Een vreemd seismisch signaal duurde negen dagen als gevolg van een enorme aardverschuiving in Groenland

Seismologen hebben een ongebruikelijk signaal gedetecteerd op meetstations die in september 2023 werden gebruikt om seismische activiteit te monitoren. We hebben het overal op sensoren gezien, van het Noordpoolgebied tot Antarctica.

We waren verbaasd: het signaal was anders dan alles wat eerder was opgenomen. In plaats van het rijke frequentiegebulder dat kenmerkend is voor aardbevingen, was dit signaal een monotoon gezoem, dat slechts één enkele trillingsfrequentie bevatte. Wat nog verwarrender is, is dat het signaal al negen dagen aan de gang is.

Aanvankelijk geclassificeerd als een ‘ongeïdentificeerd seismisch object’, werd de bron van het signaal uiteindelijk herleid tot een enorme aardverschuiving in de afgelegen Dixon Fjord van Groenland. Een verbazingwekkende hoeveelheid steen en ijs, genoeg om 10.000 zwembaden van olympisch formaat te vullen, viel in de zeestraat, waardoor een enorme 200 meter hoge tsunami ontstond en een fenomeen dat bekend staat als ‘Sichi’: een golf in de ijskoude zeestraat die bleef doorstromen. oscilleer heen en weer, ongeveer 10.000 keer, in de loop van negen dagen.

Om de tsunami in context te plaatsen: die golf van 200 meter was twee keer zo hoog als de toren waarin de Big Ben in Londen was gehuisvest en meerdere malen hoger dan alles wat werd geregistreerd na de enorme onderzeese aardbevingen in Indonesië in 2004 (de tsunami op Kerstdag in Japan in 2011). (tsunami die de kerncentrale van Fukushima trof). Het was waarschijnlijk de langste golf ter wereld. Sinds 1980.

Onze ontdekking, nu gepubliceerd in het tijdschrift wetenschappenDe onderzoekers vertrouwden op samenwerking met 66 andere wetenschappers van 40 instellingen in 15 landen. Net als bij het onderzoek naar een vliegtuigongeluk vereist het oplossen van dit mysterie het verzamelen van een schat aan uiteenlopende bewijsstukken, van een schat aan seismische gegevens tot satellietbeelden, waterpeilmonitors in de zeestraat en gedetailleerde simulaties van hoe een tsunami-golf zich ontwikkelt.

Dit alles heeft een reeks catastrofale gebeurtenissen aan het licht gebracht, decennia tot seconden vóór de ineenstorting. De aardverschuiving bewoog zich langs een steile gletsjer naar een smalle vallei voordat hij zich in een smalle, besloten kloof stortte. Maar uiteindelijk waren het tientallen jaren van opwarming van de aarde die de dikte van de gletsjer met enkele tientallen meters verminderden, wat betekende dat de berg die erboven uittorende niet langer duurzaam was.

Onbekende wateren

Maar afgezien van de vreemdheid van dit wetenschappelijke wonder, benadrukt deze gebeurtenis een diepere, meer verontrustende waarheid: klimaatverandering hervormt onze planeet en onze wetenschappelijke methoden op manieren die we nog maar net beginnen te begrijpen.

Dit is een duidelijke herinnering dat we in onbekende wateren varen. Nog maar een jaar geleden zou het idee van tropische stormen van negen dagen als absurd zijn beschouwd. Op dezelfde manier werd een eeuw geleden het idee dat de opwarming van de aarde de hellingen van het Noordpoolgebied zou destabiliseren, waardoor enorme aardverschuivingen en tsunami’s zouden ontstaan ​​die bijna elk jaar voorkomen, als vergezocht beschouwd. Deze ooit onvoorstelbare gebeurtenissen zijn echter een deel van ons leven geworden. nieuw realiteit.

Naarmate we dieper dit nieuwe tijdperk ingaan, kunnen we verwachten getuige te zijn van meer verschijnselen die ons eerdere begrip uitdagen, simpelweg omdat onze ervaring niet de extreme omstandigheden omvat waarmee we nu worden geconfronteerd. We vonden een negendaagse golf waarvan niemand ooit had gedacht dat die bestond.

Traditioneel hebben discussies over klimaatverandering zich geconcentreerd op onze blik opwaarts en naar buiten, richting de atmosfeer en de oceanen met veranderende weerpatronen en stijgende zeespiegels. Maar Dixon Strait dwingt ons naar beneden te kijken, naar de korst onder onze voeten.

Dit is misschien wel de eerste keer dat de klimaatverandering een seismische gebeurtenis heeft veroorzaakt met mondiale gevolgen. De aardverschuiving op Groenland veroorzaakte trillingen door de grond, waardoor de planeet schudde en seismische golven ontstonden die zich binnen een uur na de gebeurtenis over de hele wereld verspreidden. Geen enkel stuk grond onder onze voeten was immuun voor deze trillingen, die metaforisch hiaten openden in ons begrip van deze gebeurtenissen.

Dit zal opnieuw gebeuren

Hoewel er al eerder aardverschuivingen en tsunami’s zijn geregistreerd, was de aardverschuiving van september 2023 de eerste ooit in Oost-Groenland, een regio die immuun leek voor deze catastrofale gebeurtenissen op het gebied van de klimaatverandering.

Dit zal zeker niet de laatste enorme aardverschuiving van dit type zijn. Terwijl de permafrosttemperaturen op steile hellingen blijven stijgen en gletsjers blijven smelten, kunnen we verwachten dat deze gebeurtenissen zich zullen voordoen Vaker en op grotere schaal Over de pool- en berggebieden van de wereld. Er zijn onlangs onstabiele hellingen geïdentificeerd West-Groenland En binnen Alaska Het zijn duidelijke voorbeelden van dreigende rampen.

Nu we met deze extreme en onvoorspelbare gebeurtenissen worden geconfronteerd, wordt het duidelijk dat onze huidige wetenschappelijke methoden en instrumenten mogelijk volledig moeten worden toegerust om hiermee om te gaan. We hebben geen standaardworkflow voor het analyseren van de Groenlandse gebeurtenis van 2023. We moeten ook een nieuwe mentaliteit aannemen, omdat ons huidige inzicht wordt gevormd door een voorheen stabiel klimaat dat nu op de rand van uitsterven staat.

Terwijl we het klimaat op onze planeet blijven veranderen, moeten we voorbereid zijn op onverwachte verschijnselen die ons huidige inzicht op de proef stellen en nieuwe manieren van denken vereisen. De grond onder ons trilt letterlijk en figuurlijk. Terwijl de wetenschappelijke gemeenschap zich moet aanpassen en de weg moet vrijmaken voor geïnformeerde besluitvorming, is het aan de besluitvormers om actie te ondernemen.

Stephan Hicks is een research fellow in computationele seismologie, Universiteitscollege Londen En Christian Svenvig Hij is een senior onderzoeker bij de afdeling Kaarten en Minerale Hulpbronnen, Geologisch onderzoek van Denemarken en Groenland

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Gesprek Onder Creative Commons-licentie. Lezen Origineel artikel.