november 14, 2024

Groenhuis

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Astronomen hebben een gigantische stroom sterren tussen sterrenstelsels ontdekt

Astronomen hebben een gigantische stroom sterren tussen sterrenstelsels ontdekt

Dit artikel is beoordeeld volgens Science Bewerkingsproces
En Beleid.
Editors De volgende kenmerken werden benadrukt, terwijl de geloofwaardigheid van de inhoud werd gewaarborgd:

Feiten controleren

Peer-reviewed publicatie

vertrouwde bron

Proeflezen

De zwarte lijn is de nieuw ontdekte gigantische Coma Stream. Deze lijn is tien keer zo lang als ons Melkwegstelsel en bevindt zich ongeveer 300 miljoen lichtjaar tussen sterrenstelsels (gele vlekken). Credit: William Herschel Telescope/Roman et al

× Dichtbij

De zwarte lijn is de nieuw ontdekte gigantische Coma Stream. Deze lijn is tien keer zo lang als ons Melkwegstelsel en bevindt zich ongeveer 300 miljoen lichtjaar tussen sterrenstelsels (gele vlekken). Credit: William Herschel Telescope/Roman et al

Tot hun verrassing ontdekte een internationaal team van onderzoekers een gigantische, extreem zwakke stroom sterren tussen sterrenstelsels. Hoewel jets al bekend zijn in ons eigen sterrenstelsel en in nabijgelegen sterrenstelsels, is dit de eerste keer dat er een jet tussen sterrenstelsels wordt waargenomen. Het is de grootste stroom die tot nu toe is ontdekt. De astronomen publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift Astronomie en astrofysica.

De eerste waarnemingen werden gedaan met behulp van de relatief kleine telescoop met een diameter van 70 cm van astronoom Michael Rich in Californië (VS). Vervolgens richtten de onderzoekers de 4,2 meter lange William Herschel-telescoop (La Palma, Spanje) op het gebied. Nadat ze de afbeelding hadden verwerkt, zagen ze een extreem zwakke stroom die meer dan tien keer zo lang was als ons Melkwegstelsel. De stroom lijkt midden in de omgeving van de cluster te zweven en is met geen enkel sterrenstelsel in het bijzonder geassocieerd. Onderzoekers noemen het de Giant Coma Stream.

“Deze gigantische stroom kruiste bij toeval ons pad”, legt hoofdonderzoeker Javier Roman uit. Het is verbonden aan de Universiteit van Groningen (Nederland) en de Universiteit van La Laguna in Tenerife (Spanje). “We bestudeerden sterhalo’s rond grote sterrenstelsels.”

READ  Een nieuwe studie doet de milieutheorieën opschudden

De ontdekking van de gigantische comastroom is opmerkelijk omdat het een nogal kwetsbare structuur is te midden van een vijandige omgeving van sterrenstelsels die elkaar wederzijds aantrekken en afstoten. “Tegelijkertijd hebben we zulke enorme stromen in de computer kunnen simuleren”, legt co-auteur Reinier Pelletier (Rijksuniversiteit Groningen, Nederland) uit. “Dus we verwachten er meer van te vinden. Als we bijvoorbeeld zoeken met de toekomstige 39-meter ELT en wanneer Euclid begint met de dataproductie.”

Met toekomstige grote telescopen hopen onderzoekers niet alleen nieuwe gigantische stromen te ontdekken; Ze willen ook de Giant Coma Stream zelf vergroten. ‘We willen graag individuele sterren in en nabij de stroom observeren en meer te weten komen over donkere materie’, zegt Pelletier.

De Comacluster is een van de best bestudeerde clusters van sterrenstelsels. Het bevat duizenden sterrenstelsels die zich op ongeveer 300 miljoen lichtjaar afstand van de aarde bevinden, in de richting van het noordelijke sterrenbeeld Coma Berenice. In 1933 toonde de Zwitserse astronoom Fritz Zwicky aan dat sterrenstelsels in de cluster heel snel bewegen als alleen rekening wordt gehouden met de hoeveelheid zichtbare materie. Hij ontdekte dat er donkere materie moet zijn die de boel bij elkaar houdt. De exacte aard van donkere materie is nog steeds onbekend.

meer informatie:
Javier Roman et al., Giant Thin Stellar Stream in de Coma Galaxy Cluster, Astronomie en astrofysica (2023). doi: 10.1051/0004-6361/202346780, www.aanda.org/10.1051/0004-6361/202346780. op arXiv: doi: 10.48550/arXiv.2305.03073

Tijdschriftinformatie:
Astronomie en astrofysica


arXiv