(CNN) – Al meer dan 30 jaar maakt de ervaren Britse krijger James Grande een jaarlijkse reis van 5.500 mijl naar Zuid-Korea, om de graven te bezoeken van lijken die hij herstelde als een jonge man die ten strijde trok.
Grande was pas 19 jaar oud toen hij in 1951 deelnam aan de Koreaanse Oorlog, volgens de United Nations Memorial Cemetery in Korea (UNMCK). Als onderdeel van een bergingseenheid werden gesneuvelde soldaten opgehaald van slagvelden over het Koreaanse schiereiland en vervoerd voor begrafenis op de begraafplaats in de zuidelijke havenstad Busan.
De begraafplaats blijft de enige VN-begraafplaats ter wereld – en voor velen is het een laatste ontmoetingsplaats voor veteranen, weduwen en geliefden die verloren zijn gegaan in de Koreaanse Oorlog.
Het werd opgericht in 1955 nadat de Zuid-Koreaanse regering het land voor permanent gebruik aan de Verenigde Naties had aangeboden, ter ere van de troepen en medisch personeel die tijdens de oorlog vanuit 22 landen onder VN-vlag waren gestuurd.
De United Nations Memorial Cemetery in Korea (UNMCK) in Busan op 21 augustus.
Jesse Young / CNN
Hoewel de meeste van deze landen de lichamen van de doden hebben teruggegeven, zijn er volgens UNMCK momenteel meer dan 2.300 mensen uit 11 landen begraven.
Veel van deze soldaten werden later vergezeld door dierbaren die samen begraven wilden worden, inclusief hun weduwen en andere familieleden.
Tegenwoordig is de begraafplaats een idyllisch groen gazon van 35 hectare en waterpartijen, met een herdenkingshal, monumenten die zijn opgedragen door de verschillende landen die aan de oorlog hebben deelgenomen, en een herdenkingsmuur gegraveerd met alle namen van VN-soldaten die zijn omgekomen tijdens de oorlog. conflict.
Zijn geadopteerde kleindochter, Brenda Eun-jung Park, zei toen Grande de lichamen begroef die hij had teruggevonden: “Beloof me: ‘Ik kom bij je terug.'” Ik zal je nooit vergeten.” Daarom keert hij elk jaar terug naar Korea om zijn belofte waar te maken.
Vanaf 1988 maakte hij jaarlijkse reizen naar de begraafplaats – totdat de epidemie het reizen stopte. Park zei dat Grande in mei, hoewel hij aan het vechten was tegen kanker en zwakker werd, er “op stond naar Korea te komen” voor een laatste bezoek.
James Grundy, liefkozend “Oom Jim” en nicht Sharon Hewitt.
Sharon Hewitt
“Het was het enige leuke… (in) zijn leven”, voegde ze eraan toe. “Hij wilde nog een keer terugkomen.”
Grundy stierf in augustus in het Verenigd Koninkrijk. Zijn as zal worden vervoerd naar de begraafplaats van de Verenigde Naties waar hij zal worden begraven, volgens de instructies in zijn testament. “Hij wilde in vrede rusten op het kerkhof met zijn metgezellen,” zei Park.
Snelle afspraak
De Koreaanse oorlog – ook wel de ‘vergeten oorlog’ genoemd, ondanks de dood van miljoenen levens – brak uit in juni 1950 nadat Noord-Koreaanse troepen Zuid-Korea binnenvielen.
De Verenigde Staten riepen een spoedvergadering bijeen van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, die slechts twee dagen na de invasie besloot troepen naar Korea te sturen – de enige keer in de geschiedenis van de organisatie dat gevechtstroepen werden gestuurd in naam van de Verenigde Naties.
Het 22-landen tellende VN-commando hielp het momentum van de oorlog te veranderen, met door de VS geleide troepen die oprukten naar de Chinese grens met Noord-Korea. Maar Chinese troepen kwamen tussenbeide en duwden de Verenigde Naties terug op het schiereiland.
De twee partijen hebben een impasse bereikt langs de 38e breedtegraad, waar vandaag de inter-Koreaanse grens is. De wapenstilstand ondertekend op 27 juli 1953 stopte het conflict. De oorlog is echter nooit officieel beëindigd omdat er geen vredesverdrag was – en de invloed ervan blijft tot op de dag van vandaag bestaan.
Een Amerikaanse korporaal ziet hoe een 9-jarig Koreaans meisje een boeket witte rozen legt op het graf van een van zijn gevallen kameraden bij een VN-monument in de buurt van Busan, Zuid-Korea, in 1951.
Bettmann-archief/Getty Images
Voor sommige veteranen vertegenwoordigt de VN-begraafplaats de kosten van de oorlog en de diepe relaties die ze hebben gesmeed met andere soldaten en met Zuid-Korea zelf.
Boyd L. Watts, een Amerikaanse veteraan die op 18-jarige leeftijd meedeed aan de oorlog, vertelde Hubs Magazine dat hij sinds 1991 minstens één keer per jaar een bezoek brengt aan Busan.
Hij zei dat het hem opviel hoeveel het land zich in slechts enkele decennia had ontwikkeld – een onderwerp dat ook op de begraafplaats werd benadrukt. In een herdenkingshal belicht een video voor bezoekers de transformatie van Zuid-Korea van een door oorlog verscheurd land naar een bloeiende moderne hoofdstad – mogelijk gemaakt door de opofferingen van VN-troepen.
Zuid-Koreaanse erewachten dragen vlaggen van met de Verenigde Naties gelieerde landen tijdens een herdenkingsdienst voor veteranen van de Verenigde Naties van de Koreaanse Oorlog, op de herdenkingsbegraafplaats van de Verenigde Naties in Busan, 11 november 2020.
Jung Yoon Ji/AFP/Getty Images
Andere krijgers die nabezoeken aan Busan brachten, weergalmden dezelfde gevoelens.
Johann Theodor Eldewerd, die als soldaat eerste klas diende en man-tegen-man vocht tegen Noord-Koreaanse soldaten, keerde in 2016 terug naar Zuid-Korea – de eerste keer dat hij terugkeerde sinds hij tijdens de oorlog was gedemobiliseerd. Volgens een rapport van Yonhap News Agency in Zuid-Korea, zei Elderworld dat het diep getroffen was door het economische herstel van het land.
Hij stierf het volgende jaar en werd begraven op het kerkhof – volgens zijn testament waarin stond dat hij wilde dat zijn as zou worden begraven “in de Republiek Korea waar mijn kameraden in eeuwige slaap liggen”, aldus Yonhap.
laatste rustplaats
Naarmate de kleine groep overlevende veteranen vordert, heeft een toenemend aantal – uit plaatsen over de hele wereld – gevraagd om op het kerkhof te worden begraven, samen met vrienden en kameraden in een vreemd land dat ze ooit hebben gevochten om te verdedigen.
Watts, de Amerikaanse veteraan, vertelde in 2010 aan het tijdschrift Haps: “Ze hebben velen van ons begraven in een oude mist… ik zou er graag deel van uitmaken.” Zijn wens kwam uit na zijn dood in 2020, toen de ceremonie werd bijgewoond door familieleden, vrienden, vertegenwoordigers van het leger en de Amerikaanse ambassade.
Een andere Amerikaanse veteraan, Russell Harold Gunstad, diende tijdens de oorlog bij de militaire politie en werd in 2020 begraven op de begraafplaats van de Verenigde Naties.
De herdenkingsbegraafplaats van de Verenigde Naties in Korea op 21 augustus.
Jesse Young / CNN
De laatste veteraan die op de begraafplaats werd begraven, was John Robert Cormier uit Canada, die in 2021 stierf en in juni van dit jaar werd begraven. Hij was pas 19 toen hij in Korea aankwam voor de oorlog, en volgens UNMCK keerde hij terug naar het slagveld, zelfs nadat hij een levensbedreigende verwonding had opgelopen.
De VN-missie in Kosovo zei na zijn ceremonie dat het zijn “grote wens” was om op het kerkhof te worden begraven, en voegde eraan toe: “Hij zou de 380 (Canadese) metgezellen die hier op hem wachtten hebben gemist, en vandaag zijn ze weer samen. “
Tegenwoordig is de begraafplaats, niet ver van de kust, nog steeds een populaire bestemming voor reizigers in oorlogsgeschiedenis, bereikbaar met bus en metro. De toegang is gratis en er wordt elke dag een VN-vlaggenceremonie gehouden, met speciale evenementen om belangrijke data te vieren, zoals het uitbreken van de Koreaanse oorlog.
Bovenste foto: De herdenkingsbegraafplaats van de Verenigde Naties in Korea, gelegen in Busan, op 21 augustus. Krediet: Jessie Yeung / CNN
“Amateur-organisator. Wannabe-bierevangelist. Algemene webfan. Gecertificeerde internetninja. Fanatieke lezer.”
More Stories
Het gebrek aan sneeuw op de berg Fuji is een groot probleem
Een functionaris zegt dat een dodelijke Israëlische aanval gericht was op een “waarnemer” op het dak van een gebouw in Beit Lahia
Groot budget – voor belastingen, leningen en uitgaven