Coronale massa-ejectie raakt de baan om de zon voordat Venus er dichtbij komt

Op 30 augustus spoot een grote coronale massa van de zon in de richting van Venus. Al snel bereikte de storm de tweede planeet vanaf de zon. Terwijl gegevens van de Solar Orbiter blijven binnenkomen, onthult deze aanval waarom “in situ” monitoring van ruimteweer en de effecten ervan op objecten en ruimtevaartuigen in het zonnestelsel zo belangrijk is.

Gelukkig waren er geen negatieve effecten op het ruimtevaartuig, aangezien het ESA-NASA Solar Observatory is ontworpen om gewelddadige uitbarstingen van onze ster te weerstaan ​​​​en te meten – hoewel Venus niet altijd zo gemakkelijk op pad gaat. Coronale massa-ejecties hebben de neiging de atmosfeer van Venus te eroderen en gassen te verwijderen als ze passeren.

Vlieg hoog met Venus vlieg voorbij

Solar Orbiter is op een kwart van de weg van zijn tien jaar durende missie om de zon van dichtbij te observeren en een glimp op te vangen van zijn mysterieuze polen. Zijn baan was zo gekozen dat hij nauw resoneert met Venus, wat betekent dat hij om de paar banen terugkeert naar de omtrek van de planeet om zijn zwaartekracht te gebruiken om zijn baan te veranderen of te kantelen.

Deze derde vlucht van Venus vond plaats op zondag om 01:26 UTC, toen de zonne-orbiter 12.500 kilometer van het centrum van de planeet passeerde, wat bijna 6.000 kilometer verwijderd is van zijn gasvormige “oppervlak”. Met andere woorden, het legde een afstand af die de helft van de breedte van de aarde was.

De afstand tot Venus, de invalshoek en de snelheid werden nauwkeurig in kaart gebracht om precies het gewenste effect te krijgen van de grote zwaartekracht van de planeet – waardoor deze dichter bij de zon komt dan ooit tevoren.

“De nauwe benadering ging perfect samen met de planning, dankzij een groot deel van de planning van onze collega’s bij Flight Dynamics en de zorgvuldige zorg van het vluchtcontroleteam”, legt Jose Luis Bellon Bellon, directeur van Solar Vehicle Operations, uit.

“Door ‘orbitale energie’ uit te wisselen met Venus, heeft Solar Orbiter de zwaartekracht van de planeet gebruikt om haar baan te veranderen zonder dat er dure brandstofmassa’s nodig zijn. Wanneer het terugkeert naar de zon, zal de dichtste nadering van het ruimtevaartuig ongeveer 4,5 miljoen km dichterbij zijn dan voorheen .”

Begrijp de deeltjes die een radiologisch gevaar vormen

Gegevens die mee naar huis zijn genomen sinds de Solar Orbiter te maken kreeg met de zonnestorm, laten zien hoe de lokale omgeving is veranderd met de CME-sweep. Terwijl sommige instrumenten moesten worden uitgeschakeld toen ze Venus naderden, om ze te beschermen tegen verdwaald zonlicht dat weerkaatste op het oppervlak van de planeet, bleven de “on-site” instrumenten van de Solar Orbiter aan en registreerden onder andere een toename van zonne-energiedeeltjes . .

Deeltjes, meestal protonen en elektronen, maar ook enkele geïoniseerde atomen zoals helium, worden voortdurend door de zon uitgestoten. Wanneer bijzonder grote plasmavlammen en -ejecties door de zon worden afgevuurd, worden deze deeltjes gevangen en meegedragen, waardoor ze worden versneld tot bijna-relativistische snelheden. Het zijn deze deeltjes die een radiologisch gevaar vormen voor astronauten en ruimtevaartuigen.

Het verbeteren van ons begrip van CME’s en het volgen van hun voortgang terwijl ze door het zonnestelsel gaan, is een groot deel van de missie van de Solar Orbiter. Door CME’s, de zonnewind en het magnetische veld van de zon te observeren, bieden de 10 wetenschappelijke instrumenten van het ruimtevaartuig nieuw inzicht in hoe de 11-jarige cyclus van zonneactiviteit werkt. Uiteindelijk zullen deze bevindingen ons helpen perioden van slecht ruimteweer beter te voorspellen en planeet Aarde te beschermen tegen gewelddadige uitbarstingen van de zon.

doei hallo?

Dit nieuwste continue medische systeem illustreert hoe moeilijk het is om ruimteweer te observeren. Zoals te zien is in deze beelden van SOHO, verschijnt er een “volle corona” wanneer de CME rechtstreeks naar de aarde komt, of in dit geval weggaat, van de “achterkant” van de zon.

Bepalen of coronale massa-ejecties naar de aarde komen of ver weg, is moeilijk vanaf de aarde te bekijken, omdat het in beide gevallen lijkt uit te breiden. Een van de vele voordelen van de aanstaande Vigil-missie is dat door het combineren van beelden genomen vanuit de richting van de aarde en de positie van Vigil aan de ‘kant’ van de zon, het gemakkelijk en betrouwbaar zal zijn om een ​​storm te onderscheiden die komt of gaat.

Ruimteweer wordt diep

De zon oefent zijn invloed uit op alle lichamen van het zonnestelsel. Dit is de reden waarom het leven op de binnenplaneten niet kan overleven, omdat hun extreem hoge temperaturen en atmosferen lang geleden zijn gestript.

Terwijl we ons van de aarde naar de maan wagen, is het cruciaal om te begrijpen hoe ruimteweer menselijke lichamen, robots, communicatiesystemen, planten en dieren kan beïnvloeden.

Naast een reeks hulpmiddelen om de impact van de zon op de infrastructuur van de aarde te begrijpen, waarschuwt het Space Weather Services-netwerk van de European Space Agency momenteel vluchtteams in het hele zonnestelsel voor ernstig ruimteweer, met voorspellingen voor Mercurius, Venus en Mars die vrij beschikbaar zijn via de netwerkportaal en Jupiter op The Road.

“Het verzamelen van gegevens over dergelijke gebeurtenissen is van cruciaal belang om te begrijpen hoe ze zich ontvouwen en om ruimteweermodellen, voorspellingen en vroegtijdige waarschuwingssystemen te verbeteren”, legt Alexey Glover, coördinator van de ESA Space Weather Service, uit.

“Solar Orbiter biedt ons een uitstekende gelegenheid om onze voorspellingen te vergelijken met echte waarnemingen en te testen hoe goed onze modellen en tools presteren voor deze regio’s.”