Jupiter mag dan een wispelturige, onbewoonbare bal van stormachtig gas zijn, maar dat betekent niet dat hij ons van tijd tot tijd geen schreeuwend geschreeuw kan bezorgen.
Zelfs afgezien van hun verbazingwekkende omvang en de stormen die gemakkelijk onze hele aardbol kunnen overspoelen, kunnen de wolkenformaties die zich over de planeet vermengen en wervelen, een aantal alarmerende vormen aannemen. Het beeld dat NASA’s Juno-sonde begin september maakte, doet bijna denken aan, en doet misschien zelfs denken aan, een gezicht vol angst en angst. Edvard Munch.
Tijdens zijn 54e vlucht, of Perejove, op 7 september 2023, Het veroverde een gebied ver naar het noorden dat bekend staat als Jet N7.
Jets op Jupiter zijn windstromen die de strepen, bleke banden en bruine en rode gebieden van de planeet scheiden. Jets dringen diep door in de atmosfeer van Jupiter en kunnen fascinerende en complexe wolkenpatronen in de wolkentoppen genereren.
Juno bereikte een afstand van ongeveer 7.700 kilometer (4.800 mijl) boven de wolkentoppen van Jupiter, net op tijd om de terminator bovenop Jet N7 in te halen.
Dit is de dunne grens tussen dag en nacht, en het is uiterst nuttig voor de wetenschap. Dit komt doordat zonlicht indirect invalt, waardoor schaduwen langer worden, net zoals schaduwen op de grond langer worden in de schemering.
Hierdoor worden kenmerken in de wolkentoppen van Jupiter beter zichtbaar, zoals het zien van de textuur in een olieverfschilderij wanneer het vanaf de zijkant wordt belicht. Wetenschappers kunnen deze kenmerken bestuderen om de dynamiek van de vreemde wilde stormen op Jupiter te achterhalen.
Er is nog steeds veel dat we niet weten over de grootste planeet in het zonnestelsel en hoe deze werkt, maar de technologie die we in die richting wijzen, onthult langzaam zijn geheimen.
Juno speelt daar een grote rol in. Sinds zijn eerste perihelium in juli 2016 oscilleerde hij dicht bij Jupiter Elke maand of twee, waardoor we elke keer een nieuwe glimp krijgen van de verbazingwekkende wolken van de planeet. Omdat we mensen zijn en geneigd zijn visuele patronen te herkennen die bekend staan als pareidolia en die kunnen leiden tot de herkenning van vormen en kenmerken, detecteren we soms herkenbare kenmerken in Jupiterwolken.
Soms zijn dit dieren. Maar er kan worden gezegd dat de sterkste vorm van pareidolie gezichtspareidolie is. We kunnen gezichten zien in een smeersel op een badkamertegel, of de vorm van bladeren in een boom in de verte. Dit effect is zo sterk dat we emotie, leeftijd en geslacht aan deze denkbeeldige gezichten kunnen toeschrijven.
Het is dus niet verrassend om een gezicht in de wolken van Jupiter te vinden. Het is niet eens verrassend dat we kunnen identificeren hoe we denken dat het zou kunnen voelen. Het verrassende is dat dit niet zo vaak gebeurt.
Misschien moeten we gewoon beter kijken.
U kunt een volledige versie van de afbeelding downloaden Op de NASA-websitevoor het geval je een nieuwe telefoonachtergrond nodig hebt voor Halloween.
More Stories
Een nieuw rapport zegt dat het gebruik van ras en etniciteit soms “schadelijk” is in medisch onderzoek
SpaceX lanceert 23 Starlink-satellieten vanuit Florida (video en foto’s)
NASA zegt dat de “Halloween-komeet” zijn vlucht langs de zon niet heeft overleefd