/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25255185/246965_vision_pro_VPavic_0001.jpg)
- Geschreven door Rebecca Wilson
- BBC NewsNI
Afbeeldingsbron, ISO/L. Calada
Een artistieke impressie van de magnetische witte dwerg WD 0816-310 met een metalen litteken
Astronomen in Armagh hebben een teken ontdekt van een ster die zich voedt met nabijgelegen planeten en asteroïden.
Astronoom John Landstreet zei dat een metalen litteken op het oppervlak van de dode ster nog nooit eerder was gezien.
Het werd ontdekt in het Astronomical Research Centre and Planetarium van het Armagh Observatory.
Het litteken, vermoedelijk 500 kilometer lang, bevond zich op de overblijfselen van een ster ter grootte van de aarde uit een nabijgelegen zonnestelsel.
Het systeem produceerde in de kern geen energie meer, waardoor de ster stierf.
De witte dwergster is door astronomen de naam WD 0816-310 gegeven.
Uit onderzoek is gebleken dat het litteken ontstond nadat de witte dwerg omliggende planeten en asteroïden had opgeslokt die tegelijkertijd met hem waren geboren, waardoor een concentratie van metalen ontstond die littekens op het oppervlak van de ster veroorzaakte.
Dr. Landstreet, co-auteur van het onderzoeksartikel, is lid van het team dat in 1970 de eerste magnetische witte dwerg ontdekte.
‘Verrassend genoeg was de materie niet gelijkmatig gemengd op het oppervlak van de ster, zoals de theorie voorspelde’, zei hij.
“In plaats daarvan is dit litteken een geconcentreerd stukje planetair materiaal, op zijn plaats gehouden door hetzelfde magnetische veld dat de vallende fragmenten aanstuurde. Zoiets is nog nooit eerder gezien.”
Wat is een witte dwerg?
Een witte dwerg is het uitgebrande overblijfsel van een dode ster, en dat is wat onze zon over ongeveer vijf miljard jaar zal worden.
Wanneer een ster sterft, betekent de zwaartekracht dat zwaardere elementen naar het centrum bewegen, terwijl lichtere elementen zoals waterstof of helium naar de buitenste laag stijgen.
Op hun heetst zullen sterren een waterstofatmosfeer hebben, maar naarmate sterren na verloop van tijd afkoelen, hebben ze de neiging een heliumatmosfeer te hebben.
Maar bij typische witte dwergen is niet één kant van de ster gewijd aan het ene element en de andere kant gedomineerd door een ander element.
De ster heeft een doorsnede van 500 kilometer en is even groot als Vesta, de op een na grootste asteroïde in ons zonnestelsel.
Afbeeldingsbron, ISO/L. Calada
Bij het onderzoek werd gebruik gemaakt van de Very Large Telescope (VLT) van de European Southern Observatory, gevestigd in Chili.
De astronomen zeiden dat de kracht van de metaaldetectie samenviel met merkbare veranderingen in het magnetische veld van de ster, waardoor het team kon vaststellen dat het metalen litteken aanwezig was op een van de magnetische polen van de ster.
Hieruit bleek dat metalen door het magnetische veld de ster in werden getrokken, waardoor het litteken ontstond.
Stefano Pagnolo, een astronoom bij het Armagh Observatory and Planetarium, zei dat het bekend was dat sommige witte dwergen delen van hun planetenstelsel aten.
‘Nu hebben we ontdekt dat het magnetische veld van de witte dwerg een belangrijke rol speelt in dit proces, wat leidt tot een litteken op het oppervlak’, zei hij.
“Bierliefhebber. Toegewijde popcultuurgeleerde. Koffieninja. Boze zombiefan. Organisator.”
More Stories
Het vinden van de meest veelbelovende tekenen van leven op een andere planeet, met dank aan James Webb
Maak kennis met de NASA-astronauten die als eerste een ruimtevaartuig van Boeing zullen lanceren
NASA begrijpt nog steeds niet de oorzaak van het hitteschildprobleem van Orion