Laatste Rusland-Oekraïne Oorlog en Marioepol Nieuws: Live Updates

Maar nu, bijna drie maanden na de Russische inval in Oekraïne, is het duidelijk dat het Kremlin er helaas niet in is geslaagd een effectieve gevechtsmachine te creëren. De ondermaatse prestatie van de Russische strijdkrachten in Oekraïne heeft de meeste westerse analisten verrast, waardoor de mogelijkheid wordt geopperd dat de militaire operatie van president Vladimir Poetin op een mislukking uitloopt.

Hoe dan ook, ondanks de bezetting van land in het zuiden en oosten, kreeg het Russische leger een zware slag toegebracht in Oekraïne. Ze moest opgeven wat ze verwachtte als een blitzkrieg om het hele land in een paar dagen te veroveren. De troepen werden verdreven uit heel Kiev, de hoofdstad. Het slagschip bracht zijn vloot tot zinken in de Zwarte Zee, de Moskva. Je hebt nooit de lucht gecontroleerd; Volgens sommige westerse schattingen stierven tienduizenden Russen.

Deze oorlog onthulde het feit dat een groot deel van de militaire cultuur en het verworven gedrag van het Sovjettijdperk, ten koste van Rusland, nog steeds bestaat: starheid in de commandostructuur, corruptie in militaire uitgaven, het verbergen van slachtoffers en de herhaling van de slogan dat alles verloopt volgens plan.

Tekenen van problemen waren in het volle zicht verborgen. Afgelopen zomer heeft Rusland oorlogsspelletjes gehouden waarvan het ministerie van Defensie zei dat het in staat was om de inzet van 200.000 soldaten van verschillende militaire afdelingen te coördineren in een schijnpoging om de NAVO te bestrijden. Ze voegde eraan toe dat het een van de grootste militaire oefeningen ooit zou zijn.

Luitenant-generaal Yunus-bek Evkunov, vice-minister van Defensie, vertelde verslaggevers dat de oefeningen het vermogen van Rusland aantoonden om snel gecombineerde troepen in te zetten op zo’n manier dat elke vijand nuchter zou zijn.

De hele oefening is geschreven. Er was geen tegenkracht. De deelnemende grote eenheden hadden hun choreografie enkele maanden geoefend; Elke oefening begint en stopt op een bepaald tijdstip. Militaire analisten zeiden dat het aantal deelnemende strijdkrachten mogelijk de helft was van het aangekondigde aantal.

“Het is eigenlijk het Sovjetleger”, zegt Kamil Galif, een onafhankelijke Russische analist en voormalig fellow bij het Wilson Center in Washington. “De hervormingen verhoogden de efficiëntie van het leger, maar ze gingen maar half door.”

Toen Rusland na het Georgië-conflict in 2008 probeerde zijn leger te vernieuwen, was het de bedoeling om zich te ontdoen van het sterk gecentraliseerde leger uit het Sovjettijdperk, dat op elk moment vier miljoen soldaten zou moeten verzamelen. In plaats daarvan krijgen veldofficieren meer verantwoordelijkheid, leren eenheden hun vaardigheden te synchroniseren en wordt het hele arsenaal het computertijdperk in gesleept.

Veel traditionalisten verzetten zich tegen verandering en gaven de voorkeur aan het oude model van massale, gerichte macht. Maar andere factoren droegen ook bij aan het onvermogen van het leger om te transformeren. Het geboortecijfer daalde in de jaren negentig, waardoor het aantal mannen dat kon worden gerekruteerd kleiner werd. Dit, en de aanhoudend lage salarissen, vertragen de wervingsdoelstellingen. Endemische corruptie belemmert inspanningen.

Maar het grootste probleem was dat de militaire cultuur van de USSR stand hield, ondanks het gebrek aan mannen en de middelen om ze in stand te houden, aldus analisten.

“Het Sovjetleger is gebouwd om miljoenen mannen te genereren om vele, vele teams te vullen met een eindeloze voorraad uitrusting”, zegt Michael Kaufman, directeur Russische studies bij CNA, een onderzoeksinstituut in Arlington, Virginia. Voor de Derde Wereldoorlog, de oorlog met de NAVO die nooit heeft plaatsgevonden.”

Uiteindelijk stopte de drang naar verandering, waardoor een hybride versie van het leger ergens tussen massamobilisatie en een meer veerkrachtige kracht achterbleef, aldus analisten. Ze gaf nog steeds de voorkeur aan grote artillerie boven infanterie die de grond kon veroveren.

De schriftelijke manier waarop het leger oorlog voert, die tijdens de oefeningen van afgelopen zomer werd aangetoond, is daar tekenend voor. “Niemands denkvermogen wordt getest op het slagveld”, zegt William Alberkey, directeur van het wapenbeheersingsprogramma van het in Berlijn gevestigde International Institute for Strategic Studies. In plaats daarvan worden officieren geëvalueerd op basis van hun vermogen om instructies op te volgen, zei hij.

Rusland wil dat de wereld zijn leger ziet zoals het eruitziet tijdens zijn jaarlijkse D-Day Parade – een goed gevuld instrument van fatsoenlijke soldaten in uniform die eenstemmig marcheren en bezaaid met dreigende wapens.

“Ze gebruiken het leger als propagandamachine”, zegt Gleb Irisov, 31, een voormalig luitenant bij de luchtmacht die het leger in 2020 na vijf jaar verliet. Daarna werkte hij als militair analist voor het officiële persbureau TASS voordat hij het land verliet en het land verliet omdat hij fel tegen de invasie was.

Hoge militaire leiders beweren dat recente expeditietroepen, vooral in Syrië, echte gevechtstraining hebben gegeven, maar analisten beschrijven deze bewering als overdreven.

Russische troepen hebben in Syrië nog geen echte tegenstander ontmoet. Warfare was meestal een luchtmachtoperatie waarbij piloten naar believen over doelen konden vliegen. Rusland heeft sinds de Tweede Wereldoorlog geen grote landoorlog meer gevochten.

De Russische leiders overschatten het succes van het land echter. In 2017 pochte Sergei K. Shoigu, de Russische minister van Defensie, op een bijeenkomst van collega-ministers in de Filippijnen dat Rusland 503.223 vierkante kilometer in Syrië had “bevrijd”. Het probleem is dat het gebied dat de heer Shoigu beweerde te hebben bevrijd van militanten meer dan twee keer zo groot is als het hele land, zo werd gemeld. ProektEen onafhankelijke nieuwszender.

Met ongeveer 900.000 Over het algemeen zijn iets meer dan een derde van hen grondtroepen, analisten zeiden dat het Russische leger niet zo groot is, aangezien het een enorm land moet verdedigen dat 11 tijdzones beslaat. Maar het doel van 50.000 contractsoldaten per jaar, tien jaar geleden voor het eerst vastgesteld, is niet gehaald, dus er is nog steeds een jaarlijkse rekrutering voor 18- tot 27-jarigen.

De heer Poetin nam geen toevlucht tot massale militaire dienstplicht die alle gezonde volwassen mannen tot oorlog zou brengen. Maar zelfs als hij dat deed, zou de infrastructuur die nodig is om massaal burgers op te leiden, niet meer bestaan. De consensus is dat het grootste deel van de grondtroepen waarover Rusland beschikt al in Oekraïne is ingezet.

Endemische corruptie verbruikte bronnen. “Iedereen steelt een geldbedrag dat is toegewezen in verhouding tot hun rang”, zegt de gepensioneerde generaal-majoor Harry Ora Aho, een voormalig hoofd van de inlichtingendienst in Finland en nog steeds adviseur van het ministerie van Defensie.

Corruptie is zo wijdverbreid dat sommige zaken onvermijdelijk voor de rechter komen.

In januari werd kolonel Evgeny Postovoy, het voormalige hoofd van de inkoopafdeling voor gepantserde voertuigen, beschuldigd van het helpen stelen van meer dan $ 13 miljoen door het vervalsen van batterijcontracten van 2018 tot 2020, volgens de TAS.

In februari ontnam een ​​militaire rechtbank in Moskou generaal-majoor Alexander Ogloblin van zijn rang en veroordeelde hem tot 4,5 jaar gevangenisstraf voor wat de beschuldigingen van fraude “op een bijzonder grote schaal” noemden. Autoriteiten beschuldigden hem van het verduisteren van ongeveer $ 25 miljoen door te hoge uitgaven in staatscontracten voor satellieten en andere apparatuur, de zakelijke nieuwssite BFM.RU genoemd.

Grote contracten zijn niet de enige verleiding. Analisten zeiden dat de combinatie van lage salarissen – een hoge officier verdient bijna $ 1.000 per maand – en opgeblazen budgetten een recept is voor allerlei soorten diefstal, wat leidt tot een kettingreactie van problemen.

De analist, de heer Irisov, zei dat de leiders de weinige oefeningen die ze doen verbergen en de middelen krijgen die hen in de begroting zijn toegewezen. Dit verergert het gebrek aan militaire basisvaardigheden zoals navigatie en schieten, ook al heeft de luchtmacht de vliegveiligheidsnormen gehandhaafd.

“Het is onmogelijk om de omvang van de leugens binnen het leger voor te stellen”, zei dhr. Irisov. “De kwaliteit van de militaire productie is erg laag vanwege de race om geld te stelen.”

Militair procureur-generaal Sergei Fridinsky vertelde in 2011 aan Rossiyskaya Gazeta, de officiële regeringskrant, dat een op de vijf roebel die aan de strijdkrachten wordt uitgegeven, is gestolen.

De heer Eresov zei dat hij talloze voorbeelden van ondermaatse apparatuur is tegengekomen – het sierlijke Pantsir-luchtverdedigingssysteem is niet in staat om een ​​Israëlische kleine drone boven Syrië neer te schieten; Gloeilampen van Russische makelij op de vleugels van SU-35-gevechtsvliegtuigen smelten met supersonische snelheid; Nieuwe vrachtwagens gaan na twee jaar stuk.

Militaire analisten zeiden dat Russische wapens in het algemeen achterblijven bij hun geautomatiseerde westerse tegenhangers, maar ze zijn bruikbaar. Sommige nieuwe productie was echter beperkt.

Zo is de T-14 Armata, een gevechtstank van de “next generation” die in 2015 werd onthuld, niet ingezet in Oekraïne omdat er te weinig van zijn, zeiden ze.

Rusland heeft honderden miljarden dollars in zijn leger gepompt en heeft in het kader van het staatsbewapeningsprogramma een nieuwe partij vliegtuigen, tanks, helikopters en ander materieel geproduceerd. Volgens cijfers van het International Institute for Strategic Studies zijn de militaire uitgaven het grootste deel van het afgelopen decennium niet onder 3,5 procent van het BBP gedaald, in een tijd waarin de meeste Europese landen moeite hadden om 2 procent van het BBP te investeren en dat is alleen het publiek. Een deel van het militaire budget van Rusland.

Dit soort financiële investeringen hielp Rusland zijn winst in Oekraïne te behalen.

Rusland en zijn leger zijn zo uitgestrekt dat hij niet verwacht dat ze elk probleem zullen oplossen, zelfs niet binnen een decennium, zei Johan Norberg, een Russische analist bij het Swedish Defence Research Agency. Hij zei dat de oorlog in Oekraïne het feit aan het licht heeft gebracht dat het Russische leger “niet 10 voet lang is, maar ook niet 2 voet”.

Alina Lobzina en Milana Mazeva hebben bijgedragen aan dit rapport.