‘The World Made Wonderous: The Dutch Collector’s Cabinet’ bij LACMA

Welkom bij One Fine Show, waarin The Observer een tentoonstelling belicht die onlangs is geopend in een museum buiten New York City – een plek die we kennen en waar we van houden, en die al veel aandacht krijgt.

Vorig jaar had ik de gelegenheid om Aphrodisias deze keer te bezoeken en nam ik de tijd om door de lange, rijke zalen van het museum te wandelen. reliëfs. Ze zijn allemaal iets kleiner dan levensgroot en bieden levendige afbeeldingen van mythen en geschiedenissen, allemaal boordevol informatie, zoals een scène uit een goede film. Ik hield van de vreemde posities die ze voor de lichamen bedachten – kruisiging was daar één van, denk ik. Het Romeinse Rijk, ik dacht dat ik een afbeelding maakte De keizer verkracht het imago van Groot-BrittanniëEen problematische keuze.

Zie ook: Hoe beslist het Smithsonian wie lid wordt van de National Portrait Gallery?

Soms zorgen veroverende regimes voor goede kunst, soms verzamelen ze die van over de hele wereld, zodat ze die in een encyclopedisch museum kunnen plaatsen. Deze laatste impuls wordt onderzocht in een nieuwe tentoonstelling, ‘The World Is Wonderful: A Dutch Collector’s Cabinet and the Politics of Position’, in het Los Angeles County Museum of Art, een museum. De tentoonstelling toont meer dan 300 kunstwerken, dieren- en mineraalspecimens, wetenschappelijke instrumenten, boeken en meer, een voorloper van dit soort musea in een 17e-eeuws Nederlands verzamelkabinet. Meer dan de helft komt uit de collectie van Lakma, en elk stuk in de tentoonstelling combineert deze objecten met stukken van vier hedendaagse kunstenaars – Jennifer Ling Dutsuk, Todd Gray, Sithabile Mlotshwa en Uira Sotoma – wier werk een element vertegenwoordigt dat niet in zo’n kast vertegenwoordigd is. Zoals de betrokkenheid van de Verenigde Oost-Indische Compagnie bij de slavenhandel.

Instellingen als LACMA hebben de laatste tijd veel nagedacht over hun collecties, Soms in opdracht van districtsverzamelaars, en deze show heeft het zowel publiekelijk als privé gedaan. En het heeft veel goede dingen. Er is iets moois Kist met figuren, bloemen en vogels (ca. 1650), de Ryukyu-eilanden en de fascinerende scheuren van een mysterieuze bewolkte fles dateren mogelijk uit 1550 v.Chr. en kwamen via William Randolph Hearst naar het museum. U wordt eraan herinnerd dat de reden dat de Nederlanders zulke goede stillevens hadden, was dat ze zulke goede materialen om mee te schilderen.

De schilderijen lijken, hoewel competent, gekozen vanwege hun context. Er is sprake van een grote ironie. Clara Peters’ Stilleven met kazen, artisjokken en kersen (circa 1625) Ondanks de technische bekwaamheid die wordt getoond, ziet het er niet veel smakelijker uit dan het klinkt. Er is ook France Post, Een fictief landschap van het Nederlandse koloniale Brazilië (circa 1655) laat zien hoe mooi ze daar hun huizen hadden kunnen bouwen, terwijl de niet tot slaaf gemaakte lokale bevolking in de branding speelde. Oh, het kunnen niet allemaal Rembrandt zijn, die hij samen met hem vertegenwoordigt in deze show Portret van Morton Luton (1632) Denk je dat ze het vanwege de naam hebben gekozen?

“The World Is Wonderful: A Dutch Collector’s Cabinet and the Politics of Possession” is tot en met 3 maart 2024 te zien bij LACMA.