Het US Copyright Office wil je geen toegang geven tot de geschiedenis van videogames

Nog niet zo lang geleden leefden de vooraanstaande en hardwerkende mensen van Stichting Videogamegeschiedenis publiceerde een rapport waaruit bleek dat bijna 90% van de videogames die vóór 2010 zijn uitgebracht, niet langer legaal verkrijgbaar zijn.

De organisatie vecht voor een uitzondering in de Digital Millennium Copyright Act (DMCA) die bibliotheken in staat zou stellen digitale kopieën van games beschikbaar te maken voor het grote publiek, op dezelfde manier waarop traditionele bibliotheken boeken distribueren.

Helaas heeft het Amerikaanse Copyright Office besloten een dergelijke stap te blokkeren, wat een ernstige klap is voor het behoud van videogames (bedankt, Gizmodo).

In de huidige vorm verbiedt de wet de toegang tot uitverkochte videogames waarop nog steeds auteursrechten rusten. Bibliotheken mogen dergelijke kopieën bewaren, maar kunnen slechts aan één persoon tegelijk toegang verlenen – en alleen in persoon.

De VGHF betoogde dat er een uitzondering moet worden gemaakt waardoor meerdere mensen toegang kunnen krijgen tot de inhoud van videogames die is opgeslagen in bibliotheken en andere opslagplaatsen en dit op afstand kunnen doen – waardoor de geschiedenis van videogames breed wordt opengesteld voor een breder publiek van toegewijde fans, academici en ontwikkelaars. .

Het probleem is dat machtige groepen binnen de industrie – waaronder de Entertainment Software Association – niet willen dat dit gebeurt en lobbyen om te voorkomen dat de vrijstelling wordt aangenomen. Ze beweren dat er eenvoudigweg niet genoeg waarborgen zijn om ervoor te zorgen dat gebruikers niet op illegale wijze back-ups maken van games die ze van de bibliotheek hebben geleend en deze distribueren.

De ESA en haar bondgenoten hebben ook beweerd dat een dergelijk systeem de markt voor klassieke en vintage games zou schaden, waarbij voorbij wordt gegaan aan het feit dat duizenden videogames momenteel uitverkocht zijn en er geen legale manier is om ze te verkrijgen – behalve door te zoeken naar hun eigenaren. Originele exemplaren (waarvan er vele voor altijd verloren dreigen te gaan vanwege de wispelturige aard van de media waarop ze zijn gepubliceerd).

Deze opvatting negeert het feit dat bibliotheken commercieel verkrijgbare boeken gratis uitlenen, en dit is niet schadelijk voor de uitgeverijsector. Je zou zelfs kunnen stellen dat dit precies het tegenovergestelde doet, aangezien mensen die boeken lezen de neiging hebben deze aan te bevelen aan hun vrienden, wat leidt tot meer potentiële omzet.

VGHF voerde aan dat controles zoals tijdslimieten of een distributiesysteem ervoor kunnen zorgen dat de eindgebruiker niet daadwerkelijk toegang heeft tot het spel zelf, maar het in plaats daarvan streamt op dezelfde manier als diensten als Antstream dat doen. Dergelijke garanties konden de ambtenaren echter duidelijk niet overtuigen om de verandering door te voeren.

VGHF zegt in a stelling. “We zullen onze pleidooi voor meer toegang en wettelijke vergoedingen voor het behoud van videogames voortzetten en samenwerken met leden van de game-industrie om het interne bewustzijn over deze kwesties te vergroten. We moedigen leden van de game-industrie aan die teleurgesteld waren door het besluit van het Copyright Office om hun rechten op te eisen leiderschap om aan te dringen op meer steun voor het werk van bibliotheken en de rol van archieven binnen hun industriële collecties.”

Nogmaals, het is de verantwoordelijkheid van emulators en “illegale” ROM-sites om de geschiedenis van videogames te bewaren; Het is duidelijk dat de sector zelf niet geïnteresseerd is. “De absolutistische houding van de game-industrie dwingt onderzoekers om illegale methoden te onderzoeken om toegang te krijgen tot de overgrote meerderheid van de uitverkochte videogames die op geen enkele andere manier beschikbaar zijn”, zegt VGHF.