Waarom is Hellblade 2 meer dan alleen een videogame?

Bezoek een videogame-ontwikkelaar een week vóór hun laatste grote release en er zullen vragen in de lucht hangen.

Zullen mensen het leuk vinden? Wat zullen de beoordelingsscores zijn?

Maar toen BBC Newsbeat een week voor de release van Senua’s Saga: Hellblade 2 de studio van Ninja Theory bezocht, doemde er nog een vraag op.

De games van deze teams werden niet in hetzelfde aantal exemplaren uitgebracht als Call of Duty, EA FC of Hogwarts Legacy, maar velen waren er dol op. Voor de fans was het belangrijk.

Wat betekent dit voor Ninja Theory, een ontwikkelaar die grotendeels in deze categorie valt?

Voorlopig zei studiohoofd Dom Matthews tenminste tegen Newsbeat dat ze iets anders aan hun hoofd hebben.

“We zijn erg gefocust op Hellblade 2”, zegt hij.

“We zijn erg trots op de game die we hebben gemaakt en we kijken er naar uit om die dag samen door te brengen, te genieten van de game en te genieten van wat we hebben gemaakt.”

Het is een langverwachte dag.

De vorige game van de studio, Hellblade: Senua’s Sacrifice, werd uitgebracht in 2017 en werd gemaakt door een team van ongeveer 20 mensen.

Een van hen was Melina Jurgens, de video-editor van het bedrijf, die uiteindelijk de hoofdrol voor Senua op zich nam nadat de oorspronkelijke actrice stopte.

“Het is altijd mijn taak geweest om achter de schermen te zijn”, vertelde ze aan Newsbeat.

“Dus ik was doodsbang om voor mensen op te treden en voor de lens te staan.”

Ondanks dat dit Melina’s eerste keer was dat ze acteerde, won ze een BAFTA Game Award voor haar optreden – een van de vijf Ninja Theory-overwinningen voor Hellblade 1.

Hij kreeg veel lof voor de manier waarop hij omging met de psychose van Senua – een aandoening die ertoe kan leiden dat mensen stemmen horen, dingen zien die anderen niet zien, en unieke opvattingen over de wereld hebben.

Het is ook iets dat Melina zelf heeft ervaren toen ze begin twintig was, wat ze omschrijft als ‘een tijd van pure terreur’.

“Ik hoorde gefluister, ik zag dode mensen en dat soort dingen”, zegt ze.

“Het was dus een heel beangstigende tijd.”

Melina zegt dat het filmen van Senua een kans was om “mijn ervaringen te gebruiken om iets nuttigs te doen.”

“En het voelde bijna therapeutisch.”

Volgens professor Paul Fletcher, een neurowetenschapper aan de Universiteit van Cambridge die aan beide games heeft gewerkt, hebben de media een onvolledig verslag over psychose.

Hoewel er enkele goede voorbeelden zijn, zegt hij dat er ook ‘veel gevallen zijn waarin psychose bijna als afkorting wordt gebruikt voor iemand die zich op een heel gekke, potentieel gevaarlijke, gewelddadige manier gedraagt.

“En ik denk dat dat altijd moet worden uitgedaagd.”

Professor Fletcher zegt dat hij werd overgehaald om met Ninja Theory samen te werken vanwege hun vastberadenheid om vervormingen te voorkomen.

Hij zegt dat hij zich ook realiseerde “hoe belangrijk videogame-ervaringen zijn om mensen aan te trekken en hen ervaringen te geven die ze anders niet zouden hebben.”

Beide Hellblade-spellen bevatten hallucinatiesequenties en zijn sterk afhankelijk van geluid om na te bootsen hoe het is om met een psychose te leven.

Het Ninja Theory-team werkte samen met professor Fletcher en een groep patiënten met doorleefde ervaring om ervoor te zorgen dat ze de beeldvorming zo nauwkeurig mogelijk maakten.

De eerste game was een solo-missie, maar Hellblade 2 introduceert nieuwe personages en onderzoekt het effect van Senua’s interacties met hen op haar psychose.

Studiohoofd Dom zegt dat het doel was om te laten zien dat geestelijke gezondheid vaak een ‘reis’ is.

“Het is niet statisch”, zegt hij, eraan toevoegend dat de eerste game ging over Senua “die een psychose doormaakt en het voor de eerste keer echt begrijpt.”

Deze keer, zegt hij, heeft ze ‘een niveau van begrip en een niveau van acceptatie van die ervaringen.

“Ze zijn niet minder krachtig, maar er is daar een ander machtsevenwicht. Dus dat was heel interessant om te ontdekken.”

Hellblade 2 is ook technologisch een stap voorwaarts. Sinds 2017 is het team verhuisd naar een nieuwe, op maat gebouwde studio met een eigen motion capture-podium en geluidsstudio’s.

De eerste game maakte ook gebruik van motion capture, maar werd opgenomen in de directiekamer van het oude kantoor van Ninja Theory.

Om dit punt te onderstrepen, zegt Dom dat het team twee dagen lang gevechtsbeelden heeft opgenomen voor de eerste wedstrijd. De tweede was 69 dagen.

Ze besteedden ook tijd aan het vastleggen en soms zelfs maken van realistische kostuums en rekwisieten die digitaal konden worden gescand om de onderdompeling van Hellblade 2 te vergroten.

Deze keer werd voor het vastleggen van prestaties een veel grotere ploeg gebruikt, inclusief stuntcoördinatoren en andere specialisten.

Voor Melina was het in eerste instantie lastig om terug te keren naar de rol bij een groter team.

“Er waren veel ogen op mij gericht”, zegt ze.

Sommige scènes, zoals de zwemscène aan het begin van de game, waren fysiek veeleisend.

Melina herinnert zich dat ze het grootste deel van de dag aan het plafond hing.

“Je moet alle spieren in je lichaam aanspannen en in een stabiele positie zijn”, zegt ze.

Zowel Dom als Melina zeggen dat het harde werk de moeite waard is om het begrip van psychose te verspreiden.

Naast de BAFTA’s in de schappen van de studio en de prijscertificaten aan de muren, verzamelt Ninja Theory ook lofbetuigingen van fans die door de games zijn beïnvloed.

“Er zaten een paar hele mooie quotes bij”, zegt Melina.

“Eén persoon zei dat haar broer zich altijd voor haar schaamde omdat ze aan een psychose leed.

“Nadat hij het spel had gespeeld, zei hij dat hij haar eindelijk kon begrijpen en bood hij zijn excuses aan haar aan.

“Dus het verwarmt het hart om zulke dingen te horen.”

Er zijn honderden van dit soort verhalen op forums en sociale-mediasites over Hellblade 1.

Dom gelooft dat er in de bredere gamesindustrie nu meer aandacht is voor “de geleefde ervaring die zijn weg vindt naar games en deze gebruikt als een manier om de verhalen van mensen te vertellen”, maar zegt dat hij er niet zeker van is dat Ninja Theory daarvoor alle eer kan opeisen. .

Professor Fletcher zegt echter dat hij gelooft dat Hellblade effect heeft gehad.

Hij gebruikt het spel nu als educatief hulpmiddel en gelooft dat het heeft bijgedragen aan de verspreiding van het bewustzijn over psychose.

Hoewel hij het gevoel heeft dat hij nooit veel invloed heeft gehad door in zijn eentje stigma’s aan te pakken, zegt hij dat de respectvolle en doordachte discussie naar aanleiding van de eerste game hem “buitengewoon verrast en opgewonden” heeft gemaakt.