Wetenschappers hebben in Groot-Brittannië een eeuwenoude, 25 meter lange 'gigantische vishagedis' ontdekt

Een tweede twee meter lang kaakbot van een ichthyosauriër, ontdekt in Somerset, Verenigd Koninkrijk, heeft een nieuwe gigantische soort onthuld, genaamd Ichthyotitan severnensis, die 202 miljoen jaar oud is en belangrijk inzicht geeft in de reuzen van de Triaszee. gewassen Ichthyotitan ernstigensis Een lijk op het strand. Krediet: Sergej Krasovski, CC-BY 4.0

De gefossiliseerde overblijfselen van een ander gigantisch kaakbeen van meer dan twee meter lang zijn gevonden op een strand in Somerset, VK.

Deskundigen stelden vast dat de botten tot nieuwe kaken behoorden Classificeren Een enorme ichthyosaurus, een soort prehistorisch zeereptiel. Er wordt geschat dat de oceanische reus meer dan 25 meter lang was.

Vader en dochter Justin en Ruby Reynolds uit Braunton, Devon, vonden de eerste stukken van een tweede kaakbeen gevonden in mei 2020 tijdens het zoeken naar fossielen op het strand van Blue Anchor, Somerset. Ruby, toen 11, vond het eerste stuk van het gigantische bot voordat ze samen op zoek gingen naar aanvullende stukken.

Een afbeelding van het bijna volledige kaakbeen van de reus, samen met een vergelijking met het bot uit 2018 (midden en onder) gevonden door Paul de La Salle. Krediet: Dr. Dean Lomax

Omdat ze zich realiseerden dat ze iets belangrijks hadden ontdekt, namen ze contact op met de toonaangevende ichthyosaurus-expert, dr. Dean Lomax, een paleontoloog aan de Universiteit van Manchester. Dr. Lomax, die ook Research Fellow is aan de Universiteit van 1851 Universiteit van Bristolnam ik contact op met Paul de La Salle, een ervaren fossielenverzamelaar die in mei 2016 het eerste gigantische kaakbeen vond verderop langs de kust bij Lilystock.

Opwinding en meer ontdekkingen

Dr. Dean Lomax zei: “Ik was verbaasd door deze ontdekking. In 2018 bestudeerde en beschreef mijn team (inclusief Paul de La Salle) het gigantische kaakbeen van Paul, en we hoopten dat er op een dag een ander bot aan het licht zou komen. Dit nieuwe exemplaar is completer. “En het is beter bewaard gebleven, en het laat zien dat we nu twee van deze gigantische botten hebben – rechthoekige botten genoemd – die een unieke vorm en structuur hebben. Ik ben op zijn zachtst gezegd erg opgewonden.”

Justin en Robbie bezochten samen met Paul, Dr. Lomax en verschillende familieleden de site om meer stukken van deze zeldzame vondst te zoeken. Na verloop van tijd vond het team extra stukjes van dezelfde kaak die perfect in elkaar pasten, zoals een legpuzzel van miljoenen jaren oud.

“Toen Robbie en ik de eerste twee stukken vonden, waren we zo opgewonden omdat we beseften dat dit iets belangrijks en ongewoons was,” zei Justin. “Toen ik de achterkant van de kaak vond, was ik opgewonden omdat dit een van de iconische delen is van Paulus' vroege ontdekking.

Reusachtig paar zwemmers Ichthyotitan ernstigensis. Krediet: Gabriël Oguito, CC-BY 4.0

Het laatste stukje bot werd in oktober 2022 teruggevonden.

Het onderzoeksteam, onder leiding van dr. Lomax, onthulde dat de kaakbeenderen toebehoorden aan een nieuwe soort gigantische ichthyosauriër die zo groot zou zijn geweest als een blauwe vinvis. Het vergelijken van twee voorbeelden van hetzelfde bot met dezelfde unieke kenmerken uit dezelfde geologische tijdzone ondersteunt hun identificatie.

Het team heeft het nieuwe geslacht en de nieuwe soort benoemd Ichthyotitan ernstigensiswat 'gigantische Severn-vishagedis' betekent.

Historische context en betekenis

De botten zijn ongeveer 202 miljoen jaar oud en dateren uit het einde van het stenen tijdperk Trias Een periode die bekend staat als het Rhätische. Gedurende deze tijd zwommen gigantische ichthyosauriërs door de zeeën terwijl dinosaurussen over het land liepen. Dit was echter het laatste hoofdstuk van het leven van de reuzen, en het verhaal dat in de rotsen boven deze fossielen wordt verteld, registreert een catastrofe die bekend staat als de Late Trias Global Mass Extinction Event. Na deze tijd stierven gigantische ichthyosauriërs uit de familie die bekend staat als Shastasauridae uit. Tegenwoordig vertegenwoordigen deze botten de laatste in hun soort.

Ichthyotetan Het is niet de eerste gigantische ichthyosauriër ter wereld, maar de ontdekkingen van De la Sales en Reynolds zijn uniek onder de ontdekkingen die de wetenschap kent. Deze botten verschijnen ongeveer 13 miljoen jaar na hun meest recente geologische verwanten, inclusief… Schonisaurus sikanensis Uit British Columbia, Canada en Tibetaanse Himalayasaurus Uit Tibet, China.

Onderdeel van het onderzoeksteam dat in 2020 de voorlopige bevindingen (terug) onderzoekt van de nieuwe ontdekking van Robbie en Justin Reynolds. Later werden nog meer botfragmenten ontdekt. Van links naar rechts: Dr. Dean Lomax, Robbie Reynolds, Justin Reynolds en Paul De La Salle. Krediet: Dr. Dean Lomax

Dr. Lomax voegde toe: “Ik was erg onder de indruk dat Robbie en Justin deze vondst correct identificeerden als een ander enorm kaakbeen van een ichthyosauriër. Ze realiseerden zich dat het overeenkwam met het kaakbeen dat we in 2018 beschreven hadden. Ik vroeg hen of ze zich bij mijn team wilden aansluiten om te studeren en te studeren. beschrijven dit fossiel, inclusief. Bij het benoemen ervan grepen ze de kans. Vooral voor Ruby is ze nu een gepubliceerde wetenschapper die niet alleen een soort reusachtig prehistorisch reptiel heeft ontdekt, maar ook heeft helpen benoemen, dat misschien niet veel 15-jarige reptielen kent. oudjes kunnen het zeggen! Mary Anning is misschien in aanbouw.'

Ruby zei: “Het was geweldig om een ​​deel van deze gigantische ichthyosauriër te ontdekken. Ik ben er erg trots op dat ik een rol heb gespeeld in een wetenschappelijke ontdekking als deze.

Verder onderzoek naar de interne structuren van de botten werd uitgevoerd door masterstudent Marcelo Perello van de Universiteit van Bonn, Duitsland. Zijn werk bevestigde de oorsprong van de botten van de ichthyosauriër en onthulde dat het dier nog steeds groeide op het moment van overlijden.

Hij zei: “We kunnen de unieke reeks histologische kenmerken bevestigen die typerend zijn voor de onderkaak van een gigantische ichthyosauriër: de abnormale periostale groei van deze botten duidt op botgroeistrategieën die nog niet worden begrepen, die nu in de diepe tijd verloren zijn gegaan en die waarschijnlijk mogelijk maakten Late Trias ichthyosauriërs bereiken de grenzen van bekende biologische organismen Gewervelde dieren volgens maat. Veel is nog steeds gehuld in mysterie over deze reuzen, maar fossiel voor fossiel zullen we hun geheim kunnen onthullen.

Ter afsluiting van het werk voegde Paul de La Salle toe: “De overtuiging dat mijn ontdekking in 2016 zoveel interesse in deze enorme wezens zal wekken, vervult mij met vreugde. Toen ik het eerste kaakbeen vond, wist ik dat het iets bijzonders was om een ​​tweede te hebben een die onze bevindingen bevestigt is ongelooflijk.”

De ontdekkingen van Robbie, Justine en Paul zullen binnenkort te zien zijn in het Bristol Museum and Art Gallery.

“Dit onderzoek loopt al bijna acht jaar,” zei Lomax. “Het is buitengewoon opmerkelijk om te bedenken dat gigantische ichthyosauriërs ter grootte van een blauwe vinvis in de oceanen zwommen rond wat Groot-Brittannië was tijdens het Trias verleidelijk bewijs dat je misschien op een dag een complete schedel of skelet van een van deze reuzen zult vinden, je weet maar nooit.

Referentie: “The Last of the Giants: New Evidence for Giant Ichthyosaurussen uit het Late Trias (Rhaetiaan) van het Verenigd Koninkrijk” door Dean R. Lomax, Paul De La Salle, Marcelo Perillo, Justin Reynolds, Robbie Reynolds en James F. Waldron, 17 april 2024, Eén pluspunt.
doi: 10.1371/journal.pone.0300289