Wielrennen-Groot-Brittannië haperde toen de Duitsers en Nederlanders goud wonnen

IZU, Japan, 3 augustus (Tokyo sprak tijdens de bouw, die zal duren tot 2020, wanneer de dagen van Groot-Brittannië voor hen zullen worden weggevaagd en een gouden prijs zal worden geplunderd in Vellodrome.

Twee dagen in het baanwielrennen-programma zeggen getuigen dat de doom-apen niet ver van het doel af zitten.

Het Isu Velodrome in de bergen ten westen van Tokio werd dinsdag opgesplitst in drie evenementen waarbij het Britse team algemene Olympische dominantie ervoer, met een duizeligheid van twee uur op hoogte.

De Britse gouden medaillewinnaar Laura Kenny leed haar eerste Olympische nederlaag – het tweede wereldrecord van de dag en het tweede wereldrecord van de 24e dag, waarmee ze Groot-Brittannië vernietigde in de teamfinale.

Het Britse team won de poging tot het Women’s Program in Londen 2012 voordat het in 2016 in Rio deed.

Kort daarna maakte Kenny’s echtgenoot Jason deel uit van het Britse trio, Nederland domineerde de teamsprint en won goud in drie van die toernooien.

Er waren enkele troost voor Jason, die zilver verzamelde voor zijn achtste medaille als de meest gedecoreerde Olympiër van Groot-Brittannië.

De 33-jarige staat gelijk met collega-wielrenner Bradley Wiggins in het totale aantal Britse medailles aller tijden, maar heeft één keer goud (zes) meer op zijn naam dan zijn voormalige teamgenoot.

Jason zal dit weekend zijn aantal nog verder kunnen verhogen terwijl hij zijn persoonlijke sprint- en Keerne-titels verdedigt.

‘Elke keer als je terugkomt, wordt het moeilijker,’ zei Jason. “We weten dat we de grond hebben om te compenseren. Ik heb niets in de finale.”

De jacht op het Britse herenteam zorgde voor verwarring en controverse toen wereldkampioen Denemarken in hun hitte werd weggevaagd, met uitzondering van de geblesseerde Ed Clancy.

Denemarken, dat maandag door het Britse team werd beschuldigd van het gebruik van tape om snel te gaan in de kwalificatierondes, ving de titelverdediger voor de achtervolging van 4 km – een schande als het ooit zou zijn.

‘Tape-Kat’

Om zout in hun wonden te wrijven, gaat de Deense leider Frederick Matson te snel, heeft niet in de gaten dat hij de Britse spits Charlie Dunfield gaat inhalen en ploegt met 60 km/u recht achter hem aan.

Alsof de ’tape-gate’ niet genoeg verwarring had veroorzaakt, duurde het meer dan een half uur voordat de dans daadwerkelijk werd bevestigd als winnaars van de hitte die eindigde met boze scènes.

Denemarken treft Italië in de finale nadat de Italianen het Deense wereldrecord in de hitte tegen Nieuw-Zeeland hadden gebroken en de klok stopten op 3: 42.307.

Denemarken, dat de lat hoger legde in de teamzoektocht toen het in 2020 in Berlijn om 3:44,672 het wereldgoud bereikte, zal dat volgens Matzon opnieuw moeten doen in de clash van woensdag tegen de Italiaanse organisatie van Filippo Khanna.

Wereldkampioen op de weg Kanna riep nog steeds op tot een grotere inspanning.

“Mijn teamleden hebben bewezen dat al het werk dat we in de loop der jaren hebben verzet, zijn vruchten afwerpt”, zei hij.

“Ze moeten nu nog 24 uur wachten en dan kunnen ze doen wat ze willen als ze het willen verspillen. Ik ga eerst met ze mee.”

Wereldwijde handel in records

Duitse vrouwen waren favoriet in sprints in Isuzu. Sommigen voorspelden dat hun groepsaanhangers een schokkende impact zouden hebben.

Het kwartet van Francisco Brasse, Lisa Brennavar, Lisa Klein en Mike Kroger waarschuwde toen ze maandag in vroege gevechten het vijfjarige wereldrecord van Groot-Brittannië braken.

Toen Groot-Brittannië de oude rivalen van de Verenigde Staten versloeg en dinsdag de gouden medaille bereikte, kwam Laura Kenny terug en eiste een vijfde goud om door te gaan voor de Nederlandse legende Giglard-van Moors. Succesvolle wielrenner in de Olympische geschiedenis.

Maar Duitsland trok zich onmiddellijk terug uit de heat tegen Italië en vond een andere positie in de finale, waarmee het hun wereldrecord op 4: 04.242 brak – zes seconden sneller dan de tijd dat Kenny’s Britse team in Rio reed.

“We zijn erg blij met de stroom van ons leven”, zei hij, eraan toevoegend dat het veranderen van strategie tijdens een recent trainingskamp de sleutel was tot hun momentum.

Kenny, 29, is een teamkampioen en heeft Omnium en Londen en Rio gewonnen, dus zilver is niet iets dat ze gewend is.

“Duitsland verraste iedereen. We wisten dat ze snel gingen, niet zo snel”, zei hij.

Een overwinning voor het vliegende Nederlandse sprinttrio van Harry Laverson, Roy van den Berg en Jeffrey Hookland was niet minder verrassend, maar Hookeland was niet minder belangrijk om ze in goud te veranderen.

“We kwamen hier alleen voor goud”, zei Lavreson.

Ongelooflijk, het was de eerste Nederlandse gouden medaille in de mannenatletiek op de Olympische Spelen sinds 1936.

Het zal niet de laatste zijn van deze week.

Verslag van Martin Herman; Aanvullend verslag van Shiho Tanaka en Hardik Vyas; Bewerking door John Stone Street en Christian Ratnetz

Onze normen: Beleid van de Thomson Reuters Foundation.