De vastgoedcrisis in China strekt zich uit tot de economie

Ooit profiteerde Lan Mingqiang van de Chinese vastgoedhausse, nu is hij een onbewust slachtoffer van zijn eigen desintegratie.

Door financiële problemen bij een vastgoedbedrijf, Country Garden, kan hij het schoolgeld voor zijn zoon, die naar de zevende klas gaat, niet betalen. Country Garden is 21.000 dollar schuldig aan zijn bedrijf, dat hekken en reclameborden op bouwplaatsen maakt. Nu Country Garden nog enkele dagen verwijderd is van het faillissement, is dat geld meer dan ooit onbereikbaar.

“Tegenwoordig is onroerend goed moeilijk”, zei de heer Lan. Hij gaf onlangs zijn werk op en verliet zijn gezin in de zuidelijke stad Chongqing om te proberen de kost te verdienen door snacks te verkopen aan toeristen in de Noord-Chinese stad Zhengzhou.

De heer Lan is slechts een van de vele mensen die wachten op betaling door Chinese projectontwikkelaars. De huizenmarkt, ooit de grootste bron van werkgelegenheid in het land, heeft ook lokale overheden verrijkt en een opslagplaats voor het vermogen van huishoudens gecreëerd. Maar de stap van de toezichthouders om de vastgoedzeepbel leeg te laten lopen en de vertraging van de Chinese economie hebben de crisis, die zich over het hele leven verspreidt, versneld.

De kleine bedrijven en werknemers die floreerden tijdens de decennialange hausse in de vastgoedsector, worden niet langer betaald. Hoog op de prioriteitenlijst van de ontwikkelaars, maar een belangrijk onderdeel van het woningecosysteem, omvat de groep schilders, cementmakers en metselaars, maar ook makelaars en bedrijven die de verkoopkantoren hebben ingericht.

Volgens Gavekal Research wachten leveranciers als groep op minstens 390 miljard dollar aan betalingen. Dit is een conservatieve schatting. Het aantal kan groter zijn.

Mensen willen hun geld en ondernemen actie. Rechtszaken en klachten bij lokale autoriteiten stapelen zich op. Bouwvakkers plaatsen protestborden op lege bouwplaatsen die zijn afgesloten en afgesloten. Op één bord staat: “Het is jammer dat de lonen vertraging oplopen.” Een ander las: “Country Garden, geef me mijn zuurverdiende geld terug.”

Liu Yaonan, een makelaar in Guangdong, heeft er niet veel vertrouwen in dat Country Garden ooit zal betalen. Hij verdiende het afgelopen jaar slechts driekwart van zijn gebruikelijke commissie en zegt dat hij nog steeds ongeveer $ 8.000 schuldig is.

Hij zei dat hij keer op keer de klachtenlijn van Country Garden heeft gebeld, maar de persoon die antwoordt, onderneemt geen andere actie dan het wijzen op zijn klacht.

“Het is oneerlijk voor makelaarskantoren, want zodra een ontwikkelaar een schuldencrisis doormaakt, beschermt het systeem eerst de kopers”, zei Liu. “Materiaalhandelaren, agenten en andere ingenieurs kunnen niet betaald worden.”

De golf van activiteit zorgt voor extra druk op de Chinese economie, in een tijd waarin het vertrouwen al laag is. Jarenlange lockdowns en andere maatregelen ter voorkoming van het coronavirus hebben hun tol geëist van de consumenten, die minder uitgeven. Bedrijven hebben zich teruggetrokken uit het aannemen van personeel. Steeds minder mensen kopen een huis.

Meer dan enig ander bedrijf illustreren Country Garden en de plotselinge ommekeer in het lot de ernst van deze economische druk. Nog maar een jaar geleden was het qua omzet het grootste vastgoedbedrijf van China, en een van de weinige particuliere bedrijven waar leveranciers en kredietverstrekkers op konden rekenen om de rekeningen te betalen.

Maar de dalende verkopen van de afgelopen zes maanden hebben het bedrijf over de rand geduwd, en in augustus gaf het zijn handen op.

Country Garden sloeg twee kleine rentebetalingen op de obligatie over. Als u deze betalingen begin september, wanneer de uitstelperiode afloopt, niet heeft voldaan, zult u zich aansluiten bij een lange lijst van particuliere bedrijven die hun schulden niet meer kunnen afbetalen. Het is te een verklaring Mogelijk hebben ze in de eerste zes maanden van het jaar wel 7,6 miljard dollar verloren.

De overgang van Country Garden van succes naar bijna mislukking vergroot de angst dat er een abrupt einde dreigt voor ontwikkelaars in China, waarvan er vele al enkele jaren onder druk staan ​​omdat toezichthouders hun bankfinanciering proberen te beperken.

In eerste instantie slaagden sommige ontwikkelaars erin door te gaan, ook al slaagden ze er niet in hun beloften na te komen. Ze hebben andere manieren gevonden om leveranciers te compenseren. China Evergrande, de bedrijfsgigant die in 2021 voor honderden miljarden dollars aan schulden in gebreke bleef, heeft een aantal van zijn leveranciers terugbetaald met onafgemaakte appartementen in plaats van contant geld, ervan uitgaande dat de leveranciers deze kunnen verkopen om het hun verschuldigde geld terug te verdienen.

Tegenwoordig is zelfs ruilhandel geen optie meer.

“Deze appartementen zijn uitverkocht. “We kunnen het niet hebben”, zegt Han Tao, manager bij een stadslandschapsbedrijf dat 1,4 miljoen dollar ontving van vastgoedontwikkelaars. Voor meneer Han waren appartementen sowieso niet nuttig; Niemand koopt ze nu.

Na jarenlang een bloeiend bedrijf te hebben opgebouwd dat kersen- en acaciabomen leverde voor grote vastgoedprojecten, stelden hij en zijn collega’s bescheidener doelen. Eén verandering: ze accepteren de baan alleen als het geld vooraf is betaald.

‘We houden ons bedrijf klein’, zegt hij.

Op het Chinese sociale mediaplatform Weibo klagen bouwvakkers dat ze niet betaald worden. Sommigen plaatsen foto’s van gerechtelijke documenten uit rechtszaken. Anderen tonen gegevens van klachten die zij bij de lokale autoriteiten hebben ingediend. Velen uiten hun gevoelens van hopeloosheid en frustratie.

Liao Hongmei was jarenlang verwikkeld in een juridische strijd om 690.000 dollar te krijgen van China Evergrande. Dus ze heeft gewonnen. Maar Evergrande moet haar nog betalen, en volgens haar zullen bedrijven van haar omvang waarschijnlijk nooit het geld krijgen waar ze recht op hebben.

“Wij, kleine leveranciers, hebben niets te zeggen”, zegt mevrouw Liao, die tien jaar geleden een succesvol bedrijf oprichtte dat marketing- en decoratiediensten levert voor Evergrande voor haar verkoopkantoren in de provincie Jiangsu.

Opvallende verkoopkantoren spelen al lang een belangrijke rol bij het binnenhalen van het geld dat vastgoedontwikkelaars nodig hebben om te blijven groeien. De meeste bedrijven verkochten de appartementen vóór de voltooiing van het project, omdat de klanten vooraf betaalden.

In de verkoopkantoren pitchen agenten in pak potentiële kopers meestal onder toeters en bellen. Een schaalmodel van het wooncomplex dat een idee geeft van hoe het complex er bij bouw uit zal zien. Een rondleiding door een typisch appartement, vaak rijkelijk ingericht, dat een levensstijl verkoopt.

Volgens mevrouw Liao begon Evergrande ergens rond 2016 met het uitgeven van commerciële acceptatiefacturen – in droog financieel taalgebruik bekend als commerciële acceptatiefacturen – met betaling binnen zes maanden. Vervolgens begon ik in 2017 geld te geven voor een jaar. De tijd die mevrouw Liao nodig had om haar salaris te ontvangen werd steeds langer. Maar ze zei dat het geld bleef binnenstromen totdat het bedrijf in 2021 zijn schulden niet meer kon afbetalen.

Nu staat het bedrijf van mevrouw Liao op de rand van faillissement. Ze klaagde Evergrande aan en won, maar kan haar geld niet terugkrijgen omdat de overheid toezicht houdt op de herstructurering van het bedrijf, en haar eerste prioriteit was ervoor te zorgen dat Evergrande de appartementen die ze verkocht had afmaakt. Ze zei dat ze vorig jaar de 300K had behaald en dat nog steeds is Het waren er 720.000 Nog meer te voltooien volgens zijn resultaten voor 2022.

Op 17 augustus vroeg Evergrande bescherming tegen faillissement aan en gaf aan dat het op het punt stond een akkoord te bereiken met enkele van zijn grootste schuldeisers. De handel in aandelen uit Hongkong werd maandag hervat na een onderbreking van zeventien maanden. Het aandeel daalde met 79 procent.

Maar voor eigenaren van kleine bedrijven zoals mevrouw Liao, die als laatste staat in een lange rij banken, crediteuren en bedrijven die op zoek zijn naar contant geld, is er niet veel hoop. Ze zei dat veel van haar collega’s die soortgelijke rechtszaken hebben aangespannen, het hebben opgegeven. Mevrouw Liao zei dat ze hoopt dat zodra Evergrande klaar is met de appartementen die het de huizenkopers verschuldigd is, er nog steeds iets over zal zijn voor mensen zoals zij.

“Een beetje geld is haar enige verzoek”, zei mevrouw Liao. “Maar het ziet er niet naar uit dat dat zal gebeuren.”

ik jij En Zhixu Wang Draag bij aan het onderzoek.