Toen werd aangekondigd dat er in 2021 gefossiliseerde voetafdrukken waren ontdekt in wat nu New Mexico is, was het een schokkend moment voor de archeologie dat een hoofdstuk in het verhaal van de mensheid leek te herschrijven. Nu levert nieuw onderzoek verder bewijs van het belang ervan. Hoewel ze eruit zien alsof ze gisteren zijn gevormd, werden de voetafdrukken 21.000 tot 23.000 jaar geleden in de klei gedrukt, volgens radiokoolstofdatering van een zaadje van een waterplant dat hierboven is bewaard. Hieronder de opgravingen. In de videospeler hierboven: Bekijk afbeeldingen van de voetafdrukken van de National Park Service. Deze datum heeft de tijdlijn van de menselijke geschiedenis in Amerika, de laatste landmassa die door prehistorische mensen werd bewoond, op dramatische wijze verschoven. De 61 gedateerde afdrukken, die werden ontdekt in het Tularosa Basin, vlakbij de rand van een eeuwenoud meer in het White Sands National Park, werden gemaakt in een tijd waarin veel wetenschappers geloven dat enorme ijskappen de menselijke doorgang naar Noord-Amerika hadden afgesloten. was al veel eerder in het gebied aangekomen. Sommige archeologen hebben echter vraagtekens gezet bij de ouderdom van de voetafdrukken die door deze eerste bevindingen werden geïdentificeerd. Sceptici hebben erop gewezen dat waterplanten zoals Rubia cirrhus – degene die in het onderzoek uit 2021 werd gebruikt – koolstof zouden kunnen verkrijgen uit atomen die zijn opgelost in water in plaats van uit lucht, wat zou kunnen leiden tot een misleidende vroege datum. In een vervolgstudie die donderdag in het tijdschrift Science werd gepubliceerd, zeiden onderzoekers dat ze twee nieuwe bewijslijnen hebben geproduceerd om de voorlopige data te ondersteunen. “Zelfs toen het oorspronkelijke werk werd gepubliceerd, gingen we door met het testen van onze bevindingen met behulp van meerdere bewijslijnen”, aldus Kathleen Springer. Een USGS-onderzoeksgeoloog en co-auteur van het nieuwe Science-artikel, zei in een persbericht. Video hieronder: Meer over het onderzoek dat aantoont dat mensen 7.000 jaar eerder in Amerika arriveerden dan gedacht: “We hadden ook vertrouwen in onze oorsprong als sterk geologisch, hydrologisch en stratigrafisch bewijs, maar we wisten dat onafhankelijke temporele controle cruciaal was. Huidige schattingen van vroege populaties variëren van 13.000 jaar geleden tot meer dan 20.000 jaar geleden. Ouder archeologisch bewijsmateriaal voor bewoning van het gebied is echter schaars en vaak controversieel, wat de voetafdrukken van bijzonder belang maakt. Het vermijdt problemen die kunnen optreden bij het dateren van waterplanten zoals Rubia Volgens het persbericht konden de wetenschappers voor elk monster ongeveer 75.000 stuifmeelkorrels isoleren, verzameld uit dezelfde lagen als de oorspronkelijke zaden. Duizenden korrels zijn nodig om de massa te bereiken die nodig is voor een enkele radiokoolstofmeting. de stuifmeelkorrels komen overeen met de leeftijd van de zaden. Het team gebruikte ook een dateringstechniek die bekend staat als optisch gestimuleerde luminescentie en die bepaalt wanneer kwartskorrels in fossiele sedimenten voor het laatst aan zonlicht zijn blootgesteld. Deze methode stelt de minimumleeftijd van kwarts op 21.500 jaar. “De limiet is 21.500 jaar oud”, zegt Jeff Bigatti, een USGS-geoloog en mede-hoofdauteur van het onderzoek. “Maar onze gerichte methodologie in dit huidige onderzoek heeft echt zijn vruchten afgeworpen.” Deze studie helpt licht te werpen op het grotere verhaal van de menselijke evolutie, maar er is nog steeds veel onbekend over hoe Amerika werd bevolkt. Over een landbrug vanuit Azië. Ondanks de vooruitgang in genetisch bewijsmateriaal is het niet duidelijk of een of meer groepen vroegmoderne mensen zo’n lange reis hebben gemaakt. Het bepalen van de ouderdom van graanpollen is “een complex proces dat het risico op besmetting met zich meebrengt”, zegt Bente Philipsen, universitair hoofddocent en expert op het gebied van radiokoolstofdatering aan de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie. Bovendien merkte ze in een commentaar dat naast het onderzoek werd gepubliceerd, op dat data afgeleid van scintillatie aanzienlijke meetonzekerheden hebben. Ze zei echter dat de bevindingen van de nieuwe studie over het geheel genomen een menselijke aanwezigheid in Amerika rond de tijd van het Last Glacial Maximum “sterk suggereren”, een periode tussen 19.000 en 26.000 jaar geleden toen twee enorme ijskappen het noordelijke derde deel van Noord-Amerika bedekten. , reikend… Zuidelijk tot aan New York City, Cincinnati en Des Moines, Iowa. IJs- en koude temperaturen zouden de reis tussen Azië en Alaska in die periode onmogelijk hebben gemaakt, wat betekent dat de mensen die de voetafdrukken hebben gemaakt waarschijnlijk veel eerder arriveerden. Jennifer Ruff, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Kansas en auteur van ‘Descent’ en ‘The Genetic History of the Americas’, zei via e-mail dat de resultaten van de vingerafdrukken een ‘big deal’ waren voor het vakgebied. “De Amerikaanse continenten waren de laatste stap in de mondiale reis van moderne mensen over de hele wereld”, voegde ze eraan toe via e-mail. “Het is verbazingwekkend om je voor te stellen hoe het zou zijn om een nieuw gebied te betreden en de uitdagingen (en kansen) aan te gaan die de nieuwe omgevingen met zich meebrengen.”
Toen werd aangekondigd dat er in 2021 gefossiliseerde voetafdrukken waren ontdekt in wat nu New Mexico is, was het een schokkend moment voor de archeologie dat een hoofdstuk in het verhaal van de mensheid leek te herschrijven. Nu levert nieuw onderzoek aanvullend bewijs van het belang ervan.
Hoewel ze eruit zien alsof ze gisteren zijn gevormd, werden de voetafdrukken 21.000 tot 23.000 jaar geleden in de klei gedrukt, volgens radiokoolstofdatering van zaden van waterplanten die boven en onder de fossielen bewaard zijn gebleven.
In de videospeler hierboven: Bekijk foto’s van de voetafdrukken van de National Park Service
Deze datum duwde de tijdlijn van de menselijke geschiedenis aanzienlijk terug naar Amerika, de laatste landmassa die door prehistorische volkeren werd bewoond. De 61 gedateerde afdrukken, die werden ontdekt in het Tularosa Basin, vlakbij de rand van een eeuwenoud meer in het White Sands National Park, werden gemaakt in een tijd waarin veel wetenschappers geloven dat enorme ijskappen de menselijke doorgang naar Noord-Amerika hadden afgesloten. arriveerden nog eerder in het gebied.
Sommige archeologen hebben echter vraagtekens gezet bij de ouderdom van de voetafdrukken die door deze eerste bevindingen werden geïdentificeerd. Sceptici hebben erop gewezen dat waterplanten zoals Rubia cirrhus – degene die in het onderzoek uit 2021 werd gebruikt – koolstof zouden kunnen verkrijgen uit atomen die zijn opgelost in water in plaats van uit lucht, wat zou kunnen leiden tot een misleidende vroege datum.
in Vervolgstudie De onderzoekers, donderdag gepubliceerd in het tijdschrift Science, zeiden dat ze twee nieuwe bewijslijnen hebben geproduceerd om hun oorspronkelijke data te ondersteunen.
“Zelfs toen we het originele werk publiceerden, gingen we door met het testen van onze bevindingen met behulp van meerdere bewijslijnen”, zei Kathleen Springer, een onderzoeksgeoloog bij de USGS en co-hoofdauteur van het nieuwe artikel, in een tijdschriftartikel. launch.
Video hieronder: Meer over het onderzoek waaruit blijkt dat mensen 7000 jaar eerder dan gedacht in Amerika arriveerden
“We hadden vertrouwen in onze oorspronkelijke tijdperken en in het sterke geologische, hydrologische en stratigrafische bewijsmateriaal, maar we wisten dat onafhankelijke temporele controle van cruciaal belang was.”
Wanneer en hoe vroege mensen naar Amerika migreerden, wordt al lang gedebatteerd en wordt nog steeds slecht begrepen. De huidige schattingen van de eerste bewoners variëren van 13.000 jaar geleden tot meer dan 20.000 jaar geleden. Vroeg archeologisch bewijs van nederzettingen in het gebied is echter schaars en vaak controversieel, waardoor de voetafdrukken van bijzonder belang zijn.
Bevestiging van de ouderdom van oude voetafdrukken
In hun vervolgonderzoek concentreerden de onderzoekers zich op radiokoolstofdatering van conifeerpollen, omdat het afkomstig is van een terrestrische plant en problemen vermijdt die kunnen ontstaan bij het dateren van waterplanten zoals Rubia, aldus het persbericht.
Wetenschappers konden voor elk monster ongeveer 75.000 stuifmeelkorrels isoleren, verzameld uit dezelfde lagen als de oorspronkelijke zaden. Er zijn duizenden korrels nodig om de massa te bereiken die nodig is voor een enkele radiokoolstofmeting. De leeftijd van het stuifmeel is identiek aan de leeftijd van de zaden.
Het team gebruikte ook een dateringstechniek die bekend staat als optisch gestimuleerde luminescentie, die bepaalt wanneer kwartskorrels in fossiele sedimenten voor het laatst aan zonlicht zijn blootgesteld. Deze methode geeft aan dat het kwarts minimaal 21.500 jaar oud is.
“De onmiddellijke reactie in sommige kringen van de archeologische gemeenschap was dat de nauwkeurigheid van onze dateringen onvoldoende was om een uitzonderlijke bewering te doen dat er tijdens het paleolithicum mensen in Noord-Amerika aanwezig waren.” Laatste ijstijdmaximumzei Jeff Bigatti, een USGS-geoloog en co-hoofdauteur van het onderzoek. “Maar onze gerichte methodologie in dit huidige onderzoek heeft echt zijn vruchten afgeworpen.”
Deze studie helpt licht te werpen op het grotere verhaal van de menselijke evolutie, maar er is nog steeds veel onbekend over hoe Amerika werd bevolkt.
Het is niet duidelijk of de eerste mensen per boot of via een landbrug uit Azië arriveerden. Ondanks de vooruitgang in genetisch bewijsmateriaal is het niet duidelijk of een of meer groepen vroegmoderne mensen de lange reis hebben gemaakt.
Het bepalen van de ouderdom van pollen is “een complex proces dat gepaard gaat met het risico op besmetting”, zegt Bente Philipsen, universitair hoofddocent en expert op het gebied van radiokoolstofdatering aan de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie.
Bovendien merkte ze op in een commentaar dat naast het onderzoek werd gepubliceerd, dat de van scintillatie afgeleide data een aanzienlijke meetonzekerheid hebben.
Ze zei echter dat de resultaten van de nieuwe studie over het algemeen “sterk suggereren” dat er menselijke aanwezigheid in Amerika was rond de tijd van het Last Glacial Maximum, een periode tussen 19.000 en 26.000 jaar geleden toen twee enorme ijskappen het noordelijke derde deel van Noord-Amerika bedekten. Het reikt zo ver zuidelijk als New York City, Cincinnati en Des Moines, Iowa.
IJs- en koude temperaturen zouden het reizen tussen Azië en Alaska in die periode onmogelijk hebben gemaakt, wat betekent dat de mensen die de voetafdrukken achterlieten waarschijnlijk veel eerder zouden zijn gearriveerd.
De bevindingen van de vingerafdrukken waren van groot belang voor het vakgebied, zegt Jennifer Ruff, assistent-professor aan de Universiteit van Kansas en auteur van ‘Descent: The Genetic History of the Americas’.
“De Amerikaanse continenten waren de laatste stap in de mondiale reis van moderne mensen over de hele wereld”, zei ze via e-mail. “Het is verbazingwekkend om je voor te stellen hoe het zou zijn om een nieuw gebied te betreden en de uitdagingen (en kansen) aan te gaan die de nieuwe omgevingen met zich meebrengen.”
More Stories
Een nieuw rapport zegt dat het gebruik van ras en etniciteit soms “schadelijk” is in medisch onderzoek
SpaceX lanceert 23 Starlink-satellieten vanuit Florida (video en foto’s)
NASA zegt dat de “Halloween-komeet” zijn vlucht langs de zon niet heeft overleefd