november 13, 2024

Groenhuis

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Ingenieurs raadplegen 45 jaar oude Voyager-handleidingen om een ​​bug op te lossen

Ingenieurs raadplegen 45 jaar oude Voyager-handleidingen om een ​​bug op te lossen

In mei zeiden NASA-wetenschappers dat het ruimtevaartuig Voyager 1 er onnauwkeurige gegevens van verzond Hoogte controlesysteem. De mysterieuze storing bestaat nog steeds, volgens het technische team van de missie. Om een ​​oplossing te vinden, zoeken ingenieurs nu naar tientallen jaren oude aanwijzingen.

Voyager 1, samen met de tweeling Voyager 2, werd in 1977 gelanceerd met een ontwerplevensduur van vijf jaar Om Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus en zijn manen van dichtbij te bestuderen.

Na bijna 45 jaar in de ruimte zijn beide ruimtevaartuigen nog steeds in dienst. In 2012 werd Voyager 1 het eerste door de mens gemaakte object dat buiten de grenzen van de invloed van de zon verscheen, bekend als de heliosfeer, in de interstellaire ruimte. Hij is er nu 14,5 miljard mijl van de aarde en het verzenden van gegevens van buiten het zonnestelsel.

“Niemand had gedacht dat het zo lang zou duren,” vertelde Susan Dodd, de Voyager-missieprojectmanager bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory, aan Insider. “En hier zijn we dan.”

Voyager 1 is ontworpen en gebouwd in de vroege jaren 1970, wat de inspanningen om problemen met ruimtevaartuigen op te lossen bemoeilijkte.

Hoewel de huidige Voyager-ingenieurs sinds het begin van de missie over enkele documenten beschikken – of commandomedia, de technische term voor papierwerk met details over het ontwerp en de procedures van ruimtevaartuigen – kunnen andere belangrijke documenten verloren zijn gegaan of zijn kwijtgeraakt.

Een ingenieur werkt op 18 november 1976 aan de vibratie-akoestiek en thermische schokken van een van NASA's Voyager-ruimtevaartuigen.

Een ingenieur werkt op 18 november 1976 aan een instrument voor een van NASA’s Voyager-ruimtevaartuigen.

NASA/JPL-Caltech


Tijdens de eerste 12 jaar van de Voyager-missie werkten volgens Dodd duizenden ingenieurs aan het project. “Toen ze in de jaren ’70 en ’80 met pensioen gingen, was er niet veel motivatie om een ​​bibliotheek met projectdocumenten te bezitten,” voegde Dodd eraan toe. “Mensen brachten hun dozen naar hun garage.” Tijdens recente missies houdt NASA meer robuuste documentatie bij.

Er zijn enkele dozen met documenten en grafieken die off-site van JPL zijn opgeslagen, en Dodd en de rest van de Voyager-wizards kunnen toegang tot deze records vragen. Toch kan het een uitdaging zijn. “Om deze informatie te hebben, moet je weten wie er in dat deel van het project werken”, zei Dodd.

Voor de nieuwste Voyager 1-glitch moesten missie-ingenieurs specifiek zoeken naar dozen onder de naam van de ingenieurs die hielpen bij het ontwerpen van het hoogtecontrolesysteem. “Het is een tijdrovend proces,” zei Dodd.

Het hoogtecontrolesysteem van het ruimtevaartuig, dat telemetriegegevens naar NASA verzendt, geeft de richting van Voyager 1 in de ruimte aan en houdt de high-gain antenne van het ruimtevaartuig op de aarde gericht, zodat het de gegevens naar huis kan sturen.

“Telemetriegegevens zijn in feite een geval van systeemgezondheid”, zei Dodd. Maar de telemetrie-uitlezingen die ruimtevaartuigoperators van het systeem krijgen, zijn volgens Dodd vervormd, wat betekent dat ze niet weten of het hoogtecontrolesysteem goed werkt.

Deze archieffoto toont een ingenieur die een grote, krachtige Voyager-schotelantenne bouwt.  De foto is gemaakt op 9 juli 1976.

Een ingenieur bouwt op 9 juli 1976 een grote, krachtige Voyager-schotelvormige antenne.

NASA/JPL-Caltech


Tot nu toe, zei Dodd, hebben de ingenieurs van Voyager geen oorzaak voor de storing kunnen vinden, vooral omdat ze het systeem niet hebben kunnen resetten. Dodd en haar team denken dat dit komt door de veroudering van een onderdeel. “Niet alles werkt voor altijd, zelfs niet in de ruimte”, zei ze.

De Voyager-glitch kan ook worden beïnvloed door zijn locatie in de interstellaire ruimte. Volgens Dodd geven gegevens van ruimtevaartuigen aan dat hoogenergetische geladen deeltjes aanwezig zijn in de interstellaire ruimte. “Het is onwaarschijnlijk dat een van hen het ruimtevaartuig zou raken, maar als dat wel het geval was, zou het meer schade aan de elektronica kunnen veroorzaken,” zei Dodd, eraan toevoegend: “We kunnen dat niet aanwijzen als de bron van de anomalie, maar het zou kunnen zijn een factor.”

Ondanks de oriëntatieproblemen van het ruimtevaartuig, ontvangt en voert het nog steeds opdrachten van de aarde uit en is de antenne nog steeds op ons gericht. “We hebben geen verslechtering van de signaalsterkte gezien”, zei Dodd.

als onderdeel van Continue stroombeheerspanning Dat is de afgelopen jaren geëscaleerd, ingenieurs hebben de niet-technische systemen aan boord van Voyager’s sensoren uitgeschakeld, zoals de verwarmingen van zijn wetenschappelijke instrumenten, in de hoop ze in 2030 aan de gang te houden.

Saturnus zoals gezien door Voyager 1 toen hij terugkeek op 16 november 1980, vier dagen nadat het ruimtevaartuig over de planeet was gevlogen.

Voyager 1 keek op 16 november 1980 naar Saturnus om dit unieke perspectief op zijn ringen te geven.

NASA/JPL


Van de ontdekking van onbekende manen en ringen tot het eerste directe bewijs van de heliosfeer, Voyager-missie Help wetenschappers het universum te begrijpen. “We willen dat de missie zo lang mogelijk duurt, omdat de wetenschappelijke gegevens zo waardevol zijn”, zei Dodd.

“Het is echt opmerkelijk dat beide voertuigen nog steeds goed werken – enkele problemen, maar ze doen het allebei erg goed en verzenden nog steeds zulke waardevolle gegevens,” zei Dodd.

READ  De Webb-telescoop observeert verrassend massieve sterrenstelsels uit het vroege heelal