar de 2,2 km lange Cacosaga-pas, met een gemiddelde helling van 5%. Na hun laatste beklimming dalen ze af naar Speedway, waar ze anderhalf keer zullen rijden.

Als niet-gespecialiseerde klimmers door het lastige middengebied steken, zien we een snelle en furieuze finish, hoewel het niet erg waarschijnlijk is dat het tot een sprint komt. Kleinere teams kunnen proberen te ontsnappen aan de vorige dag, terwijl grotere teams de race wat meer kunnen beheersen. Je kunt agressief racen verwachten in een curriculum waarvan de duidelijke winnaar moeilijk te voorspellen is.

– – –