Een groot stuk afval van het Internationale Ruimtestation raast terug naar de aarde

Een groep gebruikte batterijen van het Internationale Ruimtestation draaide ongeveer drie jaar in een baan om de aarde voordat ze vrijdag uit hun baan kwamen en weer in de atmosfeer terechtkwamen. Het grootste deel van het afval is waarschijnlijk verbrand tijdens de terugkeer, maar sommige fragmenten hebben mogelijk intact het aardoppervlak bereikt.

Grotere stukken ruimteafval vallen regelmatig in ongerichte banen naar de aarde, maar meestal zijn het verlaten satellieten of gebruikte rakettrappen. Dit omvatte een platform met batterijen van het ruimtestation met een massa van meer dan 2,6 ton (5.800 lb). NASA heeft opzettelijk ruimteafval op weg gestuurd naar een ongerichte terugkeer.

Natuurlijk zelfreinigend

Sandra Jones, een woordvoerster van NASA, zei dat het agentschap “een uitgebreide evaluatie heeft uitgevoerd van het puin op het pad en heeft vastgesteld dat het zonder schade opnieuw in de atmosfeer van de aarde zou terechtkomen.” Dit was veruit het grootste object dat ooit vanuit het Internationale Ruimtestation werd gegooid.

Volgens US Space Command kwamen de batterijen om 14.29 uur EDT (1929 UTC) opnieuw de atmosfeer binnen. De pallet zou destijds tussen Mexico en Cuba zijn gevlogen. “We verwachten niet dat enig onderdeel de terugkeer zal overleven”, vertelde Jones aan Ars.

De European Space Agency (ESA) hield ook het pad van het batterijplatform in de gaten. In een verklaring deze weekDe European Space Agency zei dat het risico dat iemand door een stuk van de pallet wordt geraakt “zeer laag” was, maar zei dat “sommige delen de grond zouden kunnen bereiken.” Jonathan McDowell, een astrofysicus die de ruimtevaartactiviteit nauwlettend in de gaten houdt, schatte dat ongeveer 500 kilogram puin het aardoppervlak zou raken.

“De algemene regel is dat 20 tot 40 procent van de massa van een groot object de aarde zal bereiken, hoewel dit afhangt van het ontwerp van het object.” Dat zegt het ruimtevaartbedrijf.

Een dode satelliet van de European Space Agency kwam op 21 februari op een eveneens oncontroleerbare manier opnieuw de atmosfeer binnen. Met een gewicht van 2,3 ton was deze satelliet qua massa vergelijkbaar met een afgedankt batterijplatform. De European Space Agency, die zichzelf heeft gepositioneerd als wereldleider op het gebied van duurzaamheid in de ruimtevaart, heeft een website gemaakt die dagelijkse updates biedt om de verslechterende baan van de satelliet te volgen.

Zoals NASA- en ESA-functionarissen hebben gezegd, is het risico op letsel of overlijden door het ruimtevaartuig dat terugkeert naar de aarde zeer laag. Vallend ruimtepuin heeft nog nooit iemand gedood. Volgens de European Space Agency is het risico van een persoon om getroffen te worden door een stuk ruimtepuin ongeveer 65.000 keer kleiner dan het risico om door de bliksem getroffen te worden.

Deze omstandigheid is uniek in termen van het type en de oorsprong van het ruimteschroot, en daarom gooide NASA het opzettelijk weg op een ongecontroleerd pad terug naar de aarde.

De robotarm van het ruimtestation lanceerde het batterijoplaadstation op 11 maart 2021. Sindsdien zweven de batterijen in een baan rond de planeet, ongeveer elke 90 minuten. In de loop van maanden en jaren reinigt de LEO zichzelf dankzij het effect van aerodynamische weerstand. Weerstand van ijle luchtmoleculen in een lage baan om de aarde vertraagde geleidelijk de snelheid van het platform totdat de zwaartekracht het uiteindelijk vrijdag weer in de atmosfeer bracht.

Het vrachtplatform, dat in 2020 werd gelanceerd in een Japans HTV-vrachtschip, vervoerde zes nieuwe lithium-ionbatterijen naar het internationale ruimtestation. De tweearmige Dextre-robot van het station, die astronauten assisteerde tijdens ruimtewandelingen, verving oude nikkel-waterstofbatterijen door de verbeterde eenheden. Negen van de oude batterijen werden op het HTV-laadplatform gemonteerd voordat ze vanuit de robotarm van het station werden gelanceerd.