Hoe het contract van William Nylander van invloed zou kunnen zijn op de belangrijkste vrije agenten van de NHL

De NHL is een copycatcompetitie. Trends ontstaan ​​altijd rond aanpassingen op het ijs of spelerscontracten.

Contracten en signeersessies hebben niet alleen gevolgen voor de speler en het team in kwestie. Er is een doorsijpeleffect op de overgebleven spelers in dit team, aangezien hun salarislimietsituatie als gevolg daarvan verandert. Er zou ook een rimpeleffect in de hele competitie kunnen ontstaan ​​op de markt voor vrije spelers, wat het geval zou kunnen zijn nu William Nylander is aangesteld in Toronto.

Een achtjarig contract ter waarde van $92 miljoen bepaalt duidelijk de prijs waar andere supersterren naar moeten streven. Wanneer volgend seizoen begint, zal Nylander het op een na hoogste veld onder de vleugelspelers hebben – net achter Artemi Panarin en vóór David Pastrnak. Dit lijkt passend voor iemand die dit seizoen dit paar qua nettowaardering waarmaakt. Het verschil is dat deze twee meer seizoenen op dit niveau hadden, terwijl dit het hoogtepunt van Nylander tot nu toe is.

Met 54 punten in 37 wedstrijden leidt Nylander met 120 punten. Dit zou zijn vorige record (vorig seizoen) met 33 punten verslaan. De aanvaller zou altijd een loonsverhoging zien vanwege zijn gemiddelde jaarlijkse waarde van minder dan $ 7 miljoen. Maar door zichzelf duidelijk op het beste pad van zijn carrière tot nu toe te zetten voordat zijn contract afliep, was hij de verschilmaker die de Leafs de prijs liet betalen.

Welke impact zou dit hebben in de huidige replicacompetitie? Dit zou andere vrije agenten die een carrièreseizoen doormaken, naar een hoger niveau kunnen tillen.

De markt voor vrije agenten is de afgelopen maanden geslonken. Voordat Nylander tekende, tekenden Auston Matthews, Sebastian Aho, Connor Hellebuyck, Devon Toews en Mark Scheifele allemaal vroeg een verlenging. Dat gold ook voor de beperkte vrije agenten Rasmus Dahlin, Owen Bauer en Jake Sanderson. Wat ooit een geladen hoofdstuk was, mist nu wat sterrenkracht. Dat helpt andere vrije agenten niet terug te keren naar eerdere hoogtepunten, zoals Elias Lindholm en Brandon Montour. Dit geldt ook voor de RFA-categorie; Matty Benners, Anton Lundell en Dawson Mercer moeten hun recente seizoenen nog waarmaken, terwijl Moritz Seider de verwachte sprong voorwaarts nog moet maken.

Dit legt meer nadruk op spelers die… We zijn Voorspoedig.

Aan de kant van de onbeperkte vrije agenten begint dat met Sam Reinhart. En op de hoeksteenafdeling van de franchise zit RFA Elias Pettersson. Beiden zouden er baat bij moeten hebben als Nylander tijdens zijn carrièrejaar wordt ontslagen.

Met 28 doelpunten en 50 punten ligt Reinhart op koers om zijn eerdere hoogtepunten van 2021/2022 (33 doelpunten, 82 punten) te overtreffen. Op dit moment ligt hij op koers voor 59 goals en 105 punten.

Het is duidelijk dat er een gigantische rode vlag is die aangeeft dat de aanvaller langzamer gaat werken: een hoog schietpercentage van 27,5 terwijl zijn carrièregemiddelde 15 is. Dit komt een jaar nadat hij acht doelpunten scoorde. minder Zoals verwacht leidde slecht schietgeluk tot een trage start. Maar wat hem in zo'n hoog tempo hielp om zich te bekeren, vooral wat betreft het machtsspel, was dat Matthew Tkachuk overging naar een meer distributierol.

Het signerende team – of het nu Florida is (waar Montour zich onder andere ook zorgen over zou moeten maken) of ergens anders op 1 juli – zal moeten beslissen hoe duurzaam dit seizoen is voor de aanvaller. Maar wat in het voordeel van Reinhart werkt als het gaat om de stijging, is hoe effectief hij is buiten het wedstrijdformulier.

In een vijf-tegen-vijf-spel controleert Florida 61 procent van de verwachte doelpunten in zijn minuten en overtreft het zijn tegenstanders met 31-15. Naast dat hij een positieve invloed heeft op de aanvallende ontwikkeling van het team en het scoren van doelpunten in zijn minuten, heeft Reinhart ook een enorme impact gehad aan de andere kant van het ijs. Met Reinhart kregen de Panthers 0,31 minder verwachte doelpunten per 60 speelminuten tegen dan zijn teamgenoten, en stonden ze ook minder doelpunten toe. Deze defensieve versterking was vorig seizoen ook zichtbaar, maar is nu een duidelijke kracht geworden in Naast misdaad schittert hij in alle situaties. Dat bracht hem naar de vierde plaats in de competitie met een netto plus rating van 11,2.

De 28-jarige zit in het laatste jaar van een driejarig contract met een maximumbedrag van $ 6,5 miljoen. Als Reinhart afgelopen zomer UFA was geweest, had Evolving Hockey naar verwachting een zevenjarig contract getekend ter waarde van gemiddeld ongeveer $ 8,8 miljoen per jaar. Maar dit seizoen zal waarschijnlijk eerder zijn prijs bepalen.

Volgens het model van Dom Loszczyszyn zal de marktwaarde van Reinhardt de komende acht jaar naar verwachting gemiddeld $10,5 miljoen per jaar bedragen. Als het contract van Nylander een teken is van wat komen gaat, vooral nu zoveel UFA's buiten het bord staan ​​of het moeilijk hebben, zou Reinhart ook dichter bij zijn marktwaarde kunnen tekenen.

Een ondertekening van deze omvang zou soortgelijke risico's met zich meebrengen als de ondertekening van Nylander. Toronto contracteerde een speler op het hoogtepunt van zijn huidige vorm, maar er kan slechts zoveel zekerheid zijn dat dit kaliber van $ 11,5 miljoen is wat ze de komende jaren kunnen verwachten. Hetzelfde geldt voor Reinhardt. Als de 28-jarige tekent voor bijna $10 miljoen, maar dat niveau niet handhaaft, zal het ondertekeningsteam moeten vertrouwen op capgroei om te voorkomen dat de deal te veel waarde in beslag neemt. Dit is de reden waarom algemene managers ernaar moeten streven deals met meerwaarde te sluiten, zodat er meer manoeuvreerruimte is om de deal kosteneffectief te laten zijn. Maar in een competitie waar sterren voortdurend onderbetaald worden,… Hij zou moeten Ze proberen hun inkomsten te maximaliseren – vooral na zulke indrukwekkende seizoenen, en wat is een beter moment om dat te doen dan tijdens een carrièrejaar? Dus misschien zal Nylander helpen de deur te openen voor deze twee vrije agenten.

Net als Reinhart en Nylander ligt Peterson op koers om de grens van 100 punten te overtreffen. Het staat op de achtste plaats in de competitie met 52 punten en ligt op koers voor een seizoen van 107 punten, wat beter is dan de 102 punten van vorig seizoen in 80 wedstrijden. Het is niet alleen een indrukwekkend scoringsseizoen dat hem tot een belangrijk onderdeel van dit Canucks-team maakt.

Er is het feit dat Vancouver in de minuten van Peterson een veel beter aanvallend team is, met 0,98 doelpunten per 60 vergeleken met zijn teamgenoten, en dat hij een sleutelrol speelt in hun spel in alle drie de zones, in alle situaties. Dit maakt hem een ​​top 15-speler in de competitie met een nettorating van +7,9.

Dit jaar betekent geen ongebruikelijke sprong voor Peterson, maar eerder een vooruitgang naar een hogere lat die hij zichzelf vorig jaar heeft gesteld, dus er zijn niet veel zorgen over duurzaamheid. Het helpt dat hij op zijn 25e een paar jaar jonger is dan Nylander en Reinhart. Zijn volgende contract zou meer topjaren moeten bestrijken dan dat van hen.

Dan is er nog het grote plaatje en het feit dat hij de hoeksteen is van de franchise in Vancouver. Hij speelt op zo'n cruciale positie op het middenveld dat het team het zich niet kan veroorloven hem kwijt te raken. Dus ongeacht de kosten moeten de Canucks een manier vinden om hun kern te verstevigen. Dit geeft de speler iedereen Maak hier gebruik van.

Peterson heeft een driejarig contract met een AAV van $ 7,4 miljoen. Als zijn contract vorig seizoen was afgelopen, had Evolving Hockey een contract van acht jaar verwacht ter waarde van ongeveer $ 10 miljoen per seizoen. Dit is een deal waar de Canucks de komende jaren profijt van zullen hebben, aangezien de marktwaarde het komende jaar naar gemiddeld $12,1 miljoen zal stijgen. Dit is een getal waar een speler redelijkerwijs voor zou kunnen betalen als hij een langetermijnovereenkomst wilde. De deal met Nylander helpt de zaak van Vancouver niet, omdat ze proberen daaronder te komen.

Als het een Nylander-deal is – of het feit dat de top vleugel Hij werd zojuist getekend voor een maximumbedrag van $11,5 miljoen – terwijl eerstelijnsposities algemeen als de meest waardevolle positie worden beschouwd – waardoor spelers worden geïnspireerd om hun hoogste waarde te benaderen, en Peterson zou kunnen proberen in de range van $12 miljoen te komen. Bedenk dan dat Nylander niet eens de beste aanvaller is bij de Maple Leafs en dat hij nog steeds salarishoogtes kan bereiken. Hij staat na Matthews op de tweede plaats op de dieptegrafiek, en er staat niemand voor op Peterson vooraan in Vancouver.

Dus hoewel de deal van Nylander geen ideale vergelijking is voor Peterson, helpt het toch de weg vrij te maken voor hem om een ​​contract te tekenen dat hem in het salarisdomein plaatst van andere elite eerstelijnscentra in de competitie.

De beste tijd om het hoogste professionele niveau te bereiken is het contractjaar. Nylander is niet de eerste en zal ook niet de laatste speler zijn die hiervan profiteert. Er is een precedent voor spelers die maanden nadat hun contract afloopt een lucratievere deal ontvangen. Bo Horvat, Matthew Tkachuk, Johnny Gaudreau, Jonathan Huberdeau, Filip Forsberg en Ilya Sorokin zijn hiervan de afgelopen jaren allemaal goede voorbeelden.

De deal met Nylander is slechts de laatste en zou hem het startpunt kunnen maken voor vele toekomstige contractbesprekingen. En niemand zal daar de komende maanden meer van profiteren dan Reinhart en Peterson.

– Gegevens verzameld vóór dinsdagavondwedstrijden via Pet vriendelijkDom Luszczyszyn en Gevorderd hockeyspel.

(Foto's door Sam Reinhart, William Nylander en Elias Pettersson: Elliot J. Schechter en Mark Blinch/NHLI via Getty Images en Derek Cain/Getty Images)