Studie van oude schedels werpt licht op de kruising van mensen met Neanderthalers

Onderzoek heeft uitgewezen dat er sporen van Neanderthaler DNA in het genoom van de moderne mens zitten. Een verkennende studie die de gezichtsstructuur van prehistorische schedels evalueerde, levert nu nieuwe inzichten op en ondersteunt de hypothese dat een groot deel van deze huwelijken plaatsvond in het Nabije Oosten – de regio die zich uitstrekt van Noord-Afrika tot Irak.

Oud DNA heeft een revolutie teweeggebracht in de manier waarop we denken menselijke evolutieZegt Stephen Churchill, co-auteur van de studie en hoogleraar evolutionaire antropologie aan de Duke University. “We denken vaak aan evolutie als takken aan een boom, en onderzoekers hebben veel tijd besteed aan het traceren van het pad dat naar ons leidde, Homo sapiens. Maar we beginnen nu te begrijpen dat het geen boom is – het is meer een reeks stromen die op meerdere punten samenkomen en uiteenlopen.”

“Ons werk hier geeft ons een beter begrip van waar die stromingen samenkomen”, zegt Ann Ross, auteur van de studie en hoogleraar biologische wetenschappen aan de North Carolina State University.

“Het plaatje is echt ingewikkeld”, zegt Churchill. “We weten dat er kruisingen waren. Moderne Aziatische populaties lijken meer Neanderthaler-DNA te hebben dan moderne Europese populaties, wat vreemd is – omdat Neanderthalers leefden in wat nu Europa is. Dit suggereert dat Neanderthalers gekruist zijn met wat nu moderne mensen zijn.” voorouders verliet het Afrika, maar voordat het zich naar Azië verspreidde. Ons doel met deze studie was om te zien welk extra licht we hierop kunnen werpen door de gezichtsstructuur van prehistorische mensen en Neanderthalers te evalueren.”

“Door de gezichtsmorfologie te beoordelen, kunnen we volgen hoe populaties zich in de loop van de tijd verplaatsen en met elkaar omgaan”, legt Ross uit. “En het bewijs toont ons dat het Nabije Oosten een belangrijk kruispunt was, zowel geografisch als in de context van de menselijke evolutie.”

In deze studie verzamelden onderzoekers gegevens over craniofaciale morfologie uit de gepubliceerde literatuur. Dit leidde uiteindelijk tot een dataset met 13 Neanderthalers, 233 prehistorische Homo sapiens en 83 . moderne mensen.

De onderzoekers concentreerden zich op standaard craniofaciale metingen, die reproduceerbaar zijn, en gebruikten die metingen om de grootte en vorm van belangrijke gezichtsstructuren te beoordelen. Hierdoor konden de onderzoekers een diepgaande analyse uitvoeren om te bepalen of het een bepaald mens was Bevolking Het is mogelijk dat ze gekruist zijn met de primitieve bevolking, evenals de omvang van dit mogelijke gemengde huwelijk.

“Neanderthalers hadden grote gezichten”, zegt Churchill. “Maar grootte alleen legt geen genetische link tussen A bevolking en primitieve bewoners. Ons werk hier omvatte een meer robuuste analyse van gezichtsstructuren.”

De onderzoekers hielden ook rekening met omgevingsvariabelen die verband houden met veranderingen in menselijke gezichtskenmerken, om de mogelijkheid te bepalen dat de verbindingen die ze maakten tussen Neanderthalers en de populatie het resultaat waren van kruisingen in plaats van andere factoren.

“We ontdekten dat de gezichtskenmerken waarop we ons concentreerden niet sterk werden beïnvloed door het klimaat, waardoor het gemakkelijker werd om mogelijke genetische invloeden te identificeren”, zegt Ross. “We ontdekten ook dat de gezichtsvorm een ​​nuttigere variabele was om het effect van Neanderthalerkruising op mensen in de loop van de tijd te volgen. Neanderthalers waren groter dan mensen. In de loop van de tijd werden de menselijke gezichten kleiner, generaties nadat ze met Neanderthalers gekruist waren. Maar de werkelijke vorm van sommige gelaatstrekken is bewijs van kruising met Neanderthalers.”

“Dit was een verkennend onderzoek”, zegt Churchill. “En eerlijk gezegd wist ik niet zeker of deze aanpak echt werkte – we hadden een relatief kleine steekproefomvang en we hadden niet zoveel gegevens over gezichtsstructuren als we zouden willen. Maar uiteindelijk waren de resultaten die we hadden gekregen zijn echt overtuigend.”

“Om hierop voort te bouwen, willen we metingen opnemen van meer populaties, zoals de Natufians, die meer dan 11.000 jaar geleden aan de Middellandse Zee leefden in wat nu Israël, Jordanië en Syrië zijn.”

De krant is gepubliceerd in biologie.