Macron doet er alles aan om een ​​kabinetsherschikking met hoge inzet te bewerkstelligen in de strijd tegen extreemrechts – Politico

PARIJS – De Franse president Emmanuel Macron heeft rijzende ster Gabriel Attal naar het middelpunt van de belangstelling geduwd in een risicovolle gok gericht op het stoppen van de opkomst van extreemrechts vóór de Europese verkiezingen.

In een verrassende zet benoemde Macron dinsdag zijn voormalige minister van Onderwijs en een van de populairste politici van Frankrijk tot de jongste premier ooit van het land, in een poging zijn wankelende presidentschap nieuw leven in te blazen – ondanks het risico het einde van zijn regering te bespoedigen. .

Macron staat onder druk om zijn presidentschap te beginnen bij de extreemrechtse National Rally-partij, vóór de centristen in opiniepeilingen voorafgaand aan de EU-verkiezingen in juni, en na twee brute gevechten vorig jaar over immigratie en pensioenen.

In tegenstelling tot de onbeperkte verkiezingscampagne onder leiding van de 28-jarige Jordan Bardella, de belangrijkste kandidaat van de National Rally, heeft het presidentschap van Macron moeite gehad om enige energie en vitaliteit te tonen na zeven jaar regeren over Frankrijk, en van een lamme eend te spreken. . Het presidentschap is wijdverspreid geworden in politieke kringen.

Ondanks zijn korte politieke carrière heeft de 34-jarige Attal een reputatie opgebouwd als een koppige aanvalshond of ‘woordsluipschutter’ tegen extreemrechts, nadat hij in eerdere verkiezingsdebatten al met Bardella in botsing was gekomen, en is hij een geschoolde werker met een commando van de Engelse taal. Als regeringswoordvoerder tijdens de Covid-pandemie en als minister van Onderwijs.

“Het is een geweldige mediastaatsgreep”, zei een conservatief Republikeins lid dat anonimiteit kreeg om een ​​gevoelig onderwerp te bespreken. Macron “doet het omdat [Attal] Hij voegde eraan toe: “Hij zal de campagne voor de Europese verkiezingen leiden… Hij was de enige die zich tegen Bardella kon verzetten.”

Verschillende politieke insiders vertelden Politico dat de Europese verkiezingsstrijd een van de belangrijkste redenen was achter Macrons keuze voor Attal.

“Gabriel Attal en Jordan Bardella zijn van dezelfde generatie, zoveel is duidelijk. “Attal heeft politiek inzicht, hij weet hoe hij krachtige woorden moet uitbrengen, dus hij is iemand die de National Rally het hoofd kan bieden”, zei een Macron-assistent, eraan toevoegend dat dankzij zijn “werk” zou hij de Rally, de National, kunnen overwinnen.

Het benoemen van een pittige politicus met zijn eigen ambities brengt ook aanzienlijke risico's met zich mee voor de president, die in het verleden de voorkeur gaf aan meer bescheiden technocraten als assistenten. Een Attal-premierschap kan de gesprekken over wat na Macron komt versnellen, aangezien de Franse president zich niet kandidaat kan stellen voor een derde termijn.

De snelle opkomst van Attal wekt, in tegenstelling tot Macron zelf, ontsteltenis onder de zwaargewicht bondgenoten van Macron, die met argwaan kijken naar de talentvolle jongeman die de teugels van de regering op zich neemt. Een bondgenoot van de president zei maandag dat Macron “gedwongen werd hard te werken” om de nominatie te aanvaarden, terwijl deze een “knock-out” had moeten zijn.

Macron Mini Me in de campagne

De komende Europese verkiezingen zullen de laatste keer zijn dat Macron tegenover zijn tegenstander, Marine Le Pen, staat vóór het einde van zijn termijn van vier jaar. De overwinning van extreemrechts zal nog vele jaren nazinderen en de erfenis van de president vergiftigen.

Maar de botsing komt op het slechtst mogelijke moment voor de president. Niet alleen leidt de National Rally haar centristische coalitie met bijna 10 punten in de peilingen, maar het presidentschap van Macron heeft een dieptepunt bereikt.

De troepen van de president kwamen uitgeput tevoorschijn na de aanneming van de strenge immigratiewet met de steun van extreemrechts, een incident dat bijna leidde tot de splitsing van zijn centristische coalitie. De immigratiestrijd volgt op verhitte debatten afgelopen voorjaar over de hervorming van het Franse pensioenstelsel, die weken van protesten in het hele land veroorzaakten.

Volgens opiniepeilingen van de krant Politico neemt het steunpercentage voor Macron af in opiniepeilingen, waar zijn steunpercentage slechts 30 procent bereikte.

Zijn aftredende premier Elisabeth Borne wordt bekritiseerd als een technocraat met een gebrek aan charisma en politieke wendbaarheid, uitgeput door de opeenvolgende pogingen om wetgeving goed te keuren na de nederlaag van Macron bij de parlementsverkiezingen van vorig jaar. Het land verloor ook veel van zijn politieke kapitaal toen het er niet in slaagde een verrassende nederlaag in het parlement te anticiperen of te voorkomen, toen de Nationale Vergadering in december de immigratiewet zonder stemming verwierp.

Attal daarentegen is een nieuwe hand aan het stuur.

Alexander Holroyd, parlementslid voor Macrons Ennahda-partij, zei: “Dit is geweldig nieuws. We zullen een premier hebben die politiek actief is en in staat is Macrons pro-Europese visie te belichamen.”

Hij voegde eraan toe: “Om extreemrechts, dat niet alleen in Frankrijk maar in heel Europa in opkomst is, een halt toe te roepen, moeten we laten zien dat politieke actie effectief is.” Spreken tot het grote publiek is een van de dingen waar Attal goed in is.

Strategisch gezien zou de kandidatuur van Attal ook kunnen bijdragen aan het veiligstellen van de steun van centrumlinkse kiezers, waarbij het linkse EP-lid Raphael Glucksmann naar voren komt als een rivaliserende kandidaat in de aanloop naar de Europese verkiezingen. Attal, een voormalig lid van de Socialistische Partij en de eerste openlijk homoseksuele premier, omarmt progressieve ideeën en heeft cyberpesten en homofobie tot een prominente kwestie gemaakt.

Wat is er echt veranderd?

Macron zelf gaf Attal de opdracht om zijn regering ‘stoutmoedig’ en ‘in de geest van 2017’, zijn eerste verkiezingsjaar, zoals hij het uitdrukte, te ‘vernieuwen’. Geschreven op X.

Maar hoewel Attal een nieuw gezicht is, wordt de manoeuvreerruimte van Macron op het thuisfront kleiner, en het is onwaarschijnlijk dat het nieuwe premierschap gemakkelijk zal zijn. Centristen hebben nog steeds geen meerderheid in het parlement, dus het aannemen van de wetgeving zal een pijnlijk en vernederend proces blijven, omdat de regering ernaar streeft Toegewijd Allianties met vertegenwoordigers van de oppositie

Macron heeft ook moeite om inspiratie te vinden voor zijn tweede termijn en heeft vage initiatieven opgestapeld, zoals de “100 dagen” van vorig jaar, de “Saint-Denis-ontmoetingen” met oppositieleiders en de “ontmoeting met de natie” van deze maand.

Maar de nominatie lost voor een deel een vraagstuk op dat het kamp van Macron al weken achtervolgt: wie zal de belangrijkste kandidaat van Macron zijn bij de Europese verkiezingen? Extreemrechts voert al weken campagne en Macron, een beruchte uitsteller, heeft geen hoofdkandidaat gekozen voor de vernieuwingscampagne in Frankrijk.

Omdat veel zwaargewichten in de regering terughoudend waren om een ​​harde campagne te leiden, dreven de namen rond in Parijs – minister van Europa Laurence Beaune of leider van de Vernieuwing Stephane Sigourney – onvoldoende slagkracht om op te komen tegen extreemrechts.

Met de kabinetsherschikking van deze week zou de hoofdkandidaat van de Franse Renew-partij een meer ondersteunende rol kunnen spelen.

Maar Attal heeft meer op zijn schouders dan alleen de Europese campagne. Als een van de sterren van de ‘Macron-generatie’, de jonge politici die de kloof tussen links en rechts overstegen en samen met de Franse president aan de macht kwamen, zal Attal het einde van het macronisme en zijn centristische pro-Europese politieke show redden of bespoedigen.

Het is “de laatste kogel voor het einde van zijn ambtstermijn”, zoals dezelfde conservatieve zwaargewicht hierboven zei.

Pauline de Saint-Rémy heeft bijgedragen aan de rapportage