De show 'The Dutch House' in Chattanooga Gallery is gebaseerd op de roman van Anne Patchett

Een nieuwe tentoonstelling die dit weekend wordt geopend in het Chattanooga Institute of Contemporary Art, koppelt de kunstenaar uit Philadelphia aan het werk van de Nashville-schrijver Ann Patchett.

Kunstenaar Becky Suss maakte voor de tentoonstelling tien schilderijen, allemaal geïnspireerd op de interieurs en objecten beschreven in Patchetts roman 'The Dutch House' uit 2019.

De roman volgt broers en zussen die opgroeien in een sierlijk landhuis dat eigendom is van een rijke Nederlandse familie in Elkins Park, een buitenwijk ten noorden van Philadelphia.

Suss, die in zijn werk gebruik maakt van literatuur, groeide op in Wincott, een wijk in Elkins Park. Haar stukken onderzoeken vaak huiselijke interieurs en herinneringen, die beide aanwezig zijn in Patchetts boek. Patchett heeft zelf een van de schilderijen gekocht, zei Suse.

(Lees ook: Hamilton County School Board slaagt voor definitieve faciliteitenprojectlijst, Gateway Building Topnamen)

Toen oprichter-curator Rachel Waldrop Suss vroeg om een ​​show te doen in de Chattanooga-galerie en haar aanmoedigde om een ​​bepaald aspect van Tennessee of het Zuiden op te nemen, zei Suss dat “The Dutch House” een auteur uit Tennessee is en een levendig beschrijvende beschrijving heeft. Past precies.

“Of we nu artiesten in dienst nemen of presenteren die in het Zuiden wonen en werken, een groot deel van wat ik bij de ICA wil doen, is ervoor zorgen dat het in een soort zuidelijke context gevestigd is”, zei Waldrop aan de telefoon. We denken na over gesprekken die relevant zijn voor onze ruimte.”

De Chattanooga Times Free Press sprak voorafgaand aan de opening met Suss over de tentoonstelling en het verband met Patchetts roman.

Het interview is voor de duidelijkheid en beknoptheid bewerkt en ingekort.

Vraag: Wat trok je naar “The Dutch House” voor deze tentoonstelling?

A: Ik dacht bij mezelf: er zijn zoveel schrijvers uit het Zuiden, wie komt er uit Tennessee? Zodra ik aan Annes naam dacht, las ik 'The Dutch House', dat in 2019 uitkwam, en ik dacht: 'Oh, dit is een prachtig boek omdat het dit huis in detail beschrijft. Het speelt zich af in een context. Waar ik vandaan kom.” Het kan dit soort uitwisseling zijn, weet je, Ann komt uit Tennessee, ik heb dit fictieve huis gebouwd in de echte stad waar ik ben opgegroeid, en ik kan het opnieuw bezoeken en putten uit mijn eigen herinneringen, ervaringen en onderzoek om deze schilderijen te maken en breng ze dan allemaal terug naar Tennessee.

Ann, de manier waarop ze het in dit boek beschrijft is zo'n geschenk. Als je iets leest, is het zeer zeldzaam dat je een volledig beschreven interieur hebt.

Vraag: Het Nederlandse huis in het boek is geen echt huis, maar is er een huis dat in je opkomt tijdens het lezen van het boek?

A: Wincote, waar ik ben opgegroeid, ligt naast Elkins Park, en je zou zo door deze wijk met mooie huizen lopen naar waar veel van mijn vrienden woonden. Een daarvan is, denk ik, het grootste herenhuis uit de vergulde tijd in Amerika, ontworpen door Horace Trumbauer. Het heet Lynnwood Hall. Het is zo groot dat je niet denkt dat het een landhuis is zoals een Nederlands huis; je denkt dat het lijkt op dit landgoed, een museum, een overheidsgebouw. Ik nam van daaruit een schoorsteenmantel, enkele architectonische details, lijstwerk en verwerkte de figuur in de schilderijen.

Bovendien groeide mijn beste vriendin op in een groot, prachtig huis in Tudor-stijl bovenop een heuvel. Dus daar heb ik ook veel van meegekregen. Ik pakte het behang uit haar kinderkamer en plakte een klein schilderij en een paar andere details op de show, een bed en een paar dingen.

(Lees ook: Studie: de derde hoogste inkomende verhuizingen naar Tennessee in 2023)

Vraag: Hoe onderzoekt dit scherm het geheugen?

A: Ik heb dit altijd interessant gevonden, de vrijheid die het je geeft om je geheugen geloofwaardiger te maken dan het idee dat het veranderd is. Dan kun je zien wat je hebt verhoogd en wat je hebt gecorrigeerd? Wat zegt dat over jouw ervaring? In “The Dutch House” hebben Danny en zijn zus een gesprek: “Denk je dat we dingen ooit goed kunnen onthouden? Nu we volwassen zijn, veranderen de dingen zo veel. Dat kan wel. We weten niet echt meer wat het was leuk vinden.” Ik denk dat dat voor ons allemaal geldt. Maar ik denk niet dat het vertrek negatief is. Ik vind het interessant en het is altijd de basis van mijn werk geweest.

Vraag: In het boek veranderen hun herinneringen, maar als ze naar huis gaan, verandert er één ding niet.

A: Ja, het is een heel interessant personage, en het is een getuige van dit hele familieverhaal, wat voor mij altijd het meest boeiende onderdeel is geweest bij het maken van mijn schilderijen van huiselijke interieurs. Er zijn geen mensen in mijn schilderijen, maar ik hou van het idee dat de mensen in de galerij mensen in de ruimte zijn. Ik stel me graag alles voor wat de muren de afgelopen decennia of eeuwen hebben gezien.

Vraag: Het boek beschrijft verschillende schilderijen in het huis. Hoe heb je ze verwerkt in je eigen schilderijen?

A: Ik besteed veel tijd aan het overschilderen van mijn schilderijen. Beschrijving van Van Hobeeks Hangende Hoofdkachel Ik wist dat ik dit schilderij moest maken. Ik ben geen tekenaar, maar de schetsen stonden centraal in het verhaal. Uiteindelijk deed ik wat onderzoek en vond een echtpaar dat rond de eeuwwisseling de juiste leeftijd had gehad en zeer rijk zou zijn geweest. Net als op Duke University vond ik deze geweldige portretten van de hertogen, James B. Duke en zijn vrouw, wat een kleine knipoog was naar het huisgeld dat uit deze tabak, Gilded Age, kwam. Dus combineerde ik ze tot mijn Van Hobeeks.

Sinds ik met boeken begon te werken, ben ik dol op het idee dat we deze verhalen lezen en samenvoegen wat we ons voorstellen op basis van de beschrijvingen die ons worden verteld en onze eigen ervaringen. Mijn hele leven lang, vooral als ik me de verhalen herinner die ik als kind las, maken ze deel uit van mijn herinneringen.

Ik doe veel onderzoek: hoe zou een keuken eruitzien in een huis in Elkins Park in de jaren vijftig en zestig? Het huis is waarschijnlijk in de jaren twintig gebouwd, dus welke meubels hebben daar gestaan? Wat werd er destijds in Philadelphia gemaakt, of wat zou geïmporteerd zijn als ze Franse schansen aan de muur wilden hebben? Vervolgens bewerk ik ze zelf en stel ze samen.

Vraag: Een personage in “The Dutch House” voelt zich bijna schuldig door de enorme omvang van het huis. Heb jij contact gemaakt met dat gevoel?

A: Misdaad natuurlijk. Als ik huizen schilder, praat ik vaak over hoe ik schilderijen ga nemen die ik niet kan betalen. Ik neem een ​​vloerkleed van $ 200.000 en stop het in een schilderij, omdat ik weet dat ik het in het echt niet kan hebben.

Ik wil dat ze toegankelijk zijn voor mensen. Als je naar een schilderij kijkt, zitten er misschien heel sierlijke en ingewikkelde dingen in, maar ze zijn heel herkenbaar: dit zijn huiselijke plekken. Zelfs als je 'Touch House' niet hebt gelezen, zelfs als je geen boek hebt gepakt, als je mijn werk nog nooit hebt gezien, kan iedereen binnenlopen en erover praten. In sommige opzichten is dit het tegenovergestelde van wat een moeder haat en waarvoor ze wil vluchten. Het draait de andere kant op, we begrijpen allemaal hoe deze kamers eruit zien, en het biedt een toegangspoort tot het zien van de schilderijen.

Neem contact op met Ellen Gerst via [email protected] of 423-757-6319.