NASA-beelden tonen de griezelige schoonheid van de winter op Mars

Meld u aan voor de Wonder Theory-wetenschapsnieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vorderingen en meer.

CNN
–

Mars lijkt misschien een droge, desolate plek, maar de Rode Planeet verandert in de winter in een buitenaards wonderland, volgens Nieuwe video gedeeld door NASA.

Het is late winter op het noordelijk halfrond van Mars, waar het zich bevindt Perseverance rover en Ingenuity helikopter Ze verkennen een oude rivierdelta die miljarden jaren geleden ooit uitmondde in de Jezero-krater.

Als het belangrijkste kenmerk van de planeet, Stof veroorzaakt ook weer op Mars. Stof kondigt meestal de komst van de winter aan, maar de planeet is geen onbekende voor sneeuw, ijs en ijzel. Aan de polen van Mars kan de temperatuur dalen tot min 190 graden Fahrenheit (minus 123 graden Celsius).

Er zijn twee soorten ijs op Mars. Een daarvan is het soort dat we op aarde leven, gemaakt van bevroren water. Dunne Marslucht en temperaturen onder het vriespunt betekenen dat conventionele sneeuw sublimeert, of van een vaste stof direct in een gas gaat, voordat het de grond op Mars raakt.

Het andere type Mars-sneeuw is gebaseerd op koolstofdioxide of droogijs en kan op het oppervlak terechtkomen. Een paar meter sneeuw valt op Mars in de vlakke gebieden nabij de polen.

Sylvain Piccio, een Mars-wetenschapper bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië, zei in een verklaring. NASA-versie. “Als je wilt skiën, moet je naar een krater of een helling gaan, waar sneeuw zich kan ophopen op een hellend oppervlak.”

Tot nu toe zijn er geen orbiters of rovers in geslaagd zien Er valt sneeuw op de Rode Planeet omdat het weerfenomeen zich alleen ’s nachts voordoet aan de polen onder het wolkendek. Camera’s in een baan om de aarde kunnen niet door de wolken kijken en er zijn geen robotverkenners ontwikkeld die bestand zijn tegen de vriestemperaturen aan de polen.

Interactief: Mars en andere plaatsen om te zoeken naar leven in het zonnestelsel

De Mars Climate Sounder op de Mars Reconnaissance Orbiter kan echter licht detecteren dat niet zichtbaar is voor het menselijk oog. Er is kooldioxidesneeuw waargenomen aan de polen van Mars. de Phoenix lander die arriveerde Op Mars gebruikte het in 2008 ook een van zijn laserinstrumenten om waterijs te detecteren vanaf zijn locatie op ongeveer 1.609 kilometer van de noordpool van Mars.

Dankzij fotografen weten we dat sneeuwvlokken op aarde uniek zijn en zes zijden. Onder een microscoop zien Mars-sneeuwvlokken er waarschijnlijk een beetje anders uit.

“Omdat kooldioxide-ijs een symmetrie van vier heeft, weten we dat de droge sneeuwvlokken kubusvormig zullen zijn”, zei Bicchio. “Dankzij het veiligere klimaat op Mars kunnen we zeggen dat deze sneeuwvlokken kleiner zullen zijn dan de breedte van een mensenhaar.”

IJs en koolstofdioxide vormen zich ook op Mars, en ze kunnen ver van de polen voorkomen. De Odyssey-orbiter (die in 2001 in de baan van Mars kwam) zag hoe rijp zich vormde en in zonlicht veranderde in gas, terwijl de Viking-lander ijzige rijp op Mars zag toen hij in de jaren zeventig aankwam.

Aan het einde van de winter kan het verzamelde ijs van het seizoen smelten en in gas veranderen, waardoor unieke vormen ontstaan ​​die NASA-wetenschappers deden denken aan Zwitserse kaas, Dalmatische vlekken, gebakken eieren, spinnen en andere ongebruikelijke formaties.

gedurende Winter bij Jezero CraterRecente hoogtepunten waren rond de 8 F (minus 13 C), terwijl dieptepunten rond de 120 F (minus 84 C) waren.

terwijl, in een Galekrater op het zuidelijk halfrond In de buurt van de evenaar van Mars heeft de rover Curiosity, die in 2012 op Mars landde, hoogtepunten van -5 Fahrenheit (minus 15 graden Celsius) en dieptepunten gezien Min 105 Fahrenheit (min 76 graden Celsius).

Seizoenen op Mars hebben de neiging langer te duren omdat de elliptische baan van de planeet rond de zon betekent dat één Marsjaar gelijk is aan 687 dagen, of ruwweg twee aardse jaren.

NASA-wetenschappers vierden het Martiaanse nieuwjaar Op 26 december, die samenviel met De komst van de lente-equinox op het noordelijk halfrond.

“Wetenschappers berekenen Marsjaren vanaf de noordelijke lente-equinox van de planeet die plaatsvond in 1955 – een willekeurig startpunt, maar het helpt om orde te hebben”, aldus een bericht op NASA Mars Facebook-pagina. “Het nummeren van Martiaanse jaren helpt wetenschappers langetermijnwaarnemingen bij te houden, zoals weergegevens die gedurende tientallen jaren zijn verzameld door NASA’s ruimtevaartuig.”