ULA lanceert tweede Vulcan-vlucht en stuit op een anomalie van de booster belt – Spaceflight Now

United Launch Alliance heeft vrijdag een Vulcan-raket van de volgende generatie gelanceerd tijdens de tweede van twee “certificerings”-testvluchten die nodig zijn voordat het nieuwe lanceerplatform kan worden gebruikt om nationale veiligheidsladingen met hoge prioriteit te vervoeren voor de Amerikaanse ruimtemacht en het National Reconnaissance Office.

Een van de twee door Northrop Grumman geleverde boosters met vaste brandstof leed aan een soort anomalie tijdens het verlaten van de lagere atmosfeer, maar Vulcan kon in een baan om de aarde blijven. Het is nog niet bekend welke impact deze kwestie kan hebben op de certificering van Vulcan, maar Torey Bruno, CEO van ULA, zei dat de zaak zal worden onderzocht.

“Het pad was de hele tijd symbolisch”, zei hij tijdens de lanceringswebcast van het bedrijf. “Maar we hebben een opmerking over SRB nr. 1, dus daar zullen we naar kijken nadat de missie is voltooid.” Er werden geen andere details verstrekt.

Vulcans twee door Blue Origin gebouwde BE-4-motoren en twee solide raketboosters, of SRB’s, kwamen om 07.25 uur EDT brullend tot leven en verbraken de ochtendrust met het knetterende geluid van 2 miljoen pond stuwkracht.

De 60 meter lange, 1,5 miljoen kilo wegende raket, bedekt met rood en wit, vloog richting de hemel vanuit lanceercomplex 41 op het Cape Canaveral Space Force Station en versnelde snel uit de dichte lagere atmosfeer op het oppervlak van onze planeet. Oostelijk pad.

De voor de hand liggende anomalie in de booster was te zien in beelden van langeafstandscamera’s toen een regen van vonken en wat leek op puin 37 seconden na het opstijgen van de rechterkant van de SRB viel. Het probleem lijkt te zijn ontstaan ​​bij of nabij het mondstuk op of nabij de basis van de booster. De vorm van de uitlaatpluim veranderde dramatisch, maar Vulcan kon zijn klim naar de ruimte voortzetten.

Ondanks deze anomalie brandden de riemversterkers door en werden ze ongeveer 20 seconden later dan gepland overboord gegooid. De methaanverbrandende BE-4’s, die elk 550.000 pond stuwkracht genereerden, bleven de raket nog ongeveer drie minuten uit de lagere atmosfeer duwen voordat deze tot stilstand kwam.

De niet-herbruikbare trap stortte vervolgens neer en stortte neer in de Atlantische Oceaan en de vlucht ging verder onder de kracht van de twee Aerojet Rocketdyne RL10C-motoren in de bovenste trap van Centaur 5.

De bovenste trap vuurde voor de tweede keer zijn motoren af ​​nadat hij een baan om de aarde had bereikt, om aan te tonen dat hij in de ruimte kan herstarten, een basisvereiste voor militaire ladingen die complexe ‘hoge-energetische’ trajecten vereisen om hun operationele banen te bereiken.

Vulcan’s eerste lancering op 8 januari verliep probleemloos en stuurde met succes een commercieel gebouwde maanlander op pad. Voor zijn tweede vlucht was ULA aanvankelijk van plan om het gevleugelde vrachtschip van Sierra Space – de Dream Chaser – op zijn eerste vlucht te lanceren, maar het ruimtevaartuig werd niet op tijd afgeleverd.

In plaats daarvan plaatste ULA een dummy-lading bovenop de Vulcan, een zogenaamde ‘massasimulator’, voegde enkele technologiedemonstratie-experimenten toe om langere vluchten mogelijk te maken en installeerde aanvullende instrumenten om tijdens de 54 minuten durende demonstratie zoveel mogelijk gegevens vast te leggen. .

Bruno zei vóór de lancering dat de “Sirt 2”-missie één hoofddoel heeft, namelijk weer vliegen en opnieuw succes behalen. Ervan uitgaande dat de beoordeling van de vluchtgegevens goede prestaties bevestigt, voegde hij eraan toe, “dan ben je klaar om met nationale veiligheidsladingen te vliegen.”

Hoe de kwestie van de boost aan vaste brandstoffen zich zou kunnen uiten in de gegevensbeoordeling en de definitieve certificering van de raket is nog niet bekend.

Maar later dit jaar staan ​​er twee van dergelijke missies gepland, die Bruno omschreef als ‘dringend’. Hoewel hij geen melding maakte van potentiële ladingen van de Space Force of de NRO, lanceren nationale veiligheidsmissies doorgaans satellieten die in staat zijn tot optische en radarbeelden, elektronische afluistering, het doorgeven van gecodeerde communicatie en andere uiterst geheime ladingen.

Omdat Vulcan voor zijn tweede vlucht geen actieve lading aan boord had, voegde ULA “meer instrumentatie toe die we alleen kunnen gebruiken om het voertuig te karakteriseren”, zei Bruno.

“We stoppen allerlei andere hulpmiddelen om ons te helpen beter te begrijpen hoe de raket werkt naarmate we verder komen. Dat is de missie, een tweede vlucht voor certificering, en daarna enkele van onze eigen technologische experimenten.”

ULA-managers omschrijven Vulcan als ‘de toekomst van ons bedrijf’. Het vervangt de Delta 4-rakettenfamilie, die al buiten gebruik is gesteld, en de eerbiedwaardige Atlas-lijn die teruggaat tot de begindagen van het Amerikaanse ruimteprogramma.

ULA heeft nog steeds 15 Atlas 5-raketten in haar inventaris. Acht ervan zullen worden gebruikt om Amazon Kuiper internet relay-satellieten te lanceren, zes zijn bedoeld voor het lanceren van Boeing’s Starliner-bemanningsveerboot naar het internationale ruimtestation en één is bedoeld om de Viasat-communicatiesatelliet in een baan om de aarde te brengen.

Zodra deze missies de komende jaren worden gelanceerd, zal Vulcan het enige lanceerplatform van het bedrijf zijn.

“Het systeem dat we hebben ontwikkeld stelt ons in een positie om nog vele jaren een zeer mooie en welvarende toekomst te hebben”, zei Mark Beeler, vice-president van Vulcan-ontwikkeling bij ULA, vóór de eerste vlucht van de raket. “Het heeft al bewezen een zeer competitief product op de markt te zijn, met een orderboek voor meer dan 70 missies voorafgaand aan de eerste vlucht.”

In tegenstelling tot de Atlas 5, die RD-180-motoren van Russische makelij gebruikt om de eerste trap van de raket aan te drijven, vertrouwt de volledig door Amerika aangedreven Vulcan op twee BE-4-motoren van de eerste trap, gemaakt door Blue Origin, het ruimtevaartbedrijf dat eigendom is van de oprichter van Amazon. Jeff Bezos. .

Bij het opstijgen genereren de twee BE-4’s een gezamenlijke stuwkracht van 1,1 miljoen pond. Twee op de riem gemonteerde boosters voor vaste stuwstof genereren nog eens 919.200 pond stuwkracht, wat een totale stuwkracht oplevert van iets meer dan 2 miljoen pond. Vulcan kan gelanceerd worden met maximaal zes riemen, afhankelijk van de missievereisten.

De op waterstof werkende motoren van de bovenste trap van de Centaur 5 genereren 23.825 pond stuwkracht, waardoor zware militaire ladingen in zogenaamde hoogenergetische banen kunnen worden gelanceerd die niet gemakkelijk kunnen worden bereikt door raketten die zijn geoptimaliseerd voor een lage baan om de aarde.

Bruno heeft de kosten van de Vulcan-raket niet bekendgemaakt, behalve dat hij minder dan $ 100 miljoen kost, waardoor hij concurrerend is met de Falcon 9- en Falcon Heavy-raketten van SpaceX.

“De volgende stap na deze missie zullen twee Space Force-missies zijn”, zei Bruno. “We verwachten dat deze dit jaar klaar zullen zijn om te vertrekken, vandaar de urgentie en het onvermogen om nog langer te wachten met het najagen van dromen.”