Hoe zou een Israëlische grondaanval op Gaza eruit zien? Dit is wat ik eerder zag

Jeruzalem
CNN
—

“bukken!” De paramedicus die op de voorstoel zat, siste toen de ambulance het Israëlische controlepunt naderde.

Ik kon door het raam aan de voorkant de tanks aan de kant van de weg zien, en de nerveuze Israëlische soldaten die hun wapens omhoog hielden toen we dichterbij kwamen.

Het was januari 2009 en een bemanning van CNN reed in een konvooi ambulances vanuit Rafah in het zuiden. Gazastrook Richting Gaza-stad via de kustweg. De paramedici lieten ons komen op voorwaarde dat we ons op hun brancards zouden verstoppen.

Zo noemde Israël het “Gegoten leadproces” De eerste in een reeks confrontaties voor verschillende periodes tussen Israël en Gaza in de jaren 2012, 2014, 2021 en 2022. De lopende operatie in Gaza werd afgelopen mei voorafgegaan door een andere operatie.

Na een kort gesprek met de paramedici in de ambulance wuifden de soldaten ons door zonder de ambulances te inspecteren.

Het was de diepste Israëlische grondoperatie in Gaza sinds de terugtrekking uit de Strook in 2005. Destijds vermeden Israëlische troepen grotendeels de drukste en meest drukke gebieden, vooral de acht overvolle vluchtelingenkampen van Gaza. Ze waren zich er terdege van bewust dat het betreden van de smalle steegjes van kampen als Beach Camp, een van de drukste kampen, vol gevaren zou zijn. Hun focus lag op het beheersen van de stedelijke perimeter.

De Israëlische tactiek is altijd geweest om snel te handelen, zoveel mogelijk grondgebied te controleren, en tegelijkertijd gevechten van straat tot straat en van huis tot huis te vermijden, waarbij de zwakkere tegenstander volledig voordeel kan halen uit het terrein. Het betreden van stedelijke gebieden in Gaza zou echter een geheel nieuw element aan de gevechten toevoegen.

Op dit moment zijn Israëlische strijdkrachten verwikkeld in een strijd agitatie. Maar Gaza is de thuisbasis van talloze Palestijnse gewapende groepen, waaronder de Islamitische Jihad, het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina en het Democratisch Front voor de Bevrijding van Palestina, om er maar een paar te noemen. Ze beschikken niet over de mankracht of wapens die Hamas heeft, maar ze zijn talrijk genoeg om serieus verzet te bieden.

In maart 2008 ging ik naar Gaza om verslag te doen van de Israëlische inval in het noorden, deze keer genaamd ‘Hot Winter’, een nieuwe poging om raketbeschietingen vanuit Gaza te stoppen. Hamas had destijds de volledige controle over de Gazastrook, nadat het vorig jaar de rivaliserende Fatah-beweging had verdreven. Maar toen het het gebied bereikte waar Israëlische troepen probeerden op te rukken, waren het geen Hamas-strijders, maar gewapende mannen van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina die straatgevechten voerden met Israëlische strijdkrachten. Ze gingen steegjes in en uit en renden door de straten met raketwerpers en Kalashnikov-aanvalsgeweren. De jongemannen waren bijna duizelig van opwinding. Ze kregen eindelijk de kans om op hun eigen grondgebied tegen de Israëlische strijdkrachten te vechten. Uiteindelijk trokken de Israëliërs zich terug. De raketlanceringen gingen door.

Terugkijkend naar de zomer van 1982, toen Israël Libanon binnenviel om de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie te achtervolgen, arriveerden Israëlische troepen in Beiroet en stopten vervolgens in de buitenwijken, waar ze een belegering oplegden in de zin die de Israëlische minister van Defensie Yoav Galant maandag had aangekondigd. Het was toen al duidelijk dat het betreden van Beiroet, vooral de Palestijnse vluchtelingenkampen, voor iedereen een dodelijke taak zou zijn.

Tijdens de daaropvolgende belegering bombardeerden Israëlische gevechtsvliegtuigen en artillerie West-Beiroet, maar de grondtroepen bleven buiten Beiroet.

Uiteindelijk werd onder Amerikaanse druk een overeenkomst bereikt waarbij Palestijnse strijders Beiroet en Libanon zouden evacueren naar Jemen, Tunesië en elders. De Israëlische strijdkrachten konden het westelijke deel van de stad pas onder controle krijgen nadat ze waren vertrokken. Kort daarna, in september 1982, toen Israël de controle had over West-Beiroet, stond het Israëlische leger, onder leiding van de toenmalige minister van Defensie Ariel Sharon, zijn rechtse christelijke Libanese bondgenoten, de Falange, toe het vluchtelingenkamp Sabra en Shatila binnen te gaan en hen af ​​te slachten. . Duizend burgers waren niet langer in staat zichzelf te verdedigen omdat de mannen in de strijdbare leeftijd en hun wapens vertrokken als onderdeel van de deal die de Verenigde Staten met de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie hadden gesloten.

de Het Israëlische leger is nu in beweging 300.000 reservetroepen voor wat nu algemeen wordt beschouwd als een ongekende inval in Gaza – en misschien, zo speculeren sommigen, een herbezetting van de Gazastrook – na een verrassingsaanval door Hamas op zaterdag, waarbij in Israël meer dan duizend mensen om het leven kwamen.

Wat haar te wachten staat is Hamas, dat, ondanks de brutaliteit die het duidelijk heeft laten zien tijdens zijn aanval van zaterdag, blijk heeft gegeven van een niveau van militaire capaciteit dat ver uitstijgt boven wat eerder werd gedacht. Het land is wellicht goed voorbereid op de volgende fase in deze oorlog.

Sinds dit weekend heeft Israël honderden strafaanvallen op Gaza gelanceerd, waarbij sommige gebieden veranderd zijn in woestenijen van verbrijzeld beton en verwrongen metaal. Daarbij werden honderden Palestijnen gedood, waaronder veel burgers. Dit is nog maar de eerste fase van deze oorlog.

Als dat gebeurt, zal de grondoperatie bloediger en destructiever zijn. De Israëlische strijdkrachten moeten ook in gedachten houden dat er meer dan honderd Israëliërs verspreid over Gaza zijn – soldaten en burgers, inclusief vrouwen en kinderen – die door Hamas worden vastgehouden. Hoewel niemand buiten Hamas weet waar ze worden vastgehouden, bevinden ze zich waarschijnlijk in de moeilijkst te bereiken gebieden voor Israëlische troepen, misschien in overvolle vluchtelingenkampen.

Hoewel de Israëlische leiders Hamas graag een fatale klap willen toebrengen, zal de prijs voor deze klap zeer hoog zijn. Voor iedereen.