Wetenschappers ontdekken de geboorte van een maagd in een krokodil

In januari 2018 legde een vrouwelijke krokodil in een Costa Ricaanse dierentuin een legsel eieren. Dit was vreemd: ze woonde al 16 jaar op zichzelf.

Hoewel krokodillen steriele eieren kunnen leggen die zich niet ontwikkelen, lijken sommige van deze klauwen volkomen normaal. En een van hen – in een plotwending die bekend is bij iedereen die “Jurassic Park” heeft gezien – werd volwassen in een incubator. In dit geval, Het leven vond geen manierHet ei produceerde uiteindelijk een volledig gevormde maar doodgeboren babykrokodil.

in Onderzoekspaper woensdag gepubliceerd in het tijdschrift Biology LettersEn Een team van onderzoekers meldt dat de babykrokodil maagdelijk was – het product van een maagdelijke geboorte, met alleen genetisch materiaal van zijn moeder. Hoewel parthenogenese is geïdentificeerd bij wezens die zo divers zijn als koningscobraEn zaag En Californische condorHet is de eerste keer dat er krokodillen zijn gevonden. En vanwege de plaats waar krokodillen in de boom des levens vallen, betekent dit dat pterosauriërs en dinosaurussen mogelijk ook in staat waren tot dergelijke reproductieve prestaties.

Hier is hoe een maagdelijke geboorte gebeurt: terwijl een eicel rijpt in het lichaam van zijn moeder, deelt hij zich herhaaldelijk om een ​​eindproduct te produceren met precies de helft van de genen die een individu nodig heeft. Drie kleinere cytosolische zakjes die de chromosomen bevatten, bekend als polaire lichamen, worden gevormd als bijproducten. Poollichamen verdorren meestal. Maar bij gewervelde dieren die parthenogenese kunnen uitvoeren, versmelt een enkel poollichaam soms met een ei, waardoor een cel wordt gevormd die de benodigde set chromosomen bevat om een ​​individu te vormen.

Dat is wat er lijkt te zijn gebeurd in het geval van alligators, zei Warren Booth, een assistent-professor aan Virginia Tech die eieren heeft bestudeerd. Dr. Booth is een entomoloog die zich voornamelijk richt op bugs, maar dat was hij wel Brede marge bij het definiëren van parthenogenese. Sequentie van het genoom van de krokodil geeft aan dat de chromosomen verschilden van de chromosomen van hun moeder aan hun uiteinden, waar er weinig DNA-recombinatie was – een veelbetekenend teken van poollichaamfusie.

Dit is precies wat er gebeurt bij parthenogenese bij vogels, hagedissen en slangen, zei Dr. Booth, erop wijzend dat deze groep dieren het vermogen van een gemeenschappelijke voorouder heeft geërfd. Maar krokodillen evolueerden lang voordat veel moderne dieren parthenogenese kregen, wat wijst op intrigerende mogelijkheden over de wezens die tussen hen in kwamen.

“Wat dit ons vertelt, is dat het zeer waarschijnlijk is dat dit ook voorkwam bij dinosaurussen en pterosauriërs,” zei Dr. Booth.

Waarom produceren dieren parthenogenen? Dr. Booth zei dat hoewel sommige gerbils volwassen kunnen worden en kunnen paren, ze niet altijd de gezondste zijn. Maar het toenemende gemak van DNA-analyse, waardoor het gemakkelijker wordt om op deze manier geboren dieren te identificeren, heeft aangetoond dat ze niet helemaal zeldzaam zijn.

“Het komt veel vaker voor dan mensen denken,” zei hij.

Het is mogelijk dat parthenogenese een soort het vermogen geeft om lange perioden te overleven wanneer er geen partner beschikbaar is. Een nieuw individu, dat grotendeels dezelfde genen draagt ​​als zijn ouder, kan lang genoeg leven om een ​​partner te krijgen, waardoor seksuele voortplanting mogelijk wordt, wat vaak sterkere nakomelingen voortbrengt.

Het is ook mogelijk, zei dr. Booth, dat parthenogenese slechts een eigenschap is die niet genoeg negatieven heeft om door evolutie te worden geëlimineerd. Het is niet noodzakelijkerwijs een reactie op stress of zelfs een gebrek aan vrienden. In 2020 kwamen wetenschappers erachter Hagedissen kunnen paren en vervolgens eieren leggen, waarvan sommige natuurlijke nakomelingen zijn en andere ingeteeld. Dat is het vermoeden van Dr. Booth: het is een vaardigheid die kan worden in- of uitgeschakeld, mogelijk gecontroleerd door een enkel gen.

Dus deden dinosaurussen het, zoals de ontdekking van parthenogenese bij krokodillen suggereert? Parthenogenese wordt het best bevestigd door DNA-analyse, een proces dat wetenschappers in staat heeft gesteld onderscheid te maken tussen late zwangerschap, Het vrouwtje bewaart het sperma tot zes jaar voordat het wordt gebruikt om de eieren te bevruchten. Zonder de mogelijkheid om het DNA van dinosaurussen en pterosauriërs, die niet overleven in fossielen, terug te vinden, is er geen zekerheid.

“We zullen nooit kunnen bewijzen dat ze dat kunnen,” zei dr. Booth. “Maar het geeft wel aan dat ze het vermogen hebben.”