Het verlaten van de onrustige hoofdstad is geen nieuw fenomeen in de geschiedenis van Indonesië.
Indonesië is ingesteld Verplaats de hoofdstad Jakarta deed 200 jaar geleden hetzelfde als de koloniale heersers van Indonesië, de Nederlanders.
De De nieuwe hoofdstadIn Kalimantan zal het heel anders zijn dan in Jakarta, dat diep in de problemen zit. zinkt Overstromingen, vervuiling en eindeloze files dragen bij aan de ellende. Soortgelijke problemen plaagden de Nederlanders aan het eind van de 18e en het begin van de 19e eeuw.
Het herhalen van wat de kolonisator heeft gedaan, levert interessante onderdelen van de postkoloniale theorie op.
Postkoloniale theorie Herziet, herdenkt en ondervraagt de ontwikkeling van een natie na het kolonialisme. Het probeert de relatie tussen de koloniale en de gekoloniseerde te onderzoeken en hoe het koloniale beleid en de koloniale houding beide landen beïnvloedden. Een aspect van de postkoloniale conditie”Politieke vergetelheid”, de wens om herinneringen aan koloniale onderwerping en de pijnlijke geschiedenis ervan uit te wissen.
Deze theorie onderzoekt de symbiotische relatie tussen de kolonisten en de koloniale staat. Afkeer en verlangen. Een postkoloniale natie wil anders zijn dan haar kolonialisme, maar ze onderscheidt zich binnen het kader van het kolonialisme. Nationalisme kwam vaak naar voren als een op zichzelf moderniserend project Een gecompromitteerde vorm van koloniaal bestuur.
Voor Jakarta, wanneer Vereenigde Oost-Indische Compagnie Val de stad binnen Bouwde het Nederlandse fort in 1619, werd Batavia (nu Jakarta) omgevormd van een distributiestad voor de koloniale handel tot een centrum van de Nederlandse macht. ‘Downtown Batavia’ (nu Kota) werd omsingeld Fortmuren en een rivier. Verschillende forten langs de muur beschermden de stad tegen vijandelijke aanvallen. De versterking en het rastersysteem van de grachten doet vermoeden dat de stad is ontworpen Klein Amsterdams.
Hoewel verwacht werd dat de stad zich zou gedragen als een Nederlandse stad, was de luchtvochtigheid ondraaglijk. Kanalen en rivieren werden Een broedplaats voor muggen. Malaria en knokkelkoorts worden gemakkelijk verspreid. De sterk vervuilde rivier werd een broedplaats voor cholera, dysenterie en huidziekten. De stad was Ongezond en bouwvallig om in te wonen. De meeste bewoners verlieten de vervallen stad en trokken naar het zuiden.
Na Napoleon Bonaparte Overgegeven aan Nederland In 1806 besteeg zijn broer Louis de Nederlandse troon. Er vond een duidelijke machtsverschuiving plaats van de Nederlanders naar de Fransen. Lewis stuurde de kwasten, Een nieuw aangestelde gouverneur-generaal van Batavia werd aangesteld om de stad te reorganiseren. Zijn eerste idee was om de vreselijke oude hoofdstad te verplaatsen naar een gezonder gebied een paar kilometer naar het zuiden. Weldevreden. Hier zijn er twee delen Een nieuw machtscentrum: Waterlooplein (nu Labangan Pondeng) en Koningsplein (nu Merdekaplein).
Dandels sloopte de oude stadsmuur en vestigde Veldvreden als het nieuwe machtscentrum. Hij bouwde daar zijn prachtige paleis voor een grote open ruimte. Hoewel de oude stad bekend stond als het centrum van Batavia, werd het bekend als het nieuwe centrum van de Franse koloniale macht. ‘Bovenstad Batavia’ De hernoeming van de stad markeerde officieel de machtsovergang van de Nederlandse naar de Franse koloniale macht. Weltevreden werd beschreven als “Een Bataafse Napoleon in miniatuur” Echter, in tegenstelling tot het centrum van Batavia, De rasterstructuur van Weltevreden werd bepaald door wegen in plaats van kanalen. De overblijfselen van deze Franse koloniale stad zijn nog steeds te zien.
Er zit een patroon in de locatie van macht en kolonialisme. Ten eerste wilde de koloniale regering, in plaats van de voormalige stad te repareren, een nieuwe locatie uitkiezen en opnieuw bouwen. Ten tweede vestigde elke koloniale regering haar eigen identiteit door een machtscentrum te vestigen dat los stond van de vorige identiteit. Het maakte deel uit van het proces van het creëren van een nieuwe traditie die los stond van de voormalige heerser.
Jakarta was een machtscentrum tijdens de postkoloniale periode. De stad volgde de as van de voormalige kolonist en breidde zich zuidwaarts uit. Gebouwen zoals Nationaal Monument Op de voormalige Koningspleinsite is de Semangi-uitwisselingDe ParlementsgebouwEn dit Bung Karno-stadionOok het voormalige paleis van de gouverneur-generaal en de officiële residentie van de gouverneur-generaal werden omgebouwd tot Independence House (Istana Merdeka) en het Staatspaleis (Istana Negara), weerspiegelt het postkoloniale dilemma: Ex-immigranten haten terwijl je wilt zijn zoals zij.
Tientallen jaren later is Jakarta uitgegroeid tot een megastad 11 miljoen. Maar de stad bestaat serieuze problemen Bevolkingsconcentratie, overdreven Grondwaterwinning, bodemdaling en wateroverlast, Het maakt het Snelst zinkende stad ter wereld. Jakarta heeft ook een slechte reputatie wat betreft verkeersopstoppingen. Economische ongelijkheden en natuurrampen.
In een poging de zinkende stad te redden, werden drie lagen zeewering gebouwd om de stad te beschermen tegen overstromingen door de zee. De Grote Garuda-zeewering Omdat er veel kritiek op was Het zal de baai van Jakarta afsluiten en het milieu vernietigen Tegelijkertijd erg duur om te bouwen. In tegenstelling tot een oplossing die de exacte oorzaak van overstromingen aanpakt, bestaat het plan gewoon Een betonzware technische benadering.
In 2019 heeft de regering besloten Verplaats de hoofdstad naar Kalimantan. De nieuwe hoofdstad weerspiegelt de nieuwe droom en visie: slim en duurzaam, veerkrachtig, milieuvriendelijk, democratisch, zuinig en vrij van milieurampen, vervuiling en verkeer.
Toch zijn die postkoloniale thema’s naar voren gekomen. In plaats van de huidige problemen in Jakarta aan te pakken, koos de postkoloniale regering ervoor om een nieuwe locatie te zoeken en een gebouw te bouwen. Vers nieuw kapitaal.
Oostmojo Premium
Help eerlijke journalistiek hoog te houden.
Deze herdefiniëring van de Indonesische identiteit was significant in de postkoloniale periode. Het lenen van internationale stijlen onder president Soekarno, de terugkeer naar het traditionalisme onder president Soeharto, en de slimme en duurzame steden nu onder Jokowi weerspiegelen allemaal de staat van afkeer van en verlangen naar kolonialisme van de postkoloniale natie.
Eka Permanasari Hij is universitair hoofddocent aan de Monash University, Indonesië, gespecialiseerd in stadsontwerp, architectuur en Zuidoost-Aziatische studies. Hij heeft prestigieuze en toonaangevende internationale onderzoeksbeurzen ontvangen, zoals Cross-Cultural Community-Based Strategies for Sustainable Urban Streams in Des Moines en Jakarta, en Impact of New Indonesian Capital on Communities and Surrounding Cities. Dr. Permanasari verklaart dat hij geen belangenconflicten heeft en geen specifieke financiering heeft ontvangen in welke vorm dan ook. Ze twittert @Dr_Permanasari
Dit artikel maakt deel uit van een speciaal rapport over ‘Postkoloniale steden’. Calcutta-onderzoeksgroep.
Oorspronkelijk gepubliceerd onder Creatieve Commons Door 360 informatie™.
Lees ook | Eerste vrouwelijke Sikh-rechter in de VS beëdigd
gerelateerd aan
“Reisliefhebber. Razend bescheiden lezer. Ongeneeslijke internetspecialist.”
More Stories
Het Nederlandse CERRIX mikt op Europese expansie met nieuwe investeringen
Dieven krijgen karnemelk: Nederlandse kaasboerderijen zijn steeds vaker het slachtoffer van grote diefstallen
Studio Modijefski vindt een historische Nederlandse bioscoop opnieuw uit