Mathieu van der Boel Een van de meest populaire namen in de wielersport op dit moment.
De indrukwekkende 15 km lange solo Parijs-Roubaix overwinning van de Nederlander in april voegde zijn naam toe aan de groten van de sport om twee historische monumenten te hebben gewonnen in hetzelfde seizoen na het winnen van Milaan-Sanremo in maart.
Maar wie is Mathieu van der Boel? De 28-jarige heeft naam gemaakt Wielrennen op de weg, maar ook andere wielerdisciplines. Weg van de weg, wat minder hartige krantenkoppen – hoewel die allemaal deel uitmaken van zijn ervaringen, blijven ze hem tot een van de beste allrounders van het spel maken.
We hebben vijf dingen uitgekozen om te weten over de renner van Alpecin-Deceuninck.
1. Wielrenners in zijn familie
Geen wonder dat Mathieu van der Boel, gezien zijn genen, zo’n indrukwekkende allround wielrenner is geworden.
Hij is de vader Adri van der Boel Won twee Tour de France-etappes en twee Monumenten, de Ronde van Vlaanderen in 1986 en Luik-Bastenaken-Luik in 1988. De jongere Van der Boel herhaalt de overwinningen van zijn vader in de Flanders Classic in 2020 en 2022.
En zijn grootvader van moederskant was een Franse grandee Raymond Pauliter‘Pou-Pou’ won zeven Tour de France-etappes en eindigde drie keer als tweede algemeen, en won ook het algemeen klassement van de Vuelta a España, Critérium du Dauphiné (twee keer) en Parijs-Nice (twee keer).
Poulidor won Milaan-Sanremo in 1961, een prestatie die Mathieu 62 jaar later zou herhalen.
2. De historische achtervolging van een industriële opruiming van relikwieën
Van der Boel heeft nu drie van de vijf Monumenten gewonnen: Sanremo (2023), Vlaanderen (2020 en 2022) en Roubaix (2023).
Zijn Sanremo en Roubaix dubbel dit jaar plaatst hem in een exclusieve groep 25 mannelijke wielrenners Had moeten winnen Twee monumenten in één jaar.
Bovendien behoort hij tot een kleine groep van vier mannen die in hetzelfde jaar zowel Milaan-Sanremo als Parijs-Roubaix hebben gewonnen, samen met Cyril van Howard (1908), Sean Kelly (1986) en John Degenkolb (2015).
Van de grote vijf blijven er nog maar twee over voor van der Poel: Luik-Bastone-LuikZijn vader won in 1988 In Lombardije – In een race waar zowel zijn vader als grootvader elk twee keer op het podium eindigden.
Mathieu van der Boel nam slechts één keer deel aan elk van die races, maar behaalde sterke resultaten: zesde in Luik en 10e in 2020 in Il Lombardia.
Hoewel hij dit jaar niet deelnam aan Luik en zijn aandacht richtte op de grote rittenkoersen in de zomer, staat zijn motivatie voor een carrièresprong die slechts drie mannen hebben behaald buiten kijf.
3. Wielrennen, veldrijden, mountainbiken en gravelrijden: MVDP in één
Als het op fietsen aankomt, behoort van der Boel tot een golf van rijders die comfortabel zijn op meer dan één type terrein op meer dan één type fiets.
Dutch begon zijn carrière Veldrijden De berijder maakt een indrukwekkende stapel palmbomen voordat hij de weg oprijdt.
Van der Boel rijdt in de winter regelmatig veldritten en hij Huidig wereldkampioen In die discipline won de regenboogtrui Vijf keer.
Hij heeft ook meegedaan Trekking karNa het winnen van wereldbrons in 2018, werden ze in 2019 gekroond tot Europees MTB-kampioen en namen ze deel aan de discipline op de Olympische Spelen van Tokyo 2020 in 2021.
Onlangs nam Van der Boel deel aan de openingsceremonie Wereldkampioenschap gravel – Een race op grind en off-road terrein, zoals een mountainbike- of veldritrace, maar over een afstand zoals een lange weg. Hij won brons in die wedstrijd.
De 28-jarige heeft echter gezegd dat ze het gevoel heeft dat valsspelen op verschillende gebieden haar tegen kan houden.
“Als ik niet aan het veldrijden ben, heb ik een goede opbouw [for the road season], “zei van der Boel voorafgaand aan zijn succesvolle Road Classic-campagne afgelopen winter. “Dat is het probleem – het is te druk. Voor geen geld ter wereld zou ik de wereldkampioenschappen (veldrijden 2023) op Hoogerheide willen missen.
“Maar als ik nu de perfecte winter in kaart zou brengen, dan zou dat er een zijn zonder veldrijden.”
Van der Boel dacht na over zijn overwinning in Roubaix die hem dit jaar niet al te veel pijn lijkt te hebben gedaan en noemde het zijn “beste klassieke seizoen ooit”.
4. Langdurige rivaliteit met Wout van Aert
Van der Boel heeft een langdurige goede rivaliteit opgebouwd met België Hout Van AertDaterend uit hun dagen in de junior veldrijden.
De twee zijn vier maanden na elkaar geboren en hebben het afgelopen decennium hun carrière in zowel veldrijden als wielrennen gezien.
Hoewel de rivaliteit zijn dieptepunten heeft gehad, met name botsingen in het veldrijden in 2016 en 2017 en een incident in Gent-Wevelgem 2020, is het samengegroeid met een gezond respect voor elkaar.
Na het verslaan van Van Aert in de sprint op het wereldkampioenschap veldrijden van 2023 zei Van der Boel: “Als je een van ons uitschakelt, wordt de race zeker minder interessant. Het zal iets zijn na onze carrières. Het is speciaal om te zien terug op.”
Op de weg haalde de Belg het eerste leerjaar, maar van der Boel heeft de overhand wat betreft grote overwinningen, met zijn vier Monument-titels meer dan die van Woud van Aert.
Hun rivaliteit is met name uitgebreid naar andere mannen in het veldrijden, waarbij de Brit Tom Pitcock en de Sloveen Tataj Bokar een soepele overgang maken van mededinger in het algemeen klassement naar eendagsvlieger op de weg.
5. 2022 wordt erger – het zet hem onder druk
Ondanks al zijn recente successen heeft Mathieu van der Boel een zwaar 2022 moeten overwinnen.
Op de Olympische Spelen van Tokyo 2020 in 2021 deed de Nederlander mee aan de crosscountryrace mountainbike. Hij crashte echter tijdens de training voorafgaand aan de race nadat een helling waarop hij had geoefend voor de race was verwijderd, waarbij hij zijn rug verwondde.
Die rugblessure belemmerde het seizoen 2022 van Van der Boel, waardoor hij een groot deel van de veldritcampagne moest uitzitten, hoewel hij enig succes had op de weg en Vlaanderen won.
Die van van der Boel was echter de parel van de kalender Wereldkampioenschap wielrennen In Australië is het op de ergste manier misgegaan.
Hij pleitte schuldig aan gewone mishandeling nadat hij was gearresteerd en liep lichte verwondingen op toen hij werd geconfronteerd met twee tieners in een hotelgrap.
De Nederlander viel zonder te slapen slechts 30 km in de WK-wegwedstrijd en hoewel zijn straf in hoger beroep werd vernietigd, ontging het grote doel van het seizoen hem.
Dat lijkt een andere factor te zijn die Van der Boel op de weg duwt op zoek naar grotere grootsheid.
“Reisliefhebber. Razend bescheiden lezer. Ongeneeslijke internetspecialist.”
More Stories
Nederland roept Israël op om het UNRWA-embargo te heroverwegen en dringt aan op een staakt-het-vuren
Bizar… Nederlands veldrittalent maakt het uit met Belgisch team, dat woedend reageert: ‘Ik hoop dat je faalt’
De Asieldienst kreeg in april een boete van 50.000 euro per dag opgelegd