De James Webb-ruimtetelescoop heeft een adembenemend kijkje genomen in de Pillars of Creation, een verbluffende stofwolkformatie die beroemd is geworden door zijn voorganger, de Hubble-ruimtetelescoop.
De foto is niet alleen verbazingwekkend mooi, maar onthult ook kosmische processen die nog niet eerder met zo’n helderheid zijn waargenomen. Dit is wat astronomen zien achter de glinsterende en kleurrijke stof.
Als je van de charme wilt genieten James Webb RuimtetelescoopPillars of Creation-afbeelding, moet u de originele afbeelding downloaden van de website van het Space Telescope Science Institute (STScI) in Baltimore, dat de wetenschappelijke operaties van de missie beheert. Het is geen klein bestand. Met ongeveer 150 MB kan dit uw internetverbinding een tijdje verstoppen. Zoom dan in op de donkerste plekken boven de kolommen. Zoom een beetje in, totdat je de rode stippen in de weergave ziet verschijnen. Er zijn er veel. De kleinere zijn gewoon rode vlekken. Anderen zijn iets groter en lijken op bloemen met gele centra omringd door zes rode bloembladen, soms met Webb’s sneeuwvlokachtige brekingspatronen.
Een ster is geboren…
Deze bloemformaties zijn pasgeboren sterrenSchepping binnen de Zuilen van Schepping werd voor het eerst onthuld. Voor een web-voorouder, het .-bestand Hubble Ruimtetelescoopdie het universum voornamelijk in zichtbaar licht waarneemt (de golflengten die het menselijk oog kan zien), waren deze pluimen ondoordringbaar en bedreigden ze de opstijgende donkere formaties van Adelaarsneveleen bewolkte groep sterren in het sterrenbeeld Slang kleiner dan 6000 lichtjaren weg van de aarde. Maar Webb staarde met zijn infrarood- en warmtedetecterende blik in de duisternis om te laten zien hoe licht in de… Universum is geboren.
“Het meest interessante aan deze afbeelding is dat het ons het proces van stervorming laat zien”, vertelde Anton Quiquemore, een onderzoeksastronoom bij STScI, aan Space.com.
Koekemoer heeft het verbluffende beeld samengesteld uit onbewerkte gegevens die zijn vastgelegd door de krachtige NIRCam-camera van Webb. Verbluffende beelden van het heelal zijn de dagelijkse kost van Koekemoer, die eerder werkte aan het verwerken van beelden van de Hubble-ruimtetelescoop. De astronoom geeft echter toe dat de textuur, het detailniveau en de hoeveelheid wetenschappelijke informatie in de webafbeeldingen hem zelfs verbaast.
“Ik sta versteld hoe goed Webb kan zien in het stof en gas dat volledig donker wordt met Hubble,” zei Kwiquimore. “Met Hubble zie je helemaal geen details. Maar Webb kan met zijn infraroodvisie rechtstreeks in deze gebieden doordringen en sterren zien ontstaan in die stoffige pluimen. Het is heel opwindend.”
… van koud donker stof
Professor Derek Ward Thompson deelt het enthousiasme van Cockemore. Ward Thompson, een ervaren astronoom en voorzitter van de School of Natural Sciences aan de University of Central Lancashire in het Verenigd Koninkrijk, heeft in de loop der jaren talloze wetenschappelijke artikelen gepubliceerd over de pijlers van de schepping, waaronder enkele sterke magnetische velden die de formatie dragen. samen. Hij zegt echter dat zijn eerste gedachte bij het zien van de eerste webafbeelding van zijn favoriete kosmische waterstofwolk enigszins onwetenschappelijk was.
“Ik dacht gewoon ‘wauw’,” vertelde Ward Thompson aan Space.com. “Het deed me echt begrijpen hoeveel beter de James Webb-ruimtetelescoop zou zijn dan de Hubble-telescoop, die alleen naar buiten kan kijken. Het biedt ook veel betere details en een veel hogere resolutie.”
Ward Thompson zei dat de beelden van Webb een uniek venster bieden op de donkere, ijzige wolken waar stellaire embryo’s worden geïncubeerd uit waterstofrijk stof. Voor het eerst kunnen astronomen niet alleen theoretiseren over dit proces, maar het ook bestuderen in tientallen voorbeelden van verschillende groottes en helderheidsniveaus.
“Ik ben er zeker van dat de Webb-afbeeldingen ons begrip zullen vergroten van hoe sterren worden gevormd, en dus waar onze zon vandaan komt,” Ward Thompson.
De rode stippen die zichtbaar zijn in de webafbeeldingen zijn protosterren en cocons van stof en gas die zo dicht zijn dat ze onder hun eigen gewicht ineenstorten. zwaartekracht. Wanneer de wolken instorten, vormen ze draaiende ballen, die uiteindelijk zo dicht zullen worden dat de waterstofatomen in hun kernen zullen beginnen samen te smelten tijdens het proces van kernfusie, waardoor sterren gaan glanzen.
Ward Thompson zei dat de protosterren die Webb ziet er nog niet helemaal zijn, alleen beginnen te gloeien in infrarood licht als ze opwarmen boven de koelere omringende wolk, die niet minder is dan min 390 graden Fahrenheit (minus 200 graden Celsius). .
“Deze jonge sterren die we op de afbeelding zien, hebben nog geen waterstof verbrand”, zei Ward Thompson. “Maar geleidelijk, naarmate er meer en meer materie valt, wordt het medium dichter en dichter, en dan wordt het plotseling zo dicht dat de verbranding van waterstof wordt geactiveerd, en dan stijgt de temperatuur plotseling tot ongeveer twee miljoen graden Celsius. [35 million degrees F]. “
In sommige van de grotere heldere rode vlekken in de afbeelding exploderen meerdere sterren tegelijkertijd. Elders is de hitte nog niet door het stof eromheen gedrongen.
Ward Thompson zei dat de Pillars of Creation een van de dichtstbijzijnde regio’s van actieve stervorming bij de aarde zijn, wat betekent dat in combinatie met de krachten van Webb’s beeldvorming, de site de beste mogelijkheid biedt om stervormingsprocessen te bestuderen.
15.000 pixels
Elk van die rode stippen die je alleen kunt zien als je inzoomt op de afbeelding, beslaat een gebied dat groter is dan het onze Zonnestelsel. Het hele beeld, dat 15.000 pixels breed is, legt een gebied van 8-9 lichtjaar afstand vast.
“Je kunt de dingen oplossen die zo groot zijn als ons zonnestelsel op de foto”, zei Koekemoer. “Als er individuele planeten zoals Jupiter waren, zou je ze niet kunnen oplossen.”
De afbeelding, die Koekemoer heeft samengesteld uit gegevens die door NIRCam in zes verschillende filters zijn vastgelegd, toont de kolommen in andere kleuren dan ze voor het menselijk oog lijken. De enige golflengte in de afbeelding die het menselijk oog kan detecteren, is de golflengte van rood, die in de afbeelding wordt weergegeven door blauw.
“Geel, groen, oranje en rood worden doorgegeven aan mid-infrarode golflengten,” zei Kwiquimore. “De golflengte in deze afbeelding is zes keer langer dan wat het menselijk oog kan zien.”
Bij elke kleur verschijnt een ander onderdeel van de fysieke processen die plaatsvinden in de verbazingwekkende nevel. De blauwe slierten gas en stof die als dunne barrières uit de randen van de nevel worden geworpen, zijn wolken van geïoniseerde waterstof – waterstofelektronen die zijn ontdaan van koelere atomaire waterstof en donkere, dichte wolken vormen door intens ultraviolet licht dat van nabije massieve sterren stroomt.
De fysica achter de pilaren
Door de structuur van stofwolken met nuances en ongekende textuur te onthullen, zullen astronomen ook in staat zijn om de processen te bestuderen die torenhoge wolken gedurende miljoenen jaren hebben gebeeldhouwd.
“Het materiaal waarvan de pilaren zijn gemaakt, is wat we het interstellaire medium noemen, het interstellaire medium”, zei Ward Thompson. Het wordt transparanter naarmate u langer werkt [infrared] golflengten. Hubble-afbeeldingen vertellen ons alleen waar het materiaal was, maar Webb laat ons nu zien waar het dikker en waar het dunner is. Het is bijna alsof je een röntgenfoto van een mens maakt.”
Astronomen weten dat de pluimen geen stabiele kosmische sculptuur zijn, maar eerder een steeds veranderende stroom van materiaal, vergelijkbaar met het steeds veranderende oppervlak van een zandstrand. Ward Thompson zei dat de pluimen gevormd worden door de sterke sterrenwinden van een groep grote sterren, die op deze afbeelding niet zichtbaar is. Sterke kosmische magnetische velden houden de wolken bij elkaar en beschermen ze tegen verstrooiing door stellaire winden. Binnen enkele miljoenen jaren zullen de pilaren echter niet meer lijken op de iconische beelden die we vandaag zien.
Voor Webb is The Pillars nog maar het begin en biedt het slechts een glimp van wat de telescoop van $ 10 miljard kan bereiken.
“Iedereen in de astronomische gemeenschap is erg enthousiast over wat de toekomst voor Webb in petto heeft”, zei Kwiquimore. “Ik denk dat er meer waarnemingen zullen volgen die ons meer zullen laten zien hoe sterren en sterrenstelsels zich vormen.”
Volg Teresa Poltarova op Twitter Tweet insluiten. Volg ons op Twitter Tweet insluiten en verder Facebook.
“Bierliefhebber. Toegewijde popcultuurgeleerde. Koffieninja. Boze zombiefan. Organisator.”
More Stories
Cambridge-wetenschappers onthullen een nieuwe theorie over de oorsprong van de bouwstenen van het leven
Hubble viert zijn 34e verjaardag met een prachtig zicht op de Kleine Halternevel
Begraven in de Cat's Claw Nebula ligt een van de grootste ruimtedeeltjes ooit gezien