april 26, 2024

Groenhuis

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Heart of the Phantom Galaxy

Prachtig beeld van een fantoommelkweghart dat de kracht van Webb . weergeeft

Deze afbeelding van de James Webb Space Telescope toont de kern van M 74, ook bekend als de Phantom Galaxy. Webbs scherpe zicht onthulde minuscule filamenten van gas en stof in de massieve spiraalarmen die vanuit het midden van deze afbeelding naar buiten uitsteken. Het gebrek aan gas in het nucleaire gebied geeft ook een onopvallend beeld van de nucleaire sterrenhoop in het centrum van de melkweg. Credit: ESA/Webb, NASA, CSA, J. Lee en het PHANGS-JWST-team

Verbluffende nieuwe beelden van de verbluffende Phantom Galaxy, M74, tonen de kracht van ruimteobservatoria die samenwerken op meerdere golflengten. In dit geval zijn de gegevens van[{” attribute=””>James Webb Space Telescope and the Hubble Space Telescope complement each other to provide a comprehensive view of the galaxy.

The Phantom Galaxy is located approximately 32 million light-years away from Earth in the constellation Pisces. It lies almost face-on to Earth. This, coupled with its well-defined spiral arms, makes it a favorite target for astronomers studying the origin and structure of galactic spirals.

Nieuwe afbeeldingen van de Phantom Galaxy, M74, tonen de kracht van ruimtewaarnemingscentra die samenwerken op meerdere golflengten. Deze video toont het beeld van de Melkweg met de Hubble Ruimtetelescoop, van oudere sterren die naar het centrum toe roder zijn, van jongere en blauwere sterren in hun spiraalarmen, tot de meest actieve stervorming in de rode bellen van de H II-regio’s. De afbeelding van de James Webb Space Telescope is opvallend anders en benadrukt in plaats daarvan de gas- en stofklonten in de armen van het melkwegstelsel en de dichte sterrenhoop in de kern. Het samengevoegde beeld van de M74 voegt deze twee samen voor een werkelijk unieke kijk op dit “grote ontwerp” spiraalstelsel.

M74 is een specifieke klasse van spiraalstelsel Bekend als de “grote ontwerpspiraal”. Dit betekent dat zijn spiraalarmen prominent en goed gedefinieerd zijn, in tegenstelling tot de fragmentarische en ruwe structuur die in sommige spiraalstelsels te zien is.

Webbs scherpe zicht onthulde minuscule filamenten van gas en stof in de massieve spiraalarmen van M 74, die vanuit het midden van de afbeelding naar buiten puilen. Het gebrek aan gas in het nucleaire gebied geeft ook een onopvallend beeld van de nucleaire sterrenhoop in het centrum van de melkweg.

Illusoire melkweg over het hele spectrum

M74 straalt op zijn best in deze optische/mid-infrarood composietafbeelding, die gegevens bevat van zowel de Hubble-ruimtetelescoop als de James Webb-ruimtetelescoop.
Dit nieuwe beeld heeft ongelooflijke diepte dankzij Hubble’s Advanced Camera for Surveys (ACS) en het krachtige mid-infrared (MIRI) instrument van het web dat een reeks golflengten vastlegt. Rode kleuren duiden op stof dat zich ophoopt over de armen van de melkweg, en fel oranje zijn gebieden met heter stof. Jonge sterren in de armen en kern zijn in blauw geselecteerd. Zwaardere en oudere sterren verschijnen in de richting van het centrum van de melkweg in cyaan en groen, met een angstaanjagende gloed vanuit de kern van de spookachtige melkweg. Stervormende bubbels verschijnen ook in roze op de armen. Het is zeldzaam om zo’n verscheidenheid aan galactische kenmerken op één foto te zien.
Wetenschappers verzamelen gegevens van telescopen die over het elektromagnetische spectrum werken om astronomische objecten echt te begrijpen. Op deze manier vullen gegevens van Hubble en Webb elkaar aan om een ​​uitgebreid beeld te geven van het ongelooflijke sterrenstelsel M74.
Krediet: ESA/Webb, NASA, CSA, J. Lee en het PHANGS-JWST-team; ESA/Hubble & NASA, R. Chandar Dankbetuiging: J. Schmidt

Webb bekeek M 74 met behulp van het Medium Infrared Instrument (MIRI) om meer te weten te komen over de vroege stadia van stervorming in het plaatselijk universum. Deze waarnemingen maken deel uit van een grotere inspanning om 19 nabije stervormende sterrenstelsels in het infrarood in kaart te brengen door de PHANGS International Collaboration. Deze sterrenstelsels zijn al waargenomen met behulp van de Hubble Space Telescope en observatoria op de grond.

Door kristalheldere webobservaties op langere golflengten toe te voegen, kunnen astronomen stervormingsgebieden in sterrenstelsels bepalen, de massa’s en leeftijden van sterrenhopen nauwkeurig meten en inzicht krijgen in de aard van kleine stofkorrels die in de interstellaire ruimte drijven. .

Deze afbeelding van de James Webb Space Telescope toont de kern van M 74, ook bekend als de Phantom Galaxy. Webbs scherpe zicht onthulde minuscule filamenten van gas en stof in de massieve spiraalarmen die vanuit het midden van deze afbeelding naar buiten uitsteken. Het gebrek aan gas in het nucleaire gebied geeft ook een onopvallend beeld van de nucleaire sterrenhoop in het centrum van de melkweg. M 74 is een specifieke klasse van spiraalstelsels die bekend staat als “grote ontwerpspiralen”, wat betekent dat de spiraalarmen prominent en goed gedefinieerd zijn, in tegenstelling tot de fragmentarische en ruwe structuur die te zien is in sommige spiraalstelsels.

Hubble aantekeningen over M74 Het onthulde bijzonder heldere stervormingsgebieden die bekend staan ​​als HII-gebieden. Hubble’s scherpe zicht op ultraviolette en zichtbare golflengten vormt een aanvulling op Webb’s ongeëvenaarde gevoeligheid bij infrarode golflengten, net als waarnemingen van radiotelescopen op de grond zoals Atacama Large Millimeter/Meter Matrix, ALMA.

Door gegevens van telescopen die over de hele wereld opereren te integreren, Elektromagnetisch veldWetenschappers kunnen zelfs meer inzicht krijgen in astronomische objecten dan met een enkel observatorium – zelfs als het net zo krachtig is web!

Meerdere observatoriumweergaven van M74

Nieuwe afbeeldingen van de Phantom Galaxy, M74, tonen de kracht van ruimtewaarnemingscentra die samenwerken op meerdere golflengten.
Aan de linkerkant varieert het beeld van de Melkweg door de Hubble Ruimtetelescoop van oudere, rodere sterren naar het centrum toe, tot kleinere, blauwere sterren in hun spiraalarmen, tot de meest actieve sterformaties in de rode bellen van de H II-gebieden. Aan de rechterkant is de afbeelding van de James Webb Space Telescope opvallend anders, in plaats daarvan benadrukt hij de gas- en stofmassa’s in de armen van het melkwegstelsel, en de dichte sterrenhoop in de kern. De samengevoegde afbeelding in het midden combineert deze twee voor een werkelijk unieke kijk op dit “grote ontwerp” spiraalstelsel.
Krediet: ESA/Webb, NASA, CSA, J. Lee en het PHANGS-JWST-team; ESA/Hubble & NASA, R. Chandar Dankbetuiging: J. Schmidt

Over web

De James Webb-ruimtetelescoop is ’s Werelds eerste ruimtewetenschappelijke observatorium. web wil Los puzzels op in ons zonnestelselKijk verder dan de verre werelden rond andere sterren en verken de mysterieuze structuren en oorsprong van ons universum en onze plaats daarin. Webb is een internationaal programma onder leiding van[{” attribute=””>NASA with its partners, ESA and the Canadian Space Agency. The major contributions of ESA to the mission are: the NIRSpec instrument; the MIRI instrument optical bench assembly; the provision of the launch services; and personnel to support mission operations. In return for these contributions, European scientists will get a minimum share of 15% of the total observing time, like for the Hubble Space Telescope.

M74 straalt op zijn best in deze optische/mid-infrarood composietafbeelding, die gegevens bevat van zowel de Hubble-ruimtetelescoop als de James Webb-ruimtetelescoop. Dit nieuwe beeld heeft ongelooflijke diepte dankzij Hubble’s Advanced Camera for Surveys (ACS) en het krachtige mid-infrared (MIRI) instrument van het web dat een reeks golflengten vastlegt. Rode kleuren duiden op stof dat zich ophoopt over de armen van de melkweg, en fel oranje zijn gebieden met heter stof. Jonge sterren in de armen en kern zijn in blauw geselecteerd. Zwaardere en oudere sterren verschijnen in de richting van het centrum van de melkweg in cyaan en groen, met een angstaanjagende gloed vanuit de kern van de spookachtige melkweg. Stervormende bubbels verschijnen ook in roze op de armen. Het is zeldzaam om zo’n verscheidenheid aan galactische kenmerken op één foto te zien.

MIRI en NASA hebben bijgedragen aan MIRI, waarbij het instrument is ontworpen en gebouwd door een consortium van nationaal gefinancierde Europese instituten (MIRI European Consortium) in samenwerking met Jet Propulsion Laboratory en de Universiteit van Arizona.

READ  NASA kondigt lanceringsdatum voor nieuw doelwit aan