Zuid-Chinese Zee: een Chinese straaljager confronteert een vliegtuig van de Amerikaanse marine met een CNN-bemanning aan boord

Luchtmachtbasis Kadena, Japan
CNN
–

Een verkenningsvliegtuig van de Amerikaanse marine vliegt op 6500 voet boven de Zuid-Chinese Zee, 48 kilometer van de betwiste Paracel-eilanden, een groep van ongeveer 130 kleine atollen, waarvan de grootste de thuisbasis is van Chinese militaire bases.

Een stem, die zegt dat het afkomstig is van een vliegveld van het Volksbevrijdingsleger (PLA), schalt over de radio van een P-8 Poseidon van de Amerikaanse marine terwijl de CNN-bemanning luistert, gezien zijn zeldzame binnenkomst op de Amerikaanse vlucht.

“Amerikaans vliegtuig. Chinees luchtruim 12 zeemijl. Kom niet dichterbij of neem alle verantwoordelijkheid.”

Binnen een paar minuten onderschepte een Chinese straaljager, bewapend met lucht-luchtraketten, het Amerikaanse vliegtuig, op slechts 150 meter van de bakboordzijde.

De Chinese straaljager was zo dichtbij dat de bemanning van CNN kon zien dat de piloten hun hoofd draaiden om naar hen te kijken – ze konden de rode ster op de staartvinnen zien en de raketten waarmee het bewapend was.

Luitenant Nicky Slaughter, de piloot van het Amerikaanse vliegtuig, prees het tweezits, tweemotorige vliegtuig van het Volksbevrijdingsleger.

“PLA-straaljager, dit is een P-8A van de Amerikaanse marine… Ik heb je van de linkervleugel verwijderd en ben van plan naar het westen te draaien. Ik vraag je hetzelfde opnieuw te doen.”

Er kwam geen reactie van de Chinese straaljager, die het Amerikaanse vliegtuig 15 minuten lang begeleidde voordat hij zich omdraaide.

Voor de CNN-bemanning aan boord van de Amerikaanse vlucht is dit een duidelijk bewijs van de spanningen in de Zuid-Chinese Zee en tussen de VS en China.

De commandant van deze US Navy-missie denkt daar anders over.

‘Ik zou zeggen dat het weer een vrijdagmiddag is in de Zuid-Chinese Zee’, zei de marinecommandant. Mark Haynes vertelt het aan het CNN-personeel.

De afgelopen jaren is de Zuid-Chinese Zee naar voren gekomen als een potentieel belangrijk spanningspunt in de regio Azië-Pacific. De eilanden erin, zoals de Paracels waar vrijdag een vliegtuig van de Amerikaanse marine werd onderschept, zijn het onderwerp van gedeeltelijk overlappende territoriale aanspraken van China, de Filippijnen, Vietnam, Maleisië, Brunei en Taiwan.

De strategische waterweg bevat niet alleen enorme vis-, olie- en gasvoorraden, maar ongeveer een derde van het wereldwijde vrachtvervoer gaat er doorheen – ter waarde van ongeveer $ 3,4 biljoen in 2016, volgens het China Energy Project van het Centrum voor Strategische en Internationale Studies (CSIS) . .

China claimt historische jurisdictie over bijna de hele uitgestrekte zee en heeft sinds 2014 kleine riffen en zandbanken gebouwd op kunstmatige eilanden die zwaar zijn versterkt met raketten, landingsbanen en wapensystemen – tot woede van andere eisers.

De Paracels-eilanden, door China Xisha-eilanden genoemd, liggen in het noordelijke deel van de Zuid-Chinese Zee, ten oosten van Da Nang, Vietnam, en ten zuiden van het Chinese eiland Hainan.

Ze werden in de 16e eeuw door Portugese kaartenmakers genoemd en hebben volgens het CIA Factbook geen sprekende inheemse bevolking, alleen 1.400 man sterke Chinese militaire garnizoenen.

Ze zijn omringd door 12 zeemijl luchtruim dat China vrijdag claimde als het zijne – een claim die Washington niet erkent.

De Spratly-eilandenketen ligt in het uiterste zuidoosten, op slechts 300 kilometer van het Filippijnse eiland Palawan.

In 2016 oordeelde een internationale rechtbank in Den Haag in een zaak die was aangespannen door de Filippijnen dat China’s aanspraak op historische rechten op het grootste deel van de zee geen wettelijke basis had.

Maar Peking verwierp de uitspraak van de rechtbank en zette zijn militaire opbouw voort door bases te bouwen in de Spratlys, die het de Nansha-eilanden noemt.

China houdt ook regelmatig militaire oefeningen in de meeste delen van de Zuid-Chinese Zee en heeft een grote aanwezigheid van kustwacht en vissersvaartuigen in de betwiste wateren – wat vaak tot spanningen met zijn buurlanden heeft geleid.

Op vrijdag, terwijl ze dicht bij de Filippijnen vlogen, zag de Amerikaanse marine een P-8 Navy geleide raketvernietiger van de People’s Liberation Army Navy en daalde af naar een hoogte van 300 voet voor een nadere blik – met meer waarschuwingen van het People’s Liberation Army.

“Amerikaanse vliegtuigen. Amerikaanse vliegtuigen. Dit is het oorlogsschip van de 173e Chinese marine. U nadert mij op lage hoogte. Vermeld uw intentie verder”, klinkt een stem over de radio van het Amerikaanse vliegtuig.

Het 173e oorlogsschip van de PLA is de torpedobootjager Changsha en zal waarschijnlijk bewapend zijn met tientallen luchtdoelraketten.

De commandant van het vliegtuig, eerste luitenant Slaughter, antwoordde dat het Amerikaanse vliegtuig een veilige afstand zou aanhouden.

“Amerikaanse vliegtuigen. Amerikaanse vliegtuigen. Dit is een oorlogsschip 173 van de Chinese marine. Je brengt duidelijk mijn veiligheid in gevaar. Je brengt duidelijk mijn veiligheid in gevaar”, zegt het Chinese schip.

Ik ben een Amerikaans militair vliegtuig. Slaughter antwoordt: “Ik zal op veilige afstand van uw eenheid blijven”, en de Amerikaanse missie gaat verder.

De Amerikaanse marine zegt dat deze missies routine zijn.

Het Pentagon zegt dat Amerikaanse schepen en vliegtuigen regelmatig opereren waar internationaal recht dit toestaat. Maar China beweert dat het de aanwezigheid van de VS in de Zuid-Chinese Zee is die de spanningen aanwakkert.

Toen een Amerikaanse kruiser met geleide raketten in november in de buurt van de Spratly-eilanden stoomde, zei het Volksbevrijdingsleger dat een dergelijke actie “de soevereiniteit en veiligheid van China ernstig schendt” en “het doorslaggevende bewijs is dat de Verenigde Staten maritieme hegemonie nastreven en de Zuid-Chinese Zee militariseren”.

De Amerikaanse marine zei dat de Amerikaanse kruiser de operatie uitvoerde “in overeenstemming met het internationaal recht en daarna zijn normale operaties in de vrije wateren op volle zee voortzette”.

Voor Heinz, de Amerikaanse vrijdagmissiecommandant, nemen de spanningen altijd af als hij met de Chinese kant praat.

Hij zegt dat stilte onzekerheid met zich meebrengt.

Als er geen antwoord komt, laat het vragen achter. Begrijpen ze wat hij zei? Begrijpen ze onze bedoelingen? Begrijpen ze dat we geen kwaad bedoelen? ” Hij zegt.

Het grootste deel van de vrijdag waren de antwoorden daar. Hines zegt dat de ontmoetingen ‘professioneel’ waren. En dat wil hij graag zo houden.