In een verhaal dat viraal is gegaan, beschrijft een Franse vrouw hoe ze gewond raakte toen ze werd geraakt door een rots uit de ruimte. Maar experts suggereren dat niet alles is wat het lijkt in dit meteorische verhaal.
De vrouw, die in Schirmeck in de Franse provincie Bas-Rhin woont, zei dat ze op 6 juli rond 04.00 uur lokale tijd op haar veranda zat toen ze een schok op het dak hoorde. Toen viel er een kiezelsteen van het dak en raakte haar ter hoogte van haar rib.
“Ik hoorde een ‘zwerver’ van het dak naast ons komen. In het tweede moment dat volgde, voelde ik een schok in de ribben. Ik dacht dat het een dier was, een vleermuis”, vertelde de vrouw aan de Franse krant Les Dernières Nouvelles d’Alsace. “We dachten dat het een stuk cement was, degene die we op heuveltegels aanbrengen, maar het had geen kleur.”
Het papier toonde een afbeelding van de vermoedelijke ruimtesteen, die zwart is en scherpe randen heeft. Maar op deze foto’s verschijnen de eerste scheuren in de interpretatie van de meteoriet. De astronoom van de Parijse sterrenwacht, Jeremy Vaubillon, legde uit dat de afgebeelde rotsen beslist niet uit de ruimte komen.
“De foto’s laten duidelijk zien dat dit geen meteoriet is! Deze rotsen hebben te veel hoeken om meteorieten te zijn. Onthoud dat terwijl ze door de atmosfeer vliegen, de proto-rots smelt door het omringende oververhitte plasma”, vertelde Vaupillon per e-mail aan Space.com. “Stel je een smeltend ijsblokje voor: het heeft al snel geen hoekstukken meer. Nou, hetzelfde gebeurt met een meteoor als hij door de atmosfeer gaat.”
Verwant: Zoek een meteoriet! Een ruimtesteen van een prachtige vuurbal boven Europa in Frankrijk
De rots heeft ook een “bubbel” en een onregelmatig oppervlak. Dit kenmerk komt vaak voor bij stollingsgesteenten: lavabellen stollen als gesmolten gesteente snel afkoelt. Aan de andere kant hebben ruimterotsen die door de atmosfeer van de aarde gaan, de neiging om gladde oppervlakken te hebben vanwege de hitte waaraan ze worden blootgesteld en het smelten dat ze veroorzaken, merkte Vaupillon op.
Weinig mensen vermoeden dat er op 6 juli iets met de Française is gebeurd. Maar Fopilon is niet de enige expert die scepsis heeft geuit over de aanstootgevende rotsen die zogenaamd uit de ruimte komen.
François Colla, astronoom met het Fireball Recovery and InterPlanetary Observation Network (FRIPON) hemelobservatienetwerk, legde uit aan de Franse astronomiepublicatie torrent en ruimte dat wanneer een meteoor uit de lucht valt, deze de oppervlakte raakt met een snelheid van ongeveer 300 km/u. Dus als de rots van 6 juli een meteoriet was, zou het dak beschadigd moeten zijn bij een inslag. Maar dat is hier niet gebeurd, zei Colas.
Bovendien controleert Fripon de lucht boven Frankrijk op lichtflitsen veroorzaakt door meteoren, maar op 6 juli werden er geen waargenomen in het gebied. Als dit een ruimtesteen was, hadden andere skywatchers dat object misschien ook gemist.
Zo’n lichaam bereikt magnitude -15 [with the minus prefix indicating a particularly bright object over Earth]; Blijf niet onopgemerkt. In dit seizoen zijn er ook veel amateurastronomen aan het observeren; Colas legde uit dat ze een dergelijke gebeurtenis zouden hebben gemeld.
De kansen zijn ook niet gunstig voor een buitenaardse oorsprong voor de rots. Vopaillon legde uit hoe ongelooflijk onwaarschijnlijk het is dat een meteoriet die op de aarde valt, de aarde raakt.
De astronoom zei: “De val van een meteoriet is zeldzaam; het meeste meteorietmateriaal smelt tijdens het binnendringen in de atmosfeer.” “Om de ingang te overleven en de grond te bereiken, zou het rotsblok zowel langzaam als groot moeten zijn, meer dan 1,6 voet. [0.5 meters] In diameter zijn grote lichamen zeldzaam. “
Bovendien is de aarde een zeer groot doelwit voor ruimterotsen, en ongeveer 71% van het oppervlak is oceaan.
“Het aardoppervlak is erg breed in vergelijking met de grootte van een persoon,” zei Vaupillon. “Tweederde van de meteoriet valt uiteindelijk in de oceaan, en de meeste van de overgebleven meteorieten komen terecht in velden, bossen, woestijnen, enz.”
Vaubaillon berekent dat de kans dat iemand geraakt wordt door een meteoriet ongeveer 1 op 100 biljoen is. En deze kleine mogelijkheid zou als een enorme opluchting moeten komen. De astronoom legde ook uit hoe het zou zijn om rechtstreeks door een meteoriet te worden geraakt.
“Het zal pijn doen!” Hij zei. “Het hangt af van de grootte van de rots, maar hij valt van een zeer grote hoogte en zijn snelheid komt tot ongeveer 190 mijl per uur. Stel je voor dat je een rots raakt terwijl je met zo’n snelheid rijdt. Het zal je veel pijn doen.”
“Bierliefhebber. Toegewijde popcultuurgeleerde. Koffieninja. Boze zombiefan. Organisator.”
More Stories
Falcon 9 lanceert de navigatiesatellieten van Galileo
Een ongekende meteorietontdekking daagt astrofysische modellen uit
SpaceX heeft een Falcon 9-raket gelanceerd tijdens zijn recordbrekende 20e missie