Spinnen zitten gevangen in een wereldwijd web van verkeerde informatie

We leven in een wereld vol spinnen. En de angst voor spinnen. Ze kruipen net zo veel door onze geest als ze rond onze tanks kruipen, waardoor het aantal insecten dat ons zou storen, vermindert. Is dat in de hoek, meedogenloos zijn web spinnend, giftig? Ga je me aanvallen? Moet ik hem vermoorden? Het zou kunnen zijn – nee, dat kan niet – maar het zou kunnen zijn – een Zwarte weduwe?

Catherine Scott, een arachnoloog aan de McGill University, is bekend met slechte rapspinnen. Als ze mensen vertelt wat ze doet, krijgt ze vaak het verhaal ‘Er was eens een spin die me beet’ te zien. Het punt is, zegt ze, als je geen verschrompelde spin bij je in de buurt ziet, of je ziet er geen op je lichaam, de angel op je huid wordt waarschijnlijk door iets anders veroorzaakt. Er zijn meer dan 50.000 soorten spinnen in de wereld bekend, en slechts een paar van hen kunnen mensen schaden.

“Zelfs medische professionals hebben niet altijd de beste informatie en stellen vaak een verkeerde diagnose van beten,” zei Dr. Scott.

Het blijkt dat deze angsten en misverstanden van onze achtvoetige vrienden zijn Weerspiegeld in het nieuws. Onlangs hebben meer dan 60 onderzoekers van over de hele wereld, waaronder Dr. Scott, 5.348 nieuwsberichten over spinnenbeten verzameld, online gepubliceerd van 2010 tot 2020 uit 81 landen in 40 talen. Ze lazen elk verhaal en merkten op of er fouten in de feiten of emotioneel geladen taal waren. Percentage artikelen dat ze als spannend beoordeelden: 43 procent. Percentage artikelen met feitelijke onjuistheden: 47 procent.

deze resultaten, Geplaatst op maandag In het tijdschrift Current Biology onthult hij een enorm en onderling verbonden web van desinformatie. Insecten, die de neiging hebben om samen te komen in thrillers, hebben zich in enkele dagen over de hele wereld verspreid, van India tot China, van Polen en van Argentinië tot de Verenigde Staten. Dit begint vaak op regionaal niveau, waar het verhaal wordt versterkt door nationale en internationale nieuwszenders. Volgens desinformatiewetenschappers is dit een kenmerk van moderne desinformatie: de versterking van kleine fouten die een bepaald verhaal ondersteunen. Het is te vinden in zowel spinnennieuws als politiek nieuws.

“Zelfs een zeer lokaal evenement, zoals een tentoonstelling over een boerderij in een klein dorpje in Australië, kan snel een nieuwsartikel worden in kranten over de hele wereld”, zegt Stefano Mammola, een ecoloog bij de Italiaanse Nationale Onderzoeksraad. geleid zoeken.

“Ik denk dat dit echt spreekt over de mythen en fascinatie die mensen hebben voor spinnen, en dat komt met angst,” zei Dr. Scott. “En het gebrek aan goede informatie om hen heen.”

Om de spanning van het verhaal te peilen, zocht de groep naar veelvuldig gebruik van emotionele woorden, waaronder ‘duivel’, ‘moordenaar’, ‘slecht’, ‘nachtmerrie’ en ‘horror’. Daarna telden ze de fouten in het verhaal. Noemen mensen spinnen insecten? (Het zijn spinnen.) Overdreven ze het gevaar van een bepaalde spin? Hebben ze de basisspinanatomie gemist?

Veel van de resultaten, hoewel grimmig, schokten de meeste wetenschappers niet, die gewend zijn aan dit soort spinnennieuws. Of de alomtegenwoordige angst voor spinnen vóór de opwinding van de spinachtige kwam, of omgekeerd, beide voeden zich ongetwijfeld met elkaar. “Gezien bepaalde onderwerpen zouden we natuurlijk gevoelig zijn voor opwinding”, zei Dr. Mamula.

Er waren echter verrassende resultaten in de details van de groepsanalyse. De berichtgeving over spinnen varieerde sterk per land, dus spinnennieuws in Mexico werd als bijna volledig sensationeel beschouwd, terwijl spinnennieuws in Finland volledig werd goedgekeurd. In de Verenigde Staten was de berichtgeving over spiders gemengd – publicaties met een internationaal of nationaal publiek waren meer geneigd om spidernieuws te plagen dan regionale. Er was geen duidelijke verklaring voor deze verschillen.

Australië is bijvoorbeeld de thuisbasis van gevaarlijkere spinnen dan bijna elk ander land ter wereld, maar het spinnennieuws in Australische publicaties is altijd nauwkeurig en wordt zelden geladen met emoties. Aan de andere kant is Groot-Brittannië de bron geweest van de grootste hoeveelheid verkeerde informatie over spinnen, hoewel er maar heel weinig serieus giftige spinnensoorten zijn.

“Ze hebben scholen vaak moeten sluiten vanwege berichten over deze valse zwarte weduwe,” zei Dr. Mamula, erop wijzend dat zwarte weduwen nauwelijks worden gevonden in Groot-Brittannië en worden verward met de nobele valse weduwe, die een veel minder giftige beet. “Er zijn gevallen geweest van mensen die hun huizen in brand staken vanwege spinnen”, voegde hij eraan toe.

In sommige gevallen is gesuggereerd dat dit komt omdat de zeldzaamheid van spinnen in een gebied het dier gevaarlijker kan doen lijken, terwijl de overvloed ze normaal kan maken bij een soort groepsbelichtingstherapie.

Gavin West, een informatiewetenschapper aan de Universiteit van Washington die niet betrokken was bij het onderzoek naar spinnen, merkte de parallellen op tussen de verspreiding van sensationeel spinnennieuws en de verspreiding van desinformatie bij de Amerikaanse verkiezingen van 2020. Veel van de meest verhandelde artikelen van 2020 werden gekozen door nationale publicaties, tv-shows en verslaggevers op sociale media. Sociaal uit regionale nieuwsbronnen. “Deze grote influencers hebben veel versterking gedaan, maar ze waren niet per se de inhoud aan het maken; de inhoud kwam lokaal.” “En het blijkt dat dit een echt effectieve strategie is.”

Onderzoek heeft uitgewezen dat Amerikanen lokale publicaties vaak meer vertrouwen dan nationale. Lezers denken misschien dat er veel lokale media bestaan ​​om mensen te informeren over de meest relevante gebeurtenissen in hun gemeenschap. Maar, zei Dr. West, wanneer deze informatie nationale aandacht krijgt, kunnen feitelijke fouten uiteindelijk bijdragen aan het verhaal van verkeerde informatie.

Dit geldt zowel voor de ingebeelde verkiezingsfraude als voor het spook van moordende spinnen.

De onderzoekers werken nog steeds aan hoe deze nieuwe dataset te interpreteren en waar te gaan. Hoe is verkeerde informatie over spinnen gerelateerd aan de verspreiding van arachnofobie? Zijn er manieren om slecht spinnennieuws te voorkomen? Zoals Dr. Scott het uitdrukte: “Is dit de manier waarop wereldnieuws en informatie zich verspreiden, en het maakt niet uit wat het onderwerp is? Of is er iets speciaals aan spinnen?”

Op dit moment zijn er slechts hints van antwoorden op deze vragen, aangezien het web van informatie en desinformatie nog steeds verweven is.