november 6, 2024

Groenhuis

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

De ontdekking van de ‘drievoudige ster’ zou een revolutie teweeg kunnen brengen in het begrip van de evolutie van sterren

De ontdekking van de ‘drievoudige ster’ zou een revolutie teweeg kunnen brengen in het begrip van de evolutie van sterren

Dit artikel is beoordeeld volgens Science Bewerkingsproces
En Beleid.
Editors De volgende kenmerken werden benadrukt, terwijl de geloofwaardigheid van de inhoud werd gewaarborgd:

Feiten controleren

Peer-reviewed publicatie

vertrouwde bron

Proeflezen

Artistieke impressie van een schijfomcirkelde ster (een “vampier”-ster; voorgrond) en een begeleidende ster ontdaan van zijn buitenste delen (achtergrond). Afbeelding tegoed: ESO/L. Calada

× Dichtbij

Artistieke impressie van een schijfomcirkelde ster (een “vampier”-ster; voorgrond) en een begeleidende ster ontdaan van zijn buitenste delen (achtergrond). Afbeelding tegoed: ESO/L. Calada

Een baanbrekende nieuwe ontdekking door wetenschappers van de Universiteit van Leeds zou de manier kunnen veranderen waarop astronomen enkele van de grootste en meest voorkomende sterren in het universum begrijpen. Het artikel, getiteld ‘Gaia onthult divergentie in het binaire getal van B- en Be-sterren op kleine schaal: bewijs voor massaoverdracht die het Be-fenomeen veroorzaakt’, werd in het tijdschrift gepubliceerd. Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society.

Promotieonderzoek. Student Jonathan Dodd en professor Rene Odemeyer, van de School of Physics and Astronomy van de universiteit, wijzen op intrigerend nieuw bewijs dat massieve Be-sterren – tot nu toe gedacht dat ze in dubbelsterren voorkomen – in feite ‘triples’ zouden kunnen zijn.

Deze opmerkelijke ontdekking zou een revolutie teweeg kunnen brengen in ons begrip van objecten – een subset van B-sterren – die een belangrijke ‘testbank’ vormen voor het ontwikkelen van theorieën over hoe sterren in het algemeen evolueren.

Deze Be-sterren zijn omgeven door een opvallende schijf van gas, vergelijkbaar met de ringen van Saturnus in ons zonnestelsel. Hoewel Be-sterren al zo’n 150 jaar bekend zijn en voor het eerst werden geïdentificeerd door de beroemde Italiaanse astronoom Angelo Cecchi in 1866, wist tot nu toe niemand hoe ze ontstonden.

READ  5 planeten en een maansikkel staan ​​op het punt aan de nachtelijke hemel te staan. Hier is hoe te kijken.

De consensus onder astronomen tot nu toe is dat de schijven ontstaan ​​door de snelle rotatie van Be-sterren, en dat dit zelf veroorzaakt zou kunnen worden door de interactie van sterren met een andere ster in een dubbelstersysteem.

Drievoudige systemen

“Het beste referentiepunt hiervoor is dat als je Star Wars hebt gezien, er planeten zijn met twee zonnen”, zegt de heer Dodd, de auteur van het artikel.

Uit nieuw onderzoek op basis van gegevens van ESO’s Very Large Telescope en Very Large Interferometer is gebleken dat HR 6819, waarvan eerder werd gedacht dat het een drievoudig systeem met een zwart gat was, in werkelijkheid een tweesterrensysteem is zonder zwart gat. De wetenschappers, het KU Leuven-ESO-team, denken dat ze dit binaire systeem hebben waargenomen in een kort moment nadat een van de sterren de atmosfeer van zijn metgezel had geabsorbeerd, een fenomeen dat vaak ‘stellair vampirisme’ wordt genoemd. De animatie van deze kunstenaar laat zien hoe het systeem eruit zou kunnen zien; Het bestaat uit een afgeplatte ster met een schijf eromheen (een Be “vampier”-ster; voorgrond) en een B-type ster ontdaan van zijn atmosfeer (achtergrond). Krediet: ISO/L. Calada.

Maar nu, door de gegevens te analyseren van… De Gaia-satelliet van het European Space AgencyWetenschappers zeggen dat ze bewijs hebben gevonden dat deze sterren daadwerkelijk in drievoudige systemen bestaan, waarbij drie objecten met elkaar samenwerken in plaats van slechts twee.

De heer Dodd voegde hieraan toe: “We hebben de manier waargenomen waarop sterren langs de nachtelijke hemel bewegen, over langere perioden, zoals tien jaar, en kortere perioden van ongeveer zes maanden. Als een ster in een rechte lijn beweegt, weten we dat er maar één ster is. maar als er meer dan één is, zullen we een lichte schommeling zien, of op zijn best een draaikolk.

“We hebben dit toegepast op de twee groepen sterren waar we naar kijken – B-sterren en Be-sterren – en wat we, verwarrend genoeg, ontdekten is dat Be-sterren aanvankelijk een lager gezelschapspercentage lijken te hebben dan B-sterren. Dit is interessant omdat we verwacht dat ze een hoger tarief zullen hebben.”

Hoofdonderzoeker professor Odemeyer zei echter: “Het feit dat we ze niet zien, kan zijn omdat ze nu te zwak zijn om gedetecteerd te worden.”

READ  Astronomen hebben twee superzware zwarte gaten ontdekt die in een catastrofale botsing in een spiraal terechtkomen

Massa overdracht

De onderzoekers keken vervolgens naar een andere reeks gegevens, op zoek naar verre begeleidende sterren, en ontdekten dat op deze grotere afstanden het aantal begeleidende sterren sterk vergelijkbaar is tussen B- en Be-sterren.

Hieruit konden ze afleiden dat in veel gevallen een derde ster langskomt, waardoor de metgezel dichter bij de Be-ster wordt gedwongen, zo dichtbij dat massa van de ene ster naar de andere kan worden overgedragen en de karakteristieke Be-sterschijf kan vormen. Dit zou ook kunnen verklaren waarom we deze metgezellen niet meer zien; Hij werd te klein en zwak om opgemerkt te worden nadat Be’s ‘vampier’-ster een groot deel van zijn massa had geabsorbeerd.

Een artistieke impressie van een vampierster (links) die materiaal van zijn slachtoffer steelt: Nieuw onderzoek met behulp van gegevens van de Very Large Telescope van de European Southern Observatory onthult dat de heetste en helderste sterren, bekend als O-sterren, vaak in nauwe paren worden aangetroffen. Veel van deze dubbelsterren zullen op een gegeven moment massa van de ene ster naar de andere overbrengen, een soort stellaire vampier zoals weergegeven in deze artist’s impression. Afbeelding tegoed: ESO/M. Kornmesser/SE de Mink

× Dichtbij

Een artistieke impressie van een vampierster (links) die materiaal van zijn slachtoffer steelt: Nieuw onderzoek met behulp van gegevens van de Very Large Telescope van de European Southern Observatory onthult dat de heetste en helderste sterren, bekend als O-sterren, vaak in nauwe paren worden aangetroffen. Veel van deze dubbelsterren zullen op een gegeven moment massa van de ene ster naar de andere overbrengen, een soort stellaire vampier zoals weergegeven in deze artist’s impression. Afbeelding tegoed: ESO/M. Kornmesser/SE de Mink

Deze ontdekking zou enorme gevolgen kunnen hebben voor andere gebieden van de astronomie, waaronder ons begrip van zwarte gaten, neutronensterren en bronnen van zwaartekrachtsgolven.

Professor Odemeijer zei: “Er is momenteel een revolutie gaande in de natuurkunde rond zwaartekrachtsgolven. We observeren deze zwaartekrachtsgolven pas een paar jaar en er is ontdekt dat ze worden veroorzaakt door samensmeltende zwarte gaten.

READ  Hoe je de allereerste livestream-uitzending van Mars kunt bekijken

“We weten dat deze mysterieuze objecten – zwarte gaten en neutronensterren – bestaan, maar we weten niet veel over de sterren die ze zullen worden. Onze bevindingen bieden een aanwijzing voor het begrijpen van de bronnen van deze zwaartekrachtgolven.”

Hij voegde eraan toe: ‘De afgelopen tien jaar hebben astronomen ontdekt dat binaire sterren een heel belangrijk element zijn in de evolutie van sterren. We evolueren nu meer in de richting van het idee dat ze complexer zijn dan dat, en dat er rekening moet worden gehouden met drievoudige sterren. ”

“Eigenlijk zijn drieën de nieuwe tweeën geworden”, aldus Odemeijer.

meer informatie:
Jonathan M. Dodd et al., Gaia onthult divergentie in het binaire getal van B- en Be-sterren op kleine schaal: bewijs voor massaoverdracht die het Be-fenomeen veroorzaakt, Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society (2023). doi: 10.1093/mnras/stad3105. op arXiv: arxiv.org/pdf/2310.05653.pdf

Tijdschriftinformatie:
Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society


arXiv