Wetenschappers denken dat ze de bron van ‘individuele radiocircuits’ hebben ontdekt

De afgelopen vijf jaar hebben astronomen een nieuw type astronomisch fenomeen ontdekt dat op grote schaal voorkomt – groter dan hele sterrenstelsels. Ze worden ORC’s (individuele radiocircuits) genoemd en zien eruit als gigantische ringen van radiogolven die zich als een schokgolf naar buiten uitbreiden.

Tot nu toe zijn ORC’s nooit waargenomen op een andere golflengte dan radio, maar volgens een nieuwe… papier Uitgebracht op 30 april 2024, hebben astronomen voor het eerst röntgenfoto’s vastgelegd die verband houden met ORC.

Deze ontdekking levert enkele nieuwe aanwijzingen op over wat er achter de oprichting van de ORC zou kunnen zitten.

Hoewel veel astronomische gebeurtenissen, zoals supernova-explosies, cirkelvormige overblijfselen kunnen achterlaten, lijken ORC’s een andere verklaring nodig te hebben.

“De energie die nodig is om zo’n uitgebreide radio-emissie te produceren is zeer krachtig”, zegt Israa Bulbul, hoofdauteur van het nieuwe onderzoek. “Sommige simulaties kunnen hun vormen reproduceren, maar niet hun dichtheid. Er zijn geen simulaties die uitleggen hoe ORC’s worden gemaakt.”

ORC’s kunnen een uitdaging zijn om te bestuderen, deels omdat ze meestal alleen zichtbaar zijn op radiogolflengten. Ze zijn nog niet eerder in verband gebracht met röntgen- of infraroodstraling, en er is ook geen spoor van waargenomen op optische golflengten.

Soms omringen ORC’s een zichtbaar sterrenstelsel, maar niet altijd (tot nu toe zijn er acht ontdekt rond bekende elliptische sterrenstelsels).

Met behulp van ESA’s XMM-Newton-telescoop observeerden Bulbul en haar team een ​​van de dichtstbijzijnde bekende ORC’s, een object genaamd Cloverleaf, en vonden ze een opvallende röntgencomponent van dit object.

“Dit is de eerste keer dat iemand de röntgenstraling heeft gezien die verband houdt met een ORC,” zei Bulbul. “Het was de ontbrekende sleutel tot het ontsluiten van het geheim van de Klaverbladformatie.”

Een röntgenfoto van een klaverblad toont een gas dat door een of ander proces is verwarmd en in beweging is gebracht. In dit geval onthullen de röntgenstraling twee clusters van sterrenstelsels (ongeveer een dozijn sterrenstelsels in totaal) die zijn begonnen samen te smelten in het klaverblad, waardoor het gas wordt verwarmd tot 15 miljoen graden Fahrenheit.

Chaotische fusies van sterrenstelsels zijn interessant, maar op zichzelf kunnen ze een klaverblad niet verklaren. Samensmeltingen van sterrenstelsels komen in het hele universum voor, terwijl ORC’s een zeldzaam fenomeen zijn. Er is iets unieks aan de hand om zoiets als Cloverleaf te creëren.

“Fusieprocessen vormen de ruggengraat van structuurvorming, maar er is iets speciaals aan dit systeem dat radio-emissie veroorzaakt,” zei Bulbul. “We kunnen nu niet weten wat het is, dus hebben we meer en diepere gegevens nodig van zowel radio- als röntgentelescopen.”

Dit betekent niet dat astronomen geen gissingen hebben.

“Een van de fascinerende inzichten in het sterke radiosignaal is dat superzware zwarte gaten in het verleden episoden van intense activiteit hebben doorgemaakt, en dat de overgebleven elektronen van deze oude activiteit opnieuw zijn versneld door deze fusiegebeurtenis,” vertelde NASA-projectwetenschapper Kim Weaver. XMM. -Newton.

Met andere woorden, ORC’s zoals Cloverleaf hebben mogelijk een tweeledig oorsprongsverhaal nodig: krachtige emissies van actieve, superzware zwarte gaten, gevolgd door schokgolven die de fusie van sterrenstelsels een tweede impuls geven.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het universum vandaag. leest Origineel artikel.