Hoe dicht was Norris bij de Nederlandse F1-pole zonder een ‘slecht’ ronderesultaat?

Slechts twee keer dit seizoen – tijdens een verraderlijke natte shootout in Canada en de laatste keer in Spa voordat hij een versnellingsbakstraf uitzat – stond hij voorop.

Charles Leclerc crashte en Red Bull-teamgenoot Sergio Perez reed 1.313 seconden naar Verstappen’s 1.10.567 seconden, waardoor Lando Norris de eerste rij moest completeren en de bocht van McLaren dubbel moest onderstrepen. Hij eindigde als tweede achter Mercedes-racer George Russell.

Maar direct na het vieren – en hoe zelden Verstappen de fout maakt om de deur open te laten voor rivalen – klaagde Norris “een van de slechtste tweede helften”. [of a lap] Ik heb het gedaan”. Hij vond het eerste deel van zijn Q3-ronde “mega”, terwijl de coureur daarvoor een “piek” had.

Vroege bochten waarin Norris uitblonk

GPS-gegevens gaven aan dat Norris gelijk had toen hij het eerste deel van zijn ronde vertelde. In de 14 bochten en 4,25 kilometer lange ronde op Zandvoort was de McLaren-coureur sneller dan Verstappen in bocht 7. Zijn eerste divisie zou 0,037 seconden sneller blijken te zijn.

Nu de prestaties op rechte stukken van de RB18 over de hele lijn opnieuw bekend waren, reed Verstappen 6,7 km/u de remzone van bocht 1 in, terwijl Norris met een snelheid van 11,0 km/u de eerste top bereikte en 0,185 seconde voorsprong had. Red Bull vecht terug door de snelle bocht in bocht 2, maar de Papaya-motor heeft nog steeds 0,083 seconden voorsprong.

Norris begint dan zijn kussen van 0,2 seconden weer op te bouwen via de hellende bocht 3. Deze snelle run weerspiegelt, net als de eerste bocht, de extreme winst in downforce die McLaren heeft behaald dankzij zijn drietraps optimalisatiepakket.

Maar op het volgende kinky en golvende rechte stuk, wanneer Verstappen binnenkomt, komt de vaardigheid van Red Bull op het rechte stuk weer naar voren. De delta daalt naar 0,069 seconden, maar blijft tot jaar 7 in het voordeel van Norris.

Waar de schoot van Norris instortte

De 8 km/uur hogere uitgangssnelheid van Verstappen uit bocht 7 helpt hem Norris voor te blijven. Vanaf dit punt in hun laatste Q3-rondes zal de tweevoudig titelverdediger voorop staan. Maar de McLaren is nog maar 0,058 seconden bezig met de eveneens lange, middelsnelle bocht 8.

Hoewel de maximale downforce van de MCL60 is verbeterd door ingrijpende autorevisies, is de stabiliteit in het midden van de bochten nog steeds relatief zwak. Het team heeft het hele seizoen te kampen gehad met situaties waarbij het chassis niet op het gaspedaal stond, vooral wanneer de belasting tijdens lange bochten veranderde. Dit manifesteerde zich doordat Norris 0,141 seconden daalde in bocht 8.

De voorsprong blijft stabiel op 0,1 seconde tot bocht 9, maar verdubbelt dan. Dan komt de krappe bocht 11 onderaan het rechte stuk, die maximaal 0,3 seconde duurt. Dit kan worden verklaard door een stuurprogrammafout.

In beurt 10 verdubbelt Norris per ongeluk een dubbele beurt. Hij springt van de derde naar de vijfde versnelling. In plaats van meer te verliezen door terug te veranderen om dit op te lossen, behoudt hij het voordat hij op de zesde wacht. Verstappen trapte ondertussen het pedaal in naar de vierde plaats en maakte geen enkele keer een daling van 2000 toeren mee. Als gevolg van deze fout reed Verstappen 12 km/u in de punten op weg naar bocht 11.

Het gat tussen het tweetal liep op tot 0,433 seconde in het voordeel van Verstappen. Terwijl Norris hier sneller gaat en de eerste piek sneller pakt, is hij geen partij voor de RB18 als deze boven de 245 km/uur klimt. Dat helpt Verstappen uiteindelijk aan 0,527 seconde.

Wat een perfecte Norris-ronde zou er uit hebben gezien

McLaren-teambaas Andrea Stella en Norris waren duidelijk niet op weg naar de pole. Zelfs zonder de twin-shift bug waren het inconsistente rijgedrag van de MCL60 door lange bochten en het gebrek aan lineariteit te veel voor de RB18.

Niettemin hielp Verstappen zichzelf door bij de dood zijn beste rondetijd neer te zetten. Hij verzamelde drie van zijn persoonlijke beste velden (hij liep de snelste van iedereen in S2 en S3) tijdens zijn laatste vliegende ronde in Q3. Op papier maximaliseert Norris zijn kansen niet. Uit de gegevens bleek dat hij 0,056 seconden op tafel liet liggen, terwijl zijn tijd in de tweede divisie daalde van 24,818 seconden naar 24,874 seconden.

Als Norris zijn eerdere middenrun had geëvenaard, zou hij 1:11,048 seconden hebben gedraaid, waarmee hij het gat op Verstappen had gedicht tot 0,481 seconden. Gezien de droogomstandigheden voor de kwalificatie houdt dit echter geen rekening met de hoogte van de baanevolutie op het stoffige circuit.

Onder de Q3-lopers die een vergelijkbaar en representatief programma van twee push-laps voltooiden als Norris (Verstappen, Russell en Perez), vonden ze een gemiddelde van 0,237s in het middensegment tussen de eerste en tweede vliegende ronde. Hoewel dit een nauwkeurige maatstaf was, had Norris, in plaats van tijd te verliezen in S2, zijn rondetijd kunnen terugbrengen naar 1.10.811 seconden als hij aan het gemiddelde had voldaan en meer dan twee tienden had gewonnen. Dat zou zijn achterstand op Verstappen theoretisch hebben teruggebracht tot 0,244 seconden.