Een van de grootste kosmische mysteries van vandaag betreft de uitdijing van het universum.
Twee hoofdmethoden geven elk antwoorden met weinig fouten, maar zijn niet compatibel.
Door de evolutie van een vroeg overblijfselsignaal te volgen, meten we een expansie van 67 km/s/m².
Door dichtbij te beginnen en te zien dat de speling toeneemt met de afstand, meten we 73 km/s/m per vierkante meter.
Deze discrepantie – de “Hubble-spanning” – is een recent kosmisch mysterie.
Velen zouden verwachten dat een nootfout aan de kant van de “afstandsladder” de boosdoener is.
We beginnen met het observeren van variabele sterren van Cepheïden in de Melkweg.
We leiden hun exacte afstanden af door parallax.
Vervolgens meten we Cepheïden in goed gemeten nabije sterrenstelsels.
Ten slotte meten we Type Ia supernovae zowel binnen als buiten die sterrenstelsels, en relateren deze kosmische “graden” aan elkaar.
Zou de fout in Cepheïden onze gemeten expansiesnelheid kunnen vertekenen?
door Cepheïden gemeten in nabije sterrenstelselsJWST onderzoekt deze mogelijkheid.
melkweg horloge NGC 4258vond JWST geen optische bias voor Algivides.
In plaats daarvan bevestigde en versterkte het eerdere bevindingen van de Hubble Space Telescope.
Cepheïden in NGC 5584die ze ook had A (tijdperk 2007) een Type Ia supernovadie ook geen vooringenomenheid onthult.
de Glans relatieperiodede belangrijkste kalibratietool voor chronologie, is nu nauwkeuriger dan ooit.
Dankzij de superieure nauwkeurigheid heeft JWST alle onzekerheden teruggebracht tot de allerkleinste waarden.
Mostly Mute Monday vertelt een astronomisch verhaal met foto’s en visuals en niet meer dan 200 woorden.
More Stories
Een nieuw rapport zegt dat het gebruik van ras en etniciteit soms “schadelijk” is in medisch onderzoek
SpaceX lanceert 23 Starlink-satellieten vanuit Florida (video en foto’s)
NASA zegt dat de “Halloween-komeet” zijn vlucht langs de zon niet heeft overleefd